ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΜΕ... ΟΣΜΕΣ!

Το ανεξόφλητο τιμολόγιο αξίας 25.000 ευρώ που διεκδικεί η ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ του Δήμου Καβάλας από Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Θάσου, αναδεικνύει ένα ιδιαίτερα "λεπτό"  ζήτημα που «κινείται» στα όρια του «πολιτιστικού σκανδάλου» και (εκ των πραγμάτων) υπερβαίνει κατά πολύ το… τυπικόν της καθυστερημένης αποπληρωμής.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Η Προγραμματική Σύμβαση που υπέγραψαν οι δύο Δημοτικές Επιχειρήσεις, αφορούσε την «συμμαχία» των δύο Δήμων στο κοινό πρόγραμμα του Διεθνούς (;) Φεστιβάλ Φιλίππων Θάσου και (κυρίως) στο «οικονομικό μερίδιο» που αναλογούσε στον κάθε εταίρο ξεχωριστά. Μέχρις εδώ θα μπορούσαμε να μιλάμε για μία «φυσιολογική» εξέλιξη στην συνεργασία των δύο πλευρών, αν ο Δήμος Θάσου δεν είχε «κρεμάσει» αυτές τις 25.000 πάνω σε δύο μόνο παραστάσεις, αποδεχόμενος ουσιαστικά την «ακεφιά» (ή την αδιαφορία;) του καλλιτεχνικού διευθυντή για κάτι που να… θύμιζε (έστω) Φεστιβάλ.  

Και εξηγώ: με δεδομένο (και γνωστό εξ αρχής) το «απαγορευτικό» που επέβαλαν οι εργασίες αναστήλωσης του Αρχαίου Θεάτρου της Θάσου στην πραγματοποίηση οποιασδήποτε παράστασης στην ορχήστρα του, γινόταν επιτακτική η ανάγκη εξεύρεσης «εναλλακτικών χώρων» για να φιλοξενήσουν ένα (θα έλεγα μεγάλο) μέρος από το «κεντρικό» πρόγραμμα του Φεστιβάλ. «Κόντρα» σε αυτή την (όντως δύσκολη αλλά ουχί ακατόρθωτη) εκδοχή, ο Δήμος Θάσου (ή ο ίδιος ο κ. Χατζηεμμανουήλ;) «συμβιβάστηκε» με δύο θεατρικές παραστάσεις «χαμηλού κόστους» (το Τάβλι του Δημήτρη Κεχαΐδη σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κάππα και τον – εξαίσιο – Κοινό Λόγο της Έλλης Παπαδημητρίου σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου), οι οποίες λειτούργησαν έξω από κάθε κανόνα «φεστιβαλικού ήθους και αισθητικής» και – στην κυριολεξία – αφέθηκαν αβοήθητες (και στη «τύχη» τους) από κάθε οργανωτική υποστήριξη. Όσοι λίγο – πολύ γνωρίζουν «από μέσα» τις απαιτήσεις αυτών των διοργανώσεων, θα με καταλάβουν καλύτερα.

Όπως επίσης θα καταλάβουν ότι επ’ ουδενί μπορεί να δικαιολογηθούν 25.000 ευρώ για ένα τέτοιο «πρόγραμμα». Ακόμη και την (καθ’ όλα «φτηνή») δικαιολογία περί συμμετοχής στο κόστους διαφήμισης και προβολής να επικαλεστούν ορισμένοι, τίποτε δεν μπορεί να «δέσει» το «θασίτικο μερίδιο» με το «ανταποδοτικό έργο» πολιτισμού που «βίωσαν» το καλοκαίρι οι κάτοικοι και οι τουρίστες του νησιού.

Άρα, το «πολιτικό ερώτημα» δεν είναι η τρίμηνη καθυστέρηση της αποπληρωμής του τιμολογίου (αυτό κουτσά – στραβά θα πληρωθεί), αλλά που «πήγαν» τα εικοσιπέντε χιλιάρικα. Ποιες ανάγκες κάλυψαν και ποια (πραγματικά) οφέλη αποκόμισε το νησί από την διάθεση τους.   

Και με την ευκαιρία (και επειδή το ένα φέρνει τ’ άλλο), καλό θα ήταν η διοίκηση του Δήμου Θάσου να ενημερώσει με απόλυτη σαφήνεια, με τι ποσό αμείβεται η (τύποις) καλλιτεχνική διευθύντρια - σκηνοθέτης της (τύποις) Δημοτικής Σκηνής Θάσου. Γιατί αν ισχύει αυτό που διαβάσαμε στη Διαύγεια, τότε τύφλα να ‘χουν οι μισθοί στο Εθνικό, το ΚΘΒΕ και τα ΔΗΠΕΘΕ…