ΣΙΜΙΤΣΗΣ / ΑΓΟΡΑ / ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ

Με μία άστοχη επικοινωνιακή αναδίπλωση, ο Κωστής Σιμιτσής προσπάθησε την περασμένη εβδομάδα να αποτινάξει από επάνω του το «πολιτικό βάρος» μιας δικαστικής απόφασης του Εφετείου Κομοτηνής η οποία τον τιμωρούσε με ποινή φυλάκισης επτά μηνών για παράβαση καθήκοντος. Θυμίζω πως επρόκειτο για τη γνωστή υπόθεση της μη ανάκλησης άδειας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος το οποίο είχε αναπτύξει παράνομα τραπεζοκαθίσματα.

Άστοχη, όχι τόσο για την «αυθημερόν» δήλωσή του περί λανθασμένης απόφασης του δικαστηρίου, αλλά για τα όσα υπονομευτικά –ως προς το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης– ακολούθησαν της… πίκρας του. Ακυρώνοντας ουσιαστικό και το «πολιτικό πλεονέκτημα» από μια (πολύ πιθανή) αθώωσή του στο Πενταμελές Εφετείο.

Η «επί τροχάδην» πρόσκλησή του προς τους επαγγελματίες της πόλης οι οποίοι δραστηριοποιούνται «εντός και πέριξ» των διατάξεων και των κανονισμών της δημόσιας υγείας και των λειτουργιών του δημόσιου χώρου, εμφάνιζε ορατά συμπτώματα πανικού και ενοχής. Και αδυνατώντας (να πω εκ φύσεως;) να αναλάβει την προσωπική ευθύνη μιας καραμπινάτης αυθαιρεσίας, αποφάσισε να τη «μοιραστεί» μαζί τους. Τόσο απλά και… χαρωπά.

Ουσιαστικά, ο Κωστής Σιμιτσής τούς πρότεινε «συμμαχία» για «στραβά μάτια» που, στην πορεία, μπορεί να εξελιχθεί και σε μία ημινόμιμη… ομερτά. Όπερ μεθερμηνευόμενο; Οι πεζόδρομοι να μπορούν να γεμίζουν με τραπέζια και καρέκλες, οι παράνομες κατασκευές να θεωρούνται… εικαστικά δρώμενα και η ηχορύπανση να νομιμοποιηθεί ως… πολιτιστικό γεγονός. Και όλα αυτά στο όνομα της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την αγορά!

Γι’ αυτό, διόλου τυχαία δεν ήταν και η «συμβιβαστική πρόταση» του προέδρου των καφεζυθοπωλών που, λίγες ήμερες αργότερα, μιλούσε για «σιωπηρή» επέκταση του ωραρίου μουσικής (;) έως τις δύο μετά τα μεσάνυχτα. Και πάντα με το «ελληναράδικο» επιχείρημα ότι ο τουρίστας έρχεται στη χώρα μας για να διασκεδάσει… Χωρίς φυσικά να λησμονήσει την ένταξη του νυχτερινού ξεφαντώματος (ενίοτε και ξεσαλώματος) στο επιχειρησιακό πλάνο της… τουριστικής προβολής!!!

Ε ναι. Εδώ, μέχρι και ο Γερομάρκος… σηκώνει τα χέρια!

Το σοβαρεύω. Το ότι ένας «παράγοντας του τουρισμού» δεν είναι σε θέση να διανοηθεί ότι μπορεί (μπορεί, λέω) να υπάρχουν και κάποιοι τουρίστες που έρχονται για να ξεκουραστούν και να ηρεμήσουν, είναι κάτι που υπερβαίνει των ερμηνευτικών μου ικανοτήτων. Έτσι έμαθε, έτσι πορεύεται και αυτά θα διεκδικεί. Ο δήμαρχος όμως; Με ποια λογική δίνει στον καθένα το δικαίωμα «δεύτερης σκέψης»; Με τίνος αρμοδιότητα αφήνει «ανοιχτά παράθυρα» σε «εναλλακτικές μορφές» παρανομίας;

Και μη μου φέρει τώρα κανένα παράδειγμα με «τηγανιά με γαβράκια», γιατί δε θέλω και πολύ για να… καγχάσω. Κρατιέμαι (το κατά δύναμιν).