ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ - ΘΕΜΕΛΙΟ

Στις υπερπολύτιμες ψηφιακές εκδόσεις του Πάντειου Πανεπιστημίου, προστέθηκε πρόσφατα και ολόκληρο το αρχείο του περιοδικού ΑΝΤΙ, εμπλουτίζοντας με τον καλύτερο τρόπο την εκλεκτή σειρά στην οποία (εκτός πολλών άλλων) «συμμετέχουν» ο εμβληματικός Σχολιαστής, ο μεστός Λεβιάθαν, η αγέρωχη σε ιδέες και στο χρόνο Ουτοπία, τα Σύγχρονα Θέματα, τα Τετράδια… 

Το ΑΝΤΙ, για όλους εμάς που το «ζήσαμε» από κοντά, δεν ήταν ένα απλό περιοδικό. Ήταν ένα περιοδικό-θρύλος! Ήταν αυτό που μας γαλούχησε πολιτικά και «στιγμάτισε» ιδεολογικά και αισθητικά ένα πολύ μεγάλο μέρος της μεταπολιτευτικής γενιάς. Κυρίως εκείνης που κινούνταν στον ευρύτερο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς. Από το 1974 έως το 2008 που διέκοψε οριστικά την κυκλοφορία του, το ΑΝΤΙ υπήρξε ένα διαρκές εργαστήριο ιδεών και στοχασμών. Ένα μοναδικό «αντιδραστήριο» σκέψης και προβληματισμού. Μα πάνω απ’ όλα, ένα λαμπρό (ίσως και αξεπέραστο) παράδειγμα δημοσιογραφίας.

Βέβαια, η ιστορία του ΑΝΤΙ ξεκινάει με την περιπετειώδη έκδοση στα χρόνια της δικτατορίας, με «αρχιτέκτονα» (από τότε και για πάντα) τον αείμνηστου Χρήστο Παπουτσάκη και ιδρυτή, ιδιοκτήτη και διευθυντή του τον ευπατρίδη και μέντορα Αντώνη Καρκαγιάννη. Ήταν Μάιος του ’72, με τη «νεανική» του ορμή και τρέλα να «αγνοεί» τις επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει μία συνέντευξη του Θεοδωράκη, ένα άρθρο του ΓεωργίουΑλέξανδρου Μαγκάκη, ένα σκίτσο του Μποστ ή μία διαφήμιση με αφίσα του Τσε Γκεβάρα. Απόπειρα που θα συνοδευτεί με τη σύλληψη των εκδοτών του και την απαγόρευση της κυκλοφορίας του. Φυσιολογικά πράγματα…

Η πτώση της δικτατορίας, βρίσκει το ΑΝΤΙ ξανά στις «επάλξεις», με το πρώτο τεύχος να κυκλοφορεί το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου του ’74. Έκδοση αναλλοίωτη στο χρόνο! Όχι μόνο για το «ιστορικόν του πράγματος», αλλά γιατί ακόμη και τώρα, τα κείμενά του παραμένουν «ζωντανά» και επίκαιρα. Και μόνο τα ονόματα των συνεργατών, είναι ενδεικτικά του κύρους και της «ατμόσφαιρας» του περιοδικού: Αστέρης Στάγκος, Γιάννης Βούλτεψης, Γιάννης Κάτρης, Διονύσιος Καραγέωργας, συνθέτουν το «αξιόμαχον» της πορείας του. Προπάντων; Την ποιότητα και το επίπεδό του! 

Αυτό το επίπεδο και αυτή η ποιότητα θα «σφραγιστούν» πολιτικά και εκδοτικά στον επίλογο του πρώτου editorial εκείνης της έκδοσης, με την υπογραφή του Χρήστου Παπουτσάκη. Κάτι σαν ένας «όρκος τιμής» ανάμεσα στο ΑΝΤΙ και τους αναγνώστες του:

Πιστεύουμε ότι στο λόγο πρέπει να υπάρχει αντίλογος. Γιατί μόνον έτσι θα γίνε δυνατόν να μορφοποιηθούν οι απαντήσεις στα ερωτηματικά που σφραγίζουν την αγωνία της εποχής. Χωρίς αντίλογο, πιστεύουμε, δεν πέφτουν οι πέπλοι που συσκοτίζουν την όρασή μας. Η καταπίεση, ας μην το ξεχνάμε, δεν είναι ανθός που ανθεί μονάχα στις δικτατορίες.

Ολόκληρο το ψηφιοποιημένο αρχείο του ΑΝΤΙ, στη ηλεκτρονική διεύθυνση: http:// pandemos.panteion.gr/ index.php?lang=el&q=&op=r ecord&pid=cid:486