Μεγάλη Παρασκευή και ξεμυτίζω με λόγια δανεικά. Μπας και νοιώσουμε
το δράμα και τον πόνο. Μπας κι ανοίξουμε τα παραθυρόφυλλα της ψυχής μας για να συγκατοικήσουμε
με το Μαρτύριο. Το διπλανό και το μέσα μας. Λόγια – σπορά μπας και φυτρώσει η
αγάπη. Λόγος Αγίου Γρηγορίου, Επισκόπου Νύσσης. Αφουγκραστείτε τον.
Και η συγκυρία μάς
έφερε μεγάλη αφθονία γυμνών και αστέγων. Υπάρχει πλήθος αιχμαλώτων στις πόρτες
του καθενός μας. Δεν λείπουν από πουθενά οι ξένοι και οι μετανάστες και όπου κι
αν κοιτάξεις θα δεις χέρια απλωμένα σε ζητιανιά. Για σπίτι τους έχουν το
ύπαιθρο. Καταφύγιό τους είναι οι στοές και τα αδιέξοδα και τα πιο ερημικά
σημεία της αγοράς. Και όπως οι νυχτοκόρακες και οι κουκουβάγιες, φωλιάζουν μέσα
στις τρύπες. Για ρούχα φορούν καταξεσχισμένα κουρέλια. Για χωράφι έχουν τη
διάθεση όσων τους ελεούν.
Για τροφή έχουν ό,τι
πέσει από όποιον τους συναντήσει. Πίνουν νερό από τις κρήνες όπως τα ζώα, και
για ποτήρια έχουν τις χούφτες τους. Για
αποθήκη έχουν την κοιλιά τους, Αποθήκη τους είναι ο κόρφος τους και αν αυτός
δεν είναι σχισμένος, κρατάει όσα μπορεί να συγκρατήσει ό,τι κρύβουν σ’ αυτόν.
Τραπέζι τους είναι τα γόνατά τους μαζεμένα. Κρεβάτι τους είναι το έδαφος, Για
λουτρό έχουν ένα ποτάμι ή μία λίμνη, όπως τα έχει προσφέρει ακατέργαστα και κοινά
σε όλους ο Θεός. Η ζωή τους είναι πλέον γεμάτη περιπλανήσεις σαν αγρίου ζώου,
όμως δεν ήταν έτσι εξαρχής. Έγινε τέτοιος από τη συμφορά και την ανάγκη.
Εσύ που νηστεύεις, μπορείς να τους βοηθήσεις όσο
χρειάζεται. Δείξε γενναιοδωρία στους αδελφούς σου που τους συνέβησαν αυτές οι
ατυχίες. Ό,τι στέρησες από την κοιλιά σου, δώσ’ το στον πεινασμένο . Ο θείος
φόβος μπορεί έτσι να επανορθώσει δίκαια τα πράγματα. Με τη φρόνιμη εγκράτεια
μπορείς να θεραπεύσεις δύο πάθη που είναι αντίθετα μεταξύ τους: το δικό σου
κορεσμό και την πείνα του αδελφού σου. Το ίδιο κάνουν και οι γιατροί, από άλλους αδειάζουν κάτι και
σε άλλους το γεμίζουν, ώστε με την πρόσθεση και την αφαίρεση να οικονομηθεί η
υγεία του καθενός. Πεισθείτε με την καλή αυτή παραίνεση και ο λόγος της ας
ανοίξει τις πόρτες των ευπόρων. Αυτή η συμβουλή ας βάλει τον φτωχό στο σπίτι
εκείνου που έχει. Μπορεί να μην πλουτίσεις με τα πολλά σου λόγια αυτούς που
στενοχωριούνται, τουλάχιστον όμως ο προαιώνιος λόγος του Θεού ας τους προσφέρει
στέγη, τραπέζι και κρεβάτι…
Μαζί μ’ αυτούς
υπάρχουν κι άλλοι φτωχοί και άρρωστοι, πεσμένοι εδώ και εκεί. Ας προσέξει
λοιπόν ο καθένας τους γείτονές του. Μην αφήσεις ο δικός σου γείτονας να
θεραπευτεί από άλλον! Ας μην πάρει άλλος το θησαυρό που έπεσε κοντά σου!
Αγκάλιασε τον ταλαιπωρημένο σαν να είναι χρυσός, αγκάλιασε τον χτυπημένο σαν να
πρόκειται για τη δική σου υγεία, τη σωτηρία της γυναίκας σου, των παιδιών σου,
των υπηρετών σου και όλου του σπιτιού σου. Αυτός που είναι φτωχός και άρρωστος
είναι διπλά φτωχός. Γιατί αυτοί που είναι φτωχοί αλλά υγιείς μπορούν να
πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι για βοήθεια, σ’ εκείνους που έχουν, αλλά και να
κάθονται στα περάσματα των δρόμων, παρακαλώντας όλους τους περαστικούς. Αυτοί
όμως που τους έχει δέσει η αρρώστια τους, βρίσκονται φυλακισμένοι σε στενά
καταλύματα και σε στενές γωνίες, όπως ο Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων και
περιμένουν εσένα τον ευλαβή και φίλο των φτωχών, όπως εκείνος τον Αββακούμ.
Γίνε λοιπόν συνεργάτης του Προφήτη με την ελεημοσύνη. Πήγαινε γρήγορα σ’ αυτόν που έχει ανάγκη και γίνε με προθυμία
τροφοδότης του. Μη φοβάσαι, η προσφορά δεν είναι ζημιά! Ο καρπός της
ελεημοσύνης βλασταίνει άφθονα. Σπείρε δίνοντας και θα γεμίσεις το σπίτι σου με
καλή συγκομιδή.
Θα μου αντιτάξεις,
βέβαια: Είμαι φτωχός κι εγώ. Ας είναι έτσι, ας το δεχτούμε. Δώσε όμως ό,τι
ελάχιστο έχεις. Ο Θεός δε μας ζητά πάνω από τη δύναμή μας. Εσύ δώσε ψωμί, άλλος
ας δώσει ένα ποτήρι κρασί, ο άλλος ένα ρούχο και έτσι με την συνεισφορά όλων
αντιμετωπίζεται η συμφορά του ενός. Εξάλλου και το κόστος για τη σκηνή του
Μωυσή δεν επιβάρυνε έναν μόνο, αλλά όλη την ομάδα. Ο πλούσιος τού έφερε χρυσό,
άλλος ασήμι, ο φτωχός δέρματα και ο ακόμη φτωχότερος έφερε τρίχες. Βλέπεις ότι
και το δίλεπτο της χήρας ξεπερνά τις προσφορές των πλουσίων; Γιατί αυτή άδειασε το ταμείο της από ότι
είχε, ενώ οι άλλοι που είναι εύποροι ελάχιστα έχασαν.
Μην περιφρονήσεις τους
κατάκοιτους, σαν να μην είναι άξιοι
για τίποτα. Σκέψου ποιοι είναι και θα
βρεις την αξία τους. Έχουν φορέσει το πρόσωπο του Σωτήρα μας. Ο φιλάνθρωπος Κύριος τους δάνεισε το ίδιο του το πρόσωπο για να κάνουν
σπλαχνικούς με αυτό τους σκληρούς και εχθρούς των φτωχών, όπως ακριβώς αυτοί
που προβάλλουν τις εικόνες του βασιλιά σε όσους τους απειλούν. Έτσι, με τη
μορφή αυτού που κρατούν στα χέρια τους, κάνουν αυτόν που τους απειλεί να γίνει
σπλαχνικός.
Αυτοί είναι οι ταμίες των αγαθών που προσδοκούμε,
οι θυρωροί της Ουράνιας Βασιλείας, αυτοί που θα ανοίγουν στην άλλη ζωή τις
πόρτες στους καλούς και θα τις κλείνουν στους σκληρούς και μισανθρώπους. Ανάλογα με την περίσταση αυτοί οι φτωχοί
γίνονται σφοδροί κατήγοροι και καλοί συνήγοροι. Και συνηγορούν και κατηγορούν
όχι με τα λόγια τους, αλλά σύμφωνα με αυτό που βλέπει ο Μεγάλος Κριτής: Το έργο
που γίνεται γι’ αυτούς φωνάζει στον καρδιογνώστη Θεό περισσότερο από έναν
διάσημο κήρυκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου