ΟΙ "ΔΙΚΟΙ" ΜΟΥ ACTIVE MEMBER

Τίτλοι τέλους και για τους Active Member. Το υπέροχο ταξίδι που ξεκίνησαν πριν είκοσι τρία χρόνια από τις φτωχογειτονιές του Περάματος, έμελε να έχει τον ίδιο προορισμό με εκείνον που επέλεξαν και οι μυθικές Τρύπες. Στις «ράγες αποχώρησης» που επιβιβάστηκε το 2001 η ηλεκτρική κολεκτίβα του Αγγελάκα, βρέθηκε τώρα και αυτή του Μιχάλη Μυτακίδη. Πάνω ακριβώς στην ακμή και την ωριμότητά της. Και μοιάζει πια σαν να σβήνει μέσα στο σιωπηλό Πέρασμα στ’ ακρόνειρο.

Με τους Active Member με «δένουν» δύο πολύ ξεχωριστές στιγμές. Η πρώτη, όταν πρωτοήρθαν στη Καβάλα (6 Δεκεμβρίου του ΄97 ήταν) για τη συναυλία τους στο πάνυ εκλεκτό Παλιό Ωδείο. Περίοδο που ο «κτήτορας» B D Foxmoor  ξεκαθάριζε τις «σχέσεις» του με την ελληνική χιπ-χοπ και «μετακόμιζε» στην απεραντοσύνη της Low Bap. Βραδιά εκρηκτικής γονιμότητας, με τα πιτσιρίκια να έχουν στήσει μία ανεπανάληπτη επικοινωνία με τους μαυροντυμένους ράπερ. Μυημένα απόλυτα στη στιχουργική δύναμη των τραγουδιών τους, επιβεβαίωναν εν τοις πράγμασι την πίστη και την αφοσίωσή τους στον μύστη της σκηνής.

Οι νέοι, αγόρια και κορίτσια σε παλιρροιακή έκσταση και εξουθενωτικό ρυθμό, μεταλάμβαναν από την ανάσα του B D Foxmoor το επικό Άκου μάνα, συσπειρώνονταν ιδεολογικά με τα λόγια του Πρόσφυγα και κάλπαζαν αρμονικά επάνω στις λούπες που γράφτηκαν για ‘κείνα Τα αδέλφια που χάθηκαν νωρίς…

Εκεί και ο συνιδρυτής DJ MCD (κατά κόσμον Δημήτρης Κρητικός), εκεί και ο Xray (Νικήτας Κλιντ), εκεί και ο Real D (Δημήτρης Κωνσταντόπουλος), εκεί και η Sadahzinia (Γιολάντα Τσιαμπόκαλου), εκεί και τα παιδιά από τους Βαβυλώνα και την Brigada… Εκεί και το ολόφρεσκο –για πολλούς ίσως και το κορυφαίο τους– άλμπουμ Οι μύθοι του βάλτου με τα αξεπέραστα Η μελωδία της παρακμής, Κοσμογωνιά, Νύχτωσε απόψε νωρίς, Ο αδιάφορος και το δραματικά προφητικό Περί φόβου…

Λίγα χρόνια μετά, καλοκαίρι του ‘99, νομάρχης ον ο Θόδωρος Καλλιοντζής, αποδέχεται χωρίς δεύτερη σκέψη μία «τρελή ιδέα» που μας «καρφώθηκε» μέσα σε εκείνα τα οραματικά –ενίοτε και αλκοολικά– βράδια, παρέα με τον Βασίλη Μαρουλά. Σε χρόνο ρεκόρ στήνεται ένα ροκ διήμερο στο Λιμάνι, στην ποιότητα του οποίου φροντίζουν να ανταποκριθούν οι Τρύπες, οι Ενδελέχεια, τα Διάφανα Κρίνα και οι Active Member. Δύο καυτές  νύχτες του Ιούλη, σηκώνουν την πόλη στο πόδι. Ήχοι από παντού. Νιάτα που πλημμυρίζουν τον μεγάλο λιμενοβραχίονα, παλιοί ροκάδες, βγαλμένοι λες από φωτογραφίες του Woodstock, «αμετανόητα» πανκιά, χιπστεράκια του ’90… Κι ανάμεσά τους, η ξεχωριστή κοινότητα της Low Bap, με τα «ενεργά της μέλη» να συσπειρώνονται συνεχώς γύρω από τη σκηνή, δοκιμάζοντας στίχους και ρυθμούς που άλλοτε παρέπεμπαν στους Public Enemy κι άλλοτε στην Keny Arkana…

Η εμφάνιση των Active Member συνοδεύεται με έναν κοφτό και επίμονο ήχο που «σπάει» μέσα σε μικρές και λαχανιασμένες οκτάβες. Μελωδίες που αγκομαχούν. Που ψάχνουν διέξοδο. Μια αφορμή… Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες… Η νύχτα μόλις άρχιζε!

Είκοσι τρία χρονάκια θητεία και ‘γω ακόμη να ακούω σαν χθες: βάζω στοίχημα λοιπόν τα όνειρά μου και τρέχω πάλι μακριά απ’ την σιγουριά μου…