ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΘΡΑΣΟΥΣ

Τις τελευταίες ημέρες, ο εκδότης της εφημερίδας Χρονόμετρο και ο δημοσιογράφος Δημήτρης Μπουντάς έχουν αναλάβει (εργολαβικά θαρρείς) την «αποκαθήλωση» του Θοδωρή Γκόνη, μέσα από ένα κρεσέντο λαϊκισμού και κιτρινίλας, ευθέως ανάλογο με εκείνο της αλήστου μνήμης «μητρός» Αυριανής! Ψεύδη, συκοφαντίες, υπαινιγμοί και σκιές, συνθέτουν ένα απίστευτο παζλ απαξίωσης, ικανό (κατά τ’ άλλα) να «βολέψει» χειρισμούς και επιδιώξεις νεοφερμένων ηγετών του εγχώριου (αυτοδιοικητικού) πολιτισμού.

Ευθέως και χωρίς περιστροφές: τα όσα κάθονται και γράφουν ο Σπανέλης και ο Μπουντάς στην εφημερίδα τους, έναν στόχο μόνον έχουν! Να «εξυπηρετήσουν» τη γραμμή Λυχούνα! Κινούνται ακριβώς στο ίδιο «πλαίσιο υπονόμευσης» με αυτό που αντιμετώπισε πριν λίγο καιρό και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου και έχουν τα ίδια «ποιοτικά χαρακτηριστικά» με εκείνο το: τον διώξαμε και ησυχάσαμε, που εκστόμισε κάποτε ένα παρτσακλό από το ΔΗΠΕΘΕ της Βέροιας, σκορπώντας χαμόγελα και αισιοδοξία στα εδώ ατάλαντα.

Όχι! Το τραγικό δε βρίσκεται στο περιεχόμενο των ρεπορτάζ που υπογράφουν καθημερινά οι… δαιμόνιοι του Χρονόμετρου. Τη «δουλειά» τους κάνουν οι άνθρωποι. Αυτά έμαθαν, με αυτά πορεύονται. Το τραγικό είναι αυτό που συμβαίνει με τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού, ο οποίος μοιάζει να έχει χαθεί μέσα σε ένα «πέλαγος» από «λογιστικές μεταφράσεις», επιπέδου… τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, τρεις και το λαδόξυδο! Τόσο μπακαλίστικα, δηλαδή, που λες κι έμεινε ακόμη στους λογαριασμούς και τις συμφωνίες με τον… αοιδό Νότα!

Παραδείγματα προς τεκμηρίωση των όσων του καταλογίζω; Εν τάχει και περιεκτικά.

Ο κύριος Λυχούνας «αφήνει» να αιωρείται η «χρέωση» των 65.000 ευρώ ως ετήσια αμοιβή του Θοδωρή Γκόνη, χωρίς να μπαίνει στον κόπο να «ερμηνεύσει» το… υπερβολικόν του πράγματος. Τουναντίον, μοιάζει να υιοθετεί την «αίσθηση σκανδάλου», μιλώντας για «τήρηση των συμφωνηθέντων» (κάτι σαν αναγκαίο κακό) και για «διορθώσεις» που θα επέλθουν άμα το πέρας της σύμβασης. Αναρωτιέμαι λοιπόν: αγνοεί τις λεπτομέρειες της σύμβασης ή ψαρεύει στα θολά νερά των εντυπώσεων; Γνωρίζει ότι εκτός από Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ, ο Θοδωρής Γκόνης είναι και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Φιλίππων, χωρίς η δεύτερη ιδιότητά του να συνοδεύεται από έξτρα αμοιβές και υπερωρίες; Αν όντως «αγνοεί» και δε «γνωρίζει» τα τυπικά και τα αυτονόητα, τότε η κουβέντα αλλάζει κατεύθυνση και περιεχόμενο και θέτει εν αμφιβόλω κάθε έννοια διοικητικής σοβαρότητας και ευθύνης.

Αμέσως μετά, ο κύριος Λυχούνας καταφεύγει σε μία οδυνηρή (για τον πολιτισμό) σκέψη, λέγοντας ότι: αν αποδειχτεί ότι η αμοιβή του κυρίου Γκόνη είναι υπερβολικά μεγαλύτερη έναντι άλλων συναδέλφων του, δεν θα είναι μόνο αιχμή για την προηγούμενη διοίκηση… θα συμβάλλει στη μείωση της αμοιβής και των άλλων προνομίων όταν θα υπογραφεί η νέα σύμβαση, με τον νέο Καλλιτεχνικό Διευθυντή.

Με απλά λόγια: από τούδε και στο εξής, η πρόσληψη του Καλλιτεχνικού Διευθυντή δε θα εξαρτάται από την καλλιτεχνική αξία του ενδιαφερόμενου, αλλά από το πόσο «φτηνός» είναι! Δε θα είναι, δηλαδή, μία επιλογή στη βάση μιας (στοιχειώδους, έστω) αισθητικής αντίληψης, αλλά το «προϊόν» ενός «ανταγωνισμού» με… νεοφιλελεύθερα ήθη. Ως εκ τούτου, «παίζει» να δούμε ακόμη και τον Σεφερλή να σκηνοθετεί… Καραβία!

Είπα Καραβία! Αλήθεια, πού να ήταν άραγε ο κύριος Λυχούνας τότε που η αμοιβή της προέδρου εκτοξεύονταν από τα 300 στα 800 ευρώ και μάλιστα εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης; Να πω ότι δεν τον ενημέρωσε ο… Σπανέλης; Μπορεί! Όλα πιθανά στις μέρες μας!