Η «περίπτωση» του Χρήστου Μελίδη είναι χαρακτηριστική του «είδους». Καιρό τώρα, φροντίζει να δημοσιοποιεί τις ιδεολογικές του «ανησυχίες», κύριο γνώρισμα των οποίων είναι ο έντονος αντισημιτισμός και η ανεξέλεγκτη χρήση των συνωμοσιολογικών κωδίκων. Όσο για την «κινηματική» του δράση; Αυτή έχει ταυτιστεί με πλείστα όσα ακροδεξιά παραληρήματα τα οποία, τις περισσότερες φορές, «τρέφονται» από διαδικτυακά ξεπατικώματα και φοβικά πασαλείμματα. Κι όλα αυτά, ενδεδυμένα πάντα με τον (απαραίτητο σε τέτοιες περιπτώσεις) «εθνικοπατριωτικό μανδύα».
Προχθές, ο περί ου ο λόγος «ακτιβιστής» πρωταγωνίστησε σε ένα ακόμη επεισόδιο «βγαλμένο» από το συνηθισμένο του ρεπερτόριο. Έχοντας (για άλλη μια φορά) μπερδέψει την Ιστορία με τις ιδεοληψίες του, πήγε με μία (λέμε τώρα) συμβολική ενέργεια να ταυτίσει την (όντως) εγκληματική δράση της κυβέρνησης του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων, με όλους εκείνους που τιμούσαν
τους Εβραίους συμπολίτες μας. Πράξη όχι απλά γραφική και ανιστόρητη, αλλά βαθιά προβοκατόρικη και επικίνδυνη.
Αντί όμως ο Μελίδης να υποστεί μία σοβαρή, υπεύθυνη –μα πάνω από όλα κόσμια και πολιτισμένη– κριτική για όλο αυτό το «ιδεολογικό τσίρκο» που «έστησε» στις παρυφές της εκδήλωσης, υπέστη το… bullying της αρκούδας! Ξαφνικά, οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης πλημύρισαν από σχόλια με χυδαίες αναφορές στο πρόσωπό του (ναρκομανής, βρωμοχασίκλας, σκατοπουστρόνι, μαλάκας, μίασμα) και με πολιτικές αιχμές αβάσταχτης βαρβαρότητας και έμπλεες από σύγχυση και ηλιθιότητα (αριστερό πρεζόνι, γουρούνι μπολσεβίκος, φασιστικό σκουλήκι)!
Χωρίς καμία περιστροφή και χωρίς καμία δεύτερη σκέψη: τάσσομαι αναφανδόν στο πλευρό του Χρήστου Μελίδη και δηλώνω δημόσια την απέχθειά μου σε αυτό που ως πολιτικός βόθρος ξεχύθηκε εναντίον του. Στον φασισμό της «άλλης πλευράς». Τρομάζοντας ταυτόχρονα, γιατί όλο και πιο πολύ αρχίζουμε να μοιάζουμε με το τέρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου