ΤΑ ΟΥΓΚΑΝΑ ΤΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ

Όταν κάποιος μπαίνει στο στόχαστρο των οπαδών του Ολυμπιακού, εγώ είμαι με τον… στόχο! Όχι γιατί αηδιάζω από την καφρίλα των οπαδών του –αυτήν μπορεί να τη συναντήσεις παντού– αλλά γιατί ο «καυτός πυρήνας» της εξέδρας του, καθοδηγείται απόλυτα από τους φουσκωτούς του Μαρινάκη, εσχάτως δε και από τους νεοναζιστικούς θύλακες της Χρυσής Αυγής.

Προς επίρρωση: όσοι λίγο-πολύ ασχολείστε με τα ποδοσφαιροπολιτικά –γιατί υπάρχουν και τέτοια– θα θυμάστε την απάντηση της διοίκησης του Ολυμπιακού (και φυσικά τη «συμμόρφωση» των οργανωμένων οπαδών του) στην πρόταση μεγάλης μερίδας φιλάθλων να αναρτηθεί κατά τη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα ένα πανό στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου: No Politika! Αυστηρώς και αμετακλήτως! Θα θυμάστε επίσης την απάντηση στην αντίστοιχη πρόταση για τον (και «βαμμένο» Ολυμπιακό) Παύλο Φύσσα: No Politika και πάλι! Και θα θυμάστε ασφαλώς και την απάντηση σε όλους εκείνους που τόλμησαν να αντιδράσουν στη συμμορία της Χρυσής Αυγής εντός γηπέδου: No Politika κι εδώ, συνοδευόμενο από «πεσίματα» και τραμπουκισμούς.

Νά όμως που αυτό το εμφαντικό No Politika αποδείχτηκε πρόσφατα άκρως επιλεκτικό και εντελώς χειραγωγήσιμο από τα «πολιτικά γούστα» του (και υπόδικου) Μαρινάκη, με τον «στολισμό» της Θύρας 7 να «αγνοεί» την απαγόρευση και να στοχεύει αγρίως στον υφυπουργό Αθλητισμού Σταύρο Κοντονή. Και φυσικά με τον τρόπο που ορίζουν τα ήθη των εξαγριωμένων κάγκουρων.

Φασίστα Κοντονή στα γήπεδα υπάρχουν και αριστεροί, αλαλάζει το ερυθρόλευκο πανό, δίπλα ακριβώς σε ελληνική σημαία χουντικής βερσιόν (αυτήν που συνήθως ανεμίζουν οι εθνικιστικές συμμορίες). Πόσα έχεις πάρει Κοντονή συμπληρώνει το παραδίπλα παραλήρημα. Τσίπρα διώξε τον καραγκιόζη σκούζουν τα παρακεί ασυνάρτητα. Τουτέστιν: Politika Yes!

Ξεκαθαρίζω: επειδή το ποδόσφαιρο, εκτός από αθλητική και ψυχαγωγική τελετουργία, είναι ταυτόχρονα και βαθιά πολιτική πράξη, θεωρώ ότι κανένα No Politika και κανένας Μαρινάκης δεν είναι σε θέση να διακόψουν τη σχέση του μαζί της. Γι’ αυτό, όσοι προβάλλουν την απολιτίκ εκδοχή του αθλήματος, ή αγνοούν τις κοινωνικές του διαστάσεις –κάτι που θα το συγχωρούσα στον πρόεδρο του… Εδεσσαϊκού– ή κομίζουν Atenistikes σάχλες και Ποταμίσιες χιπστεριές ή, το πιθανότερο όλων, υποκρίνονται ασυστόλως!

Απλά τα πράγματα: ο Ολυμπιακός είναι μία κατ’ εξοχήν συστημική ομάδα και ως τέτοια είναι αδύνατο να μην «παράγει πολιτική». Μία ομάδα που διαχρονικά διοικείται από το εφοπλιστικό λόμπι του Πειραιά, δε μπορεί να μένει αμέτοχη στο «πολιτικό παιχνίδι». Δε μπορεί να το «παρακολουθεί» από την εξέδρα και να το αντιμετωπίζει ωσάν να πρόκειται για… κρίκετ! Τι κάνει σήμερα τη διαφορά; Εξαιρουμένης της αισθητικής –αυτή θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με την αντίστοιχη της εποχής Σαλιαρέλη– το στοιχείο που αλλάζει άρδην τα δεδομένα είναι η φυσική εμπλοκή του προέδρου του με την πολιτική. Αυτό που «υπόγεια» και «διά της πλαγίας» έπρατταν παλιά ο Νταϊφάς και ο Γουλανδρής, αυτό που ο Κόκκαλης το εξέλιξε στα επίπεδα της… διαπλοκής, ο Μαρινάκης έρχεται να το «τερματίσει» διά του εκλέγεσθαι. Ομού μετά των… ανδρεικέλων του!

Εν κατακλείδι κι επειδή το No Politika είναι από μόνο του πολιτική: φρονώ ότι κανένας από τους κρετίνους της Θύρας 7 δεν έκατσε να ασχοληθεί σοβαρά με το περιεχόμενο του νομοσχεδίου που προτίθεται να φέρει στη Βουλή ο Κοντονής. Όλη η φασαρία και όλος ο ντόρος γίνεται με αντανακλαστικά μάζας και με ιαχές επιπέδου… Τσουκαλά. Καμία διαφορετική άποψη, κανένα επιχείρημα, καμία πρόταση. Ένα ουγκ μόνον, απ’ άκρη σ’ άκρη του πετάλου. Ένα ουγκ βαθύτατα πολιτικό.

Υ.Γ.: Για τα του νομοσχεδίου, όταν έρθει η ώρα. Μέχρι τότε, εγώ με τον… στόχο!