ΟΙ "ΑΛΛΟΙ ΦΙΛΟΙ"

Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο συχνά μοιράζομαι ιδέες, απόψεις, έρευνες, γεγονότα  και ειδήσεις με ανθρώπους που στην τρέχουσα ηλεκτρονική επικοινωνία θα τους ονομάζαμε «διαδικτυακούς φίλους». Στην αρχή, αυτός ο νέος «συναισθηματικός –άμα τι και πνευματικός– δεσμός», φαινόταν λιγάκι άχαρος, απόμακρος και κρύος, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, ετούτη η σχέση «ζεσταινόταν» από την αλληλουχία των μηνυμάτων, το μοίρασμα δεκάδων θεμάτων, το υψηλό επίπεδο των επιχειρημάτων, τις «αιρέσεις», το χιούμορ, την ευρηματικότητα, τις προτάσεις, τη χρήση της γλώσσας… Κάπως έτσι, αναπτύχθηκε μεταξύ μας ένα ιδιαίτερο «κίνημα διαλόγου», η δυναμική του οποίου κατόρθωσε με τον καιρό να «σπάσει» εντελώς το φράγμα της απόστασης και να μετατραπεί σε μία ξεχωριστή «αγκαλιά» γνώσης, ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Επιτρέψτε μου να σας συστήσω μερικούς από αυτούς!

Η Βασιλική (που συνοδεύει το όνομά της με το εξυπνότερο ψευδώνυμο που θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος, ήγουν το: Μετατρούλου) είναι το μεγαλύτερο «ψαχτήρι» του διαδικτύου. «Σκαλίζει», «αλιεύει» και ανακαλύπτει καθημερινά απίστευτα ντοκουμέντα (με πιο πρόσφατη «επιτυχία» της, τη μοναδική κατά πρόσωπο φωτογραφία του Άρη Βελουχιώτη από τον φανοστάτη της πλατείας των Τρικάλων, όπου οι διώκτες του είχαν κρεμάσει το κομμένο του κεφάλι), ενώ η ίδια σχολιάζει με μία «γευστική» δηκτικότητα τα όσα «συντρέχουν» γύρω μας και… πίσω μας. Στο προσωπικό της blog (το υπερπολύτιμο  http://xyzcontagion.wordpress.com/greatest-hits/) απεικονίζεται όλο το πάθος και η αγάπη της για τη νεότερη ελληνική ιστορία. Ιδιαίτερα δε, αυτή που αφορά στην Εθνική Αντίσταση και τον Εμφύλιο.

Η κυρία Εύη Βουλγαράκη είναι θεολόγος και πρωτοστατεί στην πολύ ενδιαφέρουσα –και αρκούντως δραστήρια– ομάδα στο facebook με την επωνυμία Πρωτοβουλία Χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, του Νεοφασισμού και του Νεοναζισμού. Εγχείρημα που αυτήν τη στιγμή «συσπειρώνει» –με πολύ αυστηρό, είναι αλήθεια, «πρωτόκολλο»– περίπου επτακόσια μέλη που, αν μη τι άλλο, τους «ενώνει» το ζηλευτό πολιτικό, θεολογικό και αισθητικό τους κριτήριο. Πολυγραφότατη, συμμετέχει στη διεύθυνση των ξεχωριστών εκδόσεων Μαΐστρος και διαχειρίζεται το αξιολογότατο blog Ο Ήχος του Ανέμου.

Ο Γιώργος Πίττας γράφει στην κυπριακή εφημερίδα Πολίτης αλλά εγώ τον «γνώρισα από τα κείμενα που κατά καιρούς δημοσιεύει στο TVXS. Εκλεκτά! Αν δε μας «προέκυπτε» η κρίση, πιθανόν να συνεργαζόμασταν και στο ΠεριΩδικό Της Πόλης. Μας συνδέουν οι μνήμες και οι εικόνες από το «μεταπολιτευτικό παρελθόν», το κοινό μας γούστο στις μουσικές, η κοινή μας εμπιστοσύνη στη δημοκρατία και η μεγάλη μας εκτίμηση στις διαφωνίες και τον πλουραλισμό. Τον ζηλεύω γιατί αυτός δε σταμάτησε να κάνει εκπομπές στο ραδιόφωνο. Νοερώς, τον χαιρετώ με το Colors των Donovan και Pete Seeger.  

Τον π. Σωφρόνιο Γκουτζίνη τον «ανακάλυψα» από ένα… τραγούδι! Το σπάνιο (απ’ όλες τις πλευρές) Για το αδύνατο ικανοί με τα λόγια του Άλκη Αλκαίου, τη μουσική του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και την ερμηνεία της μαγικής Μαρίας Δημητριάδη. Όπως και να ‘χει, ιερέας με τέτοιες επιλογές, κομματάκι σπάνιο. Όπως σπάνιες για έναν κληρικό και οι δημόσιες απόψεις του για το ρατσισμό, την ξενοφοβία, την κοινωνία. Και κοντινός μας. Γεννημένος στην Αμφίπολη των Σερρών, μεγαλωμένος στην Καβάλα, σπουδαγμένος στη Θεσσαλονίκη και τώρα διακονεί στη Μητρόπολη Ξάνθης και Περιθεωρίου. Στον ραδιοφωνικό σταθμό της οποίας «γράφει» και εξαιρετικές εκπομπές.

Ο Νίκος Σαραντάκος είναι… σχολή. «Παίζει» τη γλώσσα στα χέρια του και μπορεί να γράψει ολόκληρο δοκίμιο «στηριζόμενος» επάνω σε μία απλή και καθημερινή φράση. Απολαυστικός στις Οπωροφόρες Λέξεις και άκρως επίκαιρος και διδακτικός μέσω… YouTube με τους Μύθους και τις Αλήθειες της Ελληνικής Γλώσσας. Το υπόλοιπα, στο εμβληματικό ιστολόγιο Οι λέξεις έχουν την δική τους ιστορία.

Ζωρζ Πιλαλί, ο Μέγας! Τον είχα γνωρίσει επί Παλιού Ωδείου. Άλλο πράμα! Γιατί, εκτός από απίθανος ρεμπετομπλούζμαν, ο Γιώργης είναι ένας εξαιρετικός συζητητής και ένας ευγενέστατος άνθρωπος. Και βαθιά μορφωμένος. Ακαδημαϊκός κατά πώς τον ορίζει η αυτοσαρκαστική του διάθεση. Στην προσωπική του σελίδα στο facebook, εκτός από τις μυθικές του ατάκες που «κυκλοφορούν» ξέγνοιαστες και αδέσποτες (με κορυφαία όλων την: Αρντάν, Ζωή και Κίνηση) «σερβίρει» εξαίσιες επιλογές από το αστείρευτο γούστο του. Μουσική, θέατρο, σινεμά, βιβλία… Κόλαση, που θα έλεγε και ο ίδιος!

Ο Γιώργος Κόρδης είναι από αυτούς που με «σημάδεψαν» στη ζωγραφική. Ο Κόντογλου κι αυτός. Εκ του μακρόθεν, αλλά Δάσκαλος με όλη τη σημασία της λέξης. Και πρωτοπόρος, όσο και αν η λέξη μοιάζει παράταιρη για έναν «μάστορα» της αγιογραφίας. Όμως είναι η αλήθεια. Ο Κόρδης έχει βγάλει από το «εικαστικό αδιέξοδο» την ορθόδοξη εικονογραφία αλλά με μία λεπτή ισορροπία που με τίποτε δεν «παραβιάζει» τους λειτουργικούς της κανόνες. Γράφει και όμορφα. Το 2011 μας τίμησε (εμένα και τον Γιάννη Τσίγκα) εμπιστευόμενος την έκδοση 23 κειμένων του και 20 σχεδίων του στο Μικρό Εξομολογητικό. Κείμενα που, όπως περιγράφονται στον υπότιτλο, λειτούργησαν την κοινωνία στη στενή απεραντοσύνη του διαδικτύου.

Με λίγα λόγια, κάτι πάνω–κάτω από αυτά που λέγαμε και στη αρχή…