ΠΡΟΕΔΡΙΚΑ

Ο Άγγελος Τσατσούλης ήταν από τις τελευταίες «νησίδες σοβαρότητας» που είχαν απομείνει στον «ευρύτερο» κομματικό χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Υπό άλλες συνθήκες –και αν οι πολιτικές του φιλοδοξίες δεν περιορίζονταν στον τίτλο τού Προέδρου του Επιμελητήριου– θα μπορούσε να είχε «καταπιεί» πλείστες όσες «περιπτώσεις» ενέκυψαν τις προηγούμενες δεκαετίες στους τοπικούς εκλογικούς στίβους. Από δημάρχους μέχρι βουλευτές.

Τελευταία όμως –και καθώς «αδειάζει» συνεχώς από πολιτικά επιχειρήματα και προτάσεις (ακόμη και συντεχνιακές)– μοιάζει να  περιχαρακώνει τον προεδρικό του ρόλο μέσα σε μικροπολιτικές οξύτητες και να «τσαλακώνει» το προσωπικό του προφίλ σε «κόντρες»… από χέρι χαμένες. Τι φταίει; Πιθανόν η κόπωση από την μακροχρόνια πρωτοκαθεδρία. Ίσως όμως και γιατί τώρα καλείται –ως η πλέον άφθαρτη εφεδρεία– να υπερασπιστεί (εν παντί τρόπω) τις… άνωθεν κυβερνητικές εντολές. Άλλωστε, όλα εδώ… ξεχρεώνονται!

Αφορμή για τα παραπάνω, στάθηκαν οι επιθετικές του δηλώσεις (αν δεν κάνω λάθος στην Εφημερίδα Χρονόμετρο) ενάντια σε όσους αντιδρούν στην εγκατάσταση LNG στην Καβάλα και ιδιαίτερα στον «πρωτεργάτη» αυτής της κοινωνικής αντίδρασης (και αντίστασης), τον Λάζαρο Βασιλειάδη.

Αυτό το κείμενο δεν το γράφω για να υπερασπιστώ τον… υποκινητή Βασιλειάδη που –κατά πώς λένε και οι διάφοροι… αναπτυξιακοί– επιμένει πεισματικά να λέει συνεχώς «όχι σε όλα». Το έπραξε ο ίδιος με τον καλύτερο (τολμώ να πω και αποστομωτικό) τρόπο στην προχθεσινή του απάντηση. Το γράφω γιατί με ενόχλησε ο τρόπος του κυρίου Τσατσούλη. Η «πολιτική αργκό» ως εργαλείο αντιπαράθεσης. Και η σαλαμοποίηση των πάντων. Ενίοτε και η… τουρσιοποίηση.

Ιδού και τα δείγματά της:

Μη σώσει και γίνει τα επόμενα 500 χρόνια στην Καβάλα. Οτιδήποτε είναι να γίνει, αλλά μακριά από τα πόδια μας (αυτό και καλά ως ειρωνεία)… Βγαίνουν τα “παπαγαλάκια” και λένε ότι ο Τσατσούλης είναι υπέρ του L.N.G. Εγώ έχω να στείλω ένα μήνυμα κι ας ακούγεται εγωιστικό. Τα δικά μου παιδιά θα βρουν δουλειά, έστω κι αν αυτή είναι του πατέρα τους. Αυτών που παπαγαλίζουν, τι θα κάνουν; Διότι σε εμένα έρχονται να ζητήσουν δουλειά. Να μη γίνει τίποτε, αφού ήρθε ένας και μας είπε ότι θα ερημώσει ο κόλπος της Καβάλας και θα γίνει κρύα πισίνα, διώχνοντας τις γαρίδες. Τι να ξέρω εγώ από L.N.G. Εγώ τουρσιά παράγω. Να μην το ψάξουμε καθόλου. Χωρίς κανένα επίσημο στοιχείο από τη Δ.Ε.Π.Α. ξεσηκώσαμε τον κόσμο, κάναμε ένα συλλαλητήριο και όπως είπαν, όλη η κοινωνία της Καβάλας είπε “όχι”. Δηλαδή, τα 1.500 άτομα που μαζεύτηκαν στην πλατεία. Όλοι οι υπόλοιποι που λένε να το ψάξουμε είναι λάθος;

Κατ’ αρχάς, εύχομαι ολόψυχα στα (προνομιούχα) παιδιά τού κυρίου Τσατσούλη να έχουν πάντα δουλειά. Κι αν καμιά φορά η τύχη τα «στείλει» να δουλέψουν στη βιοτεχνία του πατέρα τους, μακάρι να «κατακτήσουν» (εκτός από τη Βουλγαρία) και όλα τα Βαλκάνια. Από καρδιάς. Αλλά κάποιος πρέπει να ενημερώσει τον κύριο Τσατσούλη ότι στην πόλη αυτή ζουν και άλλα παιδιά. Άνεργα και ταλαιπωρημένα. Και, ως εκ τούτου, θα είχε πολύ ενδιαφέρον να μας πει ο ίδιος τι ακριβώς έκανε ο φορέας που προεδρεύει για να έχουν και αυτά μία αξιοπρεπή εργασία (και όχι να του τη «ζητάνε»).

Θα είχε επίσης μεγάλο ενδιαφέρον να μας πει πόσα άτομα συγκεντρώνονται στις διάφορες εκδηλώσεις που οργανώνει κατά καιρούς το Επιμελητήριο. Το ρωτάω μπας και ανατραπούν οι μέχρι τώρα προσλαμβάνουσες που έχω από τις έρημες συναθροίσεις του. Όχι, δεν τίθεται θέμα αντιπαράθεσης με τα «1.500 άτομα που μαζεύτηκαν στη πλατεία». Ζήτημα σοβαρότητας τίθεται κα απλής λογικής. Γιατί, αν το κριτήριο που θα καθόριζε την εγκυρότητα μίας άποψης μετριόταν με το πόσοι «μαζεύτηκαν» για να την υποστηρίξουν, η ζωή μας θα διαδραματιζόταν εσαεί στα σπήλαια.

Τέλος (επ’ αυτής της παραγράφου), θα πρότεινα στον κύριο Τσατσούλη να προκαλέσει αυτός μία (αντι)συγκέντρωση για να ακούσει η κοινωνία της Καβάλας και τα «επίσημα στοιχεία της ΔΕΠΑ». Δημοκρατία έχουμε, ας την υπερασπιστεί και με πράξεις.

Το δεύτερο σκέλος των δηλώσεων του κυρίου Τσατσούλη είναι άκρως αποκαλυπτικό του εκνευρισμού του και (δυστυχώς) «εκδηλώνεται» με απίθανα ψεύδη και με άκρατο (νεοφιλελεύθερο) κυνισμό. Διαβάστε: Πιστεύω ότι αν σήμερα ανακαλύπταμε πετρέλαιο στον κόλπο της Καβάλας κι όχι πριν 40 χρόνια, πρώτος ο Λ. Βασιλειάδης θα έλεγε ότι θα ερημώσει ο κόλπος της Καβάλας. Στον κόλπο του Μεξικού έγινε ένα τρομερό ατύχημα, όμως μετά από 2-3 χρόνια η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Ατυχήματα μπορούν να γίνουν παντού και σε οποιαδήποτε μορφή επιχειρηματικότητας είτε λέγεται Β.Φ.Λ. και L.N.G. ή Royal και παράγει τουρσιά. Ακόμη και στην καθημερινότητά μας. Αν είναι έτσι, τότε ας μην μπούμε ποτέ σε αυτοκίνητο ξανά, διότι μπορεί να τρακάρουμε. Μου τη δίνει ο λαϊκισμός. Αν αποδείξουν οι μελέτες ότι μια τέτοια επένδυση θα είναι επιβλαβής για τον τόπο, πρώτος θα πω να μη γίνει. Όχι, όμως προτού εξετάσουμε όλα τα στοιχεία…

Το ψέμα; Ποτέ (μα ΠΟΤΕ) οι επίσημοι επιστημονικοί φορείς της περιοχής και της πόλης (το ΤΕΕ, το ΤΕΙ, τα Πανεπιστήμια, το ΙΝΑΛΕ κ.α.) δεν εξέφρασαν άποψη ενάντια στην άντληση πετρελαίου. Κι ενώ αυτό (φυσιολογικά) το ξέρει πολύ καλά ο κύριος Τσατσούλης, το «πετάει» σαν «αντιαναπτυξιακό επιχείρημα» για να θολώσει τα «νερά της αντιπαράθεσης». Προβοκατόρικα και συκοφαντικά.

Ο δε κυνισμός; Με εκείνο το απίστευτο περί της «ζωής που συνεχίζεται» στα πέριξ του κόλπου του Μεξικού. Όπερ μεθερμηνευόμενο; Δε γαμείς (στην κυριολεξία όμως) τους ανθρώπους που πέθαναν, δε γαμείς την ολοκληρωτική καταστροφή των βιοτόπων άγριων ζώων, πτηνών και ψαριών, δε γαμείς την εξαφάνιση των παρθένων παραλιών και τη διάλυση των εκβολών των ποταμών στη Λουιζιάνα, το Μισισιπή, την Αλαμπάμα και τη Φλόριδα. Η BP να είναι καλά. Απλά, να υπενθυμίσω στον κύριο Τσατσούλη ότι και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η ζωή συνεχίστηκε κανονικά. Μήπως να ξαναδοκιμάζαμε λίγο φασισμό ακόμη;

Ξέρω, λαΐκισα τώρα και θα του την «έχει δώσει» του προέδρου, αλλά τι να κάνουμε. Ο καθείς και τα όπλα του.