ΚΡΑΙΠΑΛΗ ΡΕΕΕΕ!!!

Πιθανολογώ (αν και... σιγουράκι) ότι ανάμεσα στους δήμους που αυθορμήτως έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχόμενου με την οποία η κυβέρνηση μεταβιβάζει τα αποθεματικά και τα διαθέσιμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Τράπεζα της Ελλάδος, θα ήταν και αυτός της Νέας Σμύρνης. Και πώς αλλιώς, άλλωστε, όταν στο δημαρχιακό του θώκο βρίσκεται πολιτικός ανήρ που επαίρεται για την ΠΑΣΟΚική του καταγωγή και τη συνδικαλιστική του δράση στην αλησμόνητη ΠΑΣΚ.

Αυτός, που λέτε, ο δήμαρχος διοικεί κι έναν Δημοτικό Οργανισμό Πολιτισμού, μέλημα του οποίου είναι –κατά πώς λέει και διατείνεται– η πολιτισμική ανάπτυξη της πόλης και η ψυχαγωγία όλων των κατοίκων και δημοτών της, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλλου κλπ, μέσω πολύπλευρων και πολυδιάστατων δράσεων και πρωτοβουλιών πολιτιστικού περιεχομένου και καλλιτεχνικών δρώμενων – εκδηλώσεων υψηλής ποιοτικής στάθμης.

Το ξέρω, μία τρικυμία πιθανόν θα τη νιώσατε από τη θεωρητική ζαλάδα που διέπει τη «φιλοσοφία» του εν λόγω Οργανισμού, αλλά κάποιοι που έχουν εντρυφήσει διαχρονικά στις ΠΑΣΟΚικές ασυναρτησίες –καλή ώρα η αφεντιά μου– γνωρίζουν ότι όλα αυτά αποτελούν μέρος μιας «πνευματικής κραιπάλης» που επί μία (και βάλε) τριακονταετία, θρέφει το συλλογικό μας υπογάστριο. Και μάλιστα με τέτοια διεισδυτικότητα, που ακόμη και μια συναυλία με το Άξιον Εστί μπορεί να προλογίζεται με την ανεμελιά του στυλ Σας περιμένουμε όλους να γιορτάσουμε μαζί και να ξεχάσουμε, έστω για λίγο, τη δύσκολη καθημερινότητά μας…

Ακριβώς έτσι! Ένα λαϊκό ορατόριο της εμβέλειας του Άξιον Εστί, ένας παγκόσμιος μουσικός θησαυρός, ένας ύμνος στην ανθρώπινη αντίσταση, να «πέφτει» στα χέρια του ΠΑΣΟΚου και να γίνεται… ψυχαγωγική τσιχλόφουσκα! Το κατ’ εξοχήν έργο Μνήμης να μετατρέπεται σε ξεχασιάρικο διασκεδαστικό σουξέ.

Και λέω: ποιος ο λόγος να «ταραχτεί σφόδρα» το ευαίσθητο κοινό από την εμφάνιση του Σάκη Ρουβά σε ρόλο… Μπιθικώτση, όταν έχουν προηγηθεί στρατιές ολόκληρες από γελοίους και αμόρφωτους δημάρχους; Δεν το «έβλεπαν» το κακό μέσα από το ρεπερτόριο του αυτοδιοικητικού (εκ)πολιτισμού; Δεν τη «μυρίστηκαν» την αηδία; Έπρεπε να εμφανιστεί ο Ρουβάς για να αντιδράσουν και να… εκτονωθούν;

Ένα μόνο θα πω, γιατί εμένα τα παλιά με «καίνε»: ούτε ένα ευρώ στα ταμεία τους! Όλα στην Τράπεζα της Ελλάδος, μπας και σώσουμε τίποτε την τελευταία στιγμή. Όχι από τη δύσμοιρη την οικονομία μας. Από την πνευματική μας ταυτότητα μόνο. Από την παλιά μας σεμνότητα. Και ίσως και ‘κείνη την πάμφωτη σαν καλοκαίρι συνείδηση…