Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ...



Αντιπάθησα από την πρώτη στιγμή οτιδήποτε περιστρέφονταν γύρω από τον όρο «θρησκευτικός τουρισμός», το περιεχόμενο του οποίου, εν πολλοίς, καθορίζονταν (και καθορίζεται) από ανθρώπους με πνευματικό, αισθητικό και θεολογικό έλλειμμα. Με ή χωρίς την εμπλοκή της «επίσημης» εκκλησίας, οι παράγοντες της Αυτοδιοίκησης (κυρίως αυτοί) ασκούνται στο «αντικείμενο», ωσάν να πρόκειται για «τοπικό σόου», συγχέοντας τους «πρωταγωνιστές της ιστορίας» με τα διαφημιστικά προϊόντα της αγοράς και του καταναλωτισμού. Εν προκειμένω, τον Απόστολο Παύλο με τα… κρουαζιερόπλοια και τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο με… καπαδοκικές ρέπλικες.

Και όχι μόνο. Γιατί, αν τύχει και βρεθείτε ποτέ σε προσκυνηματικούς τόπους, θα διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι το… πανηγυρικόν και το ευτελές του πράγματος. Θα δείτε μοναχούς και μοναχές να συμπεριφέρονται ωσάν απόφοιτοι τουριστικών σχολών. Θα δείτε καλοστημένες μοναστηριακές επιχειρήσεις να μετέρχονται του «νοήματος» και να διαλαλούν χριστιανικά σουβενίρ αφόρητης φτήνιας και κακογουστιάς. Θα δείτε πολύχρωμα τουριστικά καραβάνια να συνωθούνται σε ολιγόλεπτα προσκυνήματα «τεχνικής πίστης». Και μια «φασαρία» και «σκόνη» που αποπνέει ασέβεια και βλασφημία.

Πάει να πει, τα περί «θρησκευτικού τουρισμού» είναι μία πολιτική ευκολία που, από τη μια καλύπτει εγγενείς ανικανότητες των τοπικών παραγόντων και από την άλλη «πουλιέται» εύκολα στη εκλογική πελατεία. Γι’ αυτό άλλωστε, στον άνυδρο από ιδέες και πρωτοποριακά εγχειρήματα χώρο της Αυτοδιοίκησης, το «εφεύρημα» επανέρχεται συχνά-πυκνά για να αναμασήσει τα ίδια επιχειρήματα, τις ίδιες προσδοκίες, τους ίδιους μύθους. Ωσάν μία επικοινωνιακή τελετή στο ρυθμό του: ό,τι θυμούνται χαίρονται!

Για να μην τα πολυλογώ, κάπως έτσι «είδα» και την πρόσφατη σύσκεψη που διοργάνωσε η ηγεσία της Αντιπεριφέρειας Καβάλας. Βαρετές επαναλήψεις, πληκτικές αναφορές, ανυπαρξία σχεδιασμού, γραφικότητες και αφέλειες, συνέθεταν την ιδανική εικόνα… αρχοντοεπαρχιωτισμού!

Τα πιο ενδιαφέροντα; Παραδόξως πώς, από τον Μητροπολίτη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κύριο Προκόπιο! Και λέω «παραδόξως πώς», όχι γιατί ο Σεβασμιώτατος δεν έχει την ικανότητα να ξεχωρίσει (το αντίθετο), αλλά γιατί σε μία τέτοια σύσκεψη τη «διαφορά» την περιμένεις από τους πολιτικούς παράγοντες. Τι ήταν αυτό που έκανε την παρέμβαση του κυρίου Προκοπίου να απολαμβάνει ιδιαίτερου σχολιασμού; Αντιγράφω από το ρεπορτάζ την αρχική του δήλωση:

Προσδοκώ ότι μέσα από την προσπάθεια αυτή να βγει το καλύτερο για την ιστορία, καθώς η πορεία του Αποστόλου Παύλου από τη περιοχή είναι ένα πολύτιμο κεφάλαιο γι αυτήν, αφού εδώ πάτησε το πόδι του για πρώτη φορά ο Απ. Παύλος και θεμελίωσε την χριστιανική πίστη στην  ευρωπαϊκή ήπειρο, κάτι που θα πρέπει να εκφράζει «το σήμερα» ιδιαίτερα την πόλη μας και τους αρχαίους Φιλίππους και όχι τα νεομωαμεθανικά μνημεία που ακατανόητα προβάλλονται.

Είναι δικαίωμα του Σεβασμιώτατου να θεωρεί «ακατανόητη» την προβολή των νεομωαμεθανικών μνημείων. Όταν όμως μία τέτοια δήλωση «έρχεται» λίγες μόλις ώρες μετά τη ρίψη γουρονοκεφαλών έξω από τον παλιό Μεντρεσέ (στην ουσία στο υπό ανέγερση Μνημείο Προσφυγικού Ελληνισμού), «ακούγεται»… κάπως! Με όποια καλή (και «αθώα») διάθεση και αν την αντιμετωπίσουμε. Όπως και να το κάνουμε, ο πάντα προσεκτικός και μετρημένος κύριος Προκόπιος, εδώ μοιάζει να «ξεφεύγει», αφήνοντας (προφανώς άθελά του) περιθώρια για δόλιες σκέψεις και «ταυτίσεις» που (το πιθανότερο) να τον αδικούν.

Και κάτι προς το... ολίγον παραπολιτικόν: επί των προαναφερθέντων, αίσθηση προκάλεσε η «αφωνία» του (κατά τ’ άλλα λαλίστατου) Μιχάλη Λυχούνα. Να αναμένουμε «έκρηξη» στο… facebook;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου