Εμφανίστηκε πριν από λίγες ημέρες στην ιστοσελίδα του DefenceNet ως «ρεπορτάζ–αποκάλυψη» με τον τίτλο: Εικόνες Απομυθοποίησης της Μακρονήσου. Ενταγμένο, προφανώς, στη μεγάλη προσπάθεια της «επανεγγραφής της ιστορίας» από τους… νικητές! Διότι –και για όσους έχουν «μαύρα μεσάνυχτα»– την ελληνική ιστορία μέχρι σήμερα την έγραφαν οι… ηττημένοι. Ούτως ειπείν, οι αριστεροί προπαγανδιστές!

Αναφέρει το «ρεπορτάζ» (των εκατόν σαράντα λέξεων): Εικόνες που απομυθοποιούν τα όσα έχει συνηθίσει να υποστηρίζει η αριστερή προπαγάνδα για τον ρόλο της Μακρονήσου και των στρατοπέδων της κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου αποκαλύπτεται με σειρά φωτογραφικών ντοκουμέντων της εποχής… Η συλλογή είναι και μια καλή ευκαιρία να ξεκινήσει μια συζήτηση για το πόσα προσέφερε η λύση της Μακρονήσου στον αδελφοκτόνο πόλεμο του 1946-1949 και πόσοι Αριστεροί γλίτωσαν από τον θάνατο στα χωριά και τις πόλεις, επιστρατευμένοι προσωρινά στις μονάδες της Μακρονήσου και απομακρυνόμενοι από τις περιοχές τους όπου η δίψα για εκδίκηση των μη κομμουνιστών που είχαν χάσει πατεράδες, μανάδες, παιδιά, συγγενείς και φίλους από τον ΔΣΑ, ήταν άσβεστη...

Βέβαια, οι «ανανήψαντες ιστοριογράφοι» αγνοούν μερικά πράγματα που καθιστούν τις «ανακαλύψεις» τους αφελείς και παιδαριώδεις. Και σε κάθε περίπτωση, εντελώς ετεροχρονισμένες. Διότι, το αλησμόνητο ιδεολόγημα του «αστού» Κωνσταντίνου Τσάτσου περί εθνικής κολυμβήθρας στήριξε για δεκαετίες ολόκληρες τη «νησιωτική πολιτική» του μετεμφυλιακού κράτους, προσδίδοντας στην ανθρώπινη εξόντωση, χαρακτηριστικά… μεγαλοψυχίας. Μέρος αυτού του «δόγματος» υπήρξε και η κατά DefenceNet... συλλογή. Όπερ μεθερμηνευόμενο; Η… συζήτηση κρατάει καλά από το 1947!

Και, καθότι κακοί αντιγραφείς (και εγνωσμένης αξίας… παραποιητές), αποκρύπτουν από το (διατεταγμένο;) δημοσίευμα τα ουσιώδη. Για κακή τους τύχη όμως, το απίστευτο «ιντερνετικό ψαχτήρι» που ακούει στο όνομα Βασιλική Μετατρούλου είχε μεριμνήσει προ πολλού για τον… εξευτελισμό τους. Συνέβη όταν, πριν από ένα μήνα περίπου, ανέσυρε από τα «ιστορικά βάθη» ένα σπάνιο τεύχος του περιοδικού National Geographic με χρονολογία Δεκέμβριο του 1949 και αριθμό τεύχους 96!

Πρόκειται για άρθρο του Maynard Owen Williams με τίτλο War torn Greece looks ahead, διανθισμένο με σπάνιες (και έγχρωμες, παρακαλώ) φωτογραφίες, όπου αποτυπώνεται με περίσσια «καθεστωτική ειλικρίνεια» ο τρόπος «εθνικής διαπαιδαγώγησης» εις την ειδυλλιακήν νήσον. Εκεί όπου τα κατά Γιάννη Ρίτσου πέτρινα λιοντάρια στη μπασιά της νύχτας, μεταμορφώνονται αίφνης σε «ευδιάθετους τουρίστες» για να απολαύσουν τις ευεργετικές περιποιήσεις του θρυλικού Σκαλούμπακα.

Η σειρά των φωτογραφιών και οι λεζάντες που τις συνοδεύουν, είναι απόλυτα… κατατοπιστικές: Άφιξις ομάδος υπόπτων στρατευσίμων εις Μακρόνησον. Πρωϊνό πλύσιμο σκαπανέων. Ιατρική εξέτασις. Οδοντιατρική εξέτασις. Πρωϊνή γυμναστική. Σχολή αγραμμάτων σκαπανέων. Σχολή υποδηματοποιών. Διανομή ταχυδρομείου. Νέα από την οικογένειαν. Μπάνιο και ψυχαγωγία. Ύδρευσις σκαπανέων. Διανομή συσσιτίου. Ανάπαυσις…

Ακολουθούν σκηνές με καλλιτεχνικές δραστηριότητες δια τον στολισμόν της Λεωφόρου Φιλοτεχνημάτων! Σκαπανείς του Β΄ Τάγματος, φιλοτεχνούν τον «Παρθενώνα». «Ο Χορός του Ζαλόγγου» φιλοτεχνηθείς υπό σκαπανέων. Σκαπανείς του Γ΄ Τάγματος φιλοτεχνούν ψηφιδωτήν εικόνα της Α.Μ. του Βασιλέως Παύλου… Έπονται: ποδοσφαιρικαί αναμετρήσεις, ελευθέρα πάλη, ορχήστρα και χορός μετά το συσσίτιον…

Το δημοσίευμα του «έγκυρου» (από τότε) περιοδικού, έρχεται να «χαλάσει» η αφήγηση του «αυτόπτη μάρτυρα» Φ. Γελαδόπουλου. Γράφει στο (συγκλονιστικό και δυσεύρετο) Μακρονήσι: άρπαξαν τους τσαγκαράδες και τους ραφτάδες, τους γλύπτες και τους ζωγράφους, τους ζαχαροπλάστες και τους χρυσοχόους, τους μαραγκούς κι ένα σωρό ακόμη ειδικότητες και με το στανιό τους βάλανε να δουλεύουν. Όσοι αρνήθηκαν, και ήτανε οι πιότεροι, τους λιάνισαν. Γέμισε το πειθαρχείο και το αναρρωτήριο… Απ’ την πέτρα ξέκοψαν το Χρήστο Μαρμαρά, έναν αληθινό γίγαντα. Ειρηνοδίκης στην Αλεξανδρούπολη. Του φόρεσαν ένα λευκό φανελάκι και αθλητικό παντελονάκι και τούδωσαν μια σφαίρα. Να κάμεις του είπαν πως την πετάς έτσι ακριβώς όπως οι αθλητές και τότες η φωτογραφική μηχανή, τσαφ την δουλειά της… Μάζεψαν καμιά δεκαριά. Τους δώσανε κιθάρες και ακορντεόν κ’ άλλοι κολυμπούσαν και η φωτογραφική μηχανή σε ενέργεια… Άλλους δέκα τους αράδιασαν στις βρύσες και σαπουνίζονταν…

Τι λέτε; Το ξανασυζητάμε;

Όσοι επιθυμούν λεπτομέρειες (και δη οπτικές) θα τις βρουν στην ιστοσελίδα http://commedeslionsdepierre.net/makronissos/photography/propaganda/?lang=el#