ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ Τ' ΑΠΟΝΕΡΑ

Τα είπε όλα με την ατάκα–μνημείο ο Σταύρος Θεοδωράκης: το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματός μας γίνεται στο Λαύριο γιατί συμβολίζει το… αύριο! Και μετά ήθελε να τον πάρουμε και στα σοβαρά. Εγώ όμως ενέδωσα. Και διάβασα ολόκληρη την ομιλία του προς τους (λέμε τώρα) συνέδρους του Ποταμιού!

Αδιάφορη δεν τη λες. Πρώτον, γιατί κατάφερε να «αποδώσει» με μεγαλύτερη σαφήνεια τα πολιτικά οράματα των… Atenistas και δεύτερον, γιατί κατόρθωσε να δώσει «νόημα» στο… τίποτα. Όπως κάποτε ο Κωστόπουλος έδινε νόημα στους… κώλους (που, μεταξύ μας, προτιμότεροι).

Όχι, δεν τον υποτιμώ καθόλου. Ο Θεοδωράκης δεν «κάνει» και δεν «πουλάει» πολιτική. Είναι ο ίδιος πολιτική! Και μάλιστα τέτοια που, αν κάνεις το λάθος και την πάρεις με το «ελαφρό» της (άρα και στα αψήφιστα), την πάτησες κανονικά. Όπως κάποτε την πατήσαμε ομαδικά και με την κουλτούρα τού λαϊφσταλισμού, αφήνοντας τον κάθε τυχαίο να ορίζει τους τρόπους και τις συνήθειές μας. Κατ’ επέκταση και την πολιτική μας κρίση.

Κάτι ανάλογο κομίζει και το Ποτάμι τού Σταύρου Θεοδωράκη, αλλά στο πολύ πιο… ύποπτο. Όχι γιατί αποτελεί «προϊόν» της ίδιας αισθητικής και ιδεολογικής μονοφωνίας που επί τρεις δεκαετίες προβάλλουν και συντηρούν τα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά γιατί τα πολιτικά του χαρακτηριστικά προσδιορίζονται από μια ελκυστική προοδευτικότητα «χαλαρής αποκοίμισης», πασπαλισμένης με την απο–ιδεολογιοποιήση των πάντων. Τόσο που, από τη μια μπορεί να ζητάει (στο πολύ… άνετο) την αποποινικοποίηση της κάνναβης και την ίδια στιγμή να προτείνει τη δημιουργία «λευκών κελιών»! Για τέτοιο… τιραμολισμό, μιλάμε!

Θα ακουστεί υπερβολικό, αλλά το Ποτάμι είναι ίσως το «ιδανικό κόμμα» για να «ξεπλένει» τα ανομήματα τού ελληνικού νεοφιλελευθερισμού (κάτι μεταξύ βαλκανικής ενδοχώρας και κεντροαφρικανικής δημοκρατίας) και να «πάρει επάνω» του όλη τη «βρώμικη δουλειά». Διότι, αλλιώς σου «πασάρει» την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων ο Λοβέρδος και αλλιώς (ας πούμε) ο Γραμματικάκης. Έχει μια άλλη «γλύκα» το σερβίρισμα όταν προέρχεται από… συμπαθητικές φιγούρες. Κι επειδή ο Σταύρος διετέλεσε και εστιάτωρ, όλο και κάτι παραπάνω θα γνωρίζει από… μενού!

Αλλά, ας μην πάμε μακριά. Το στίγμα το έδωσε προχθές και ο Πρετεντέρης, ο οποίος –ευφυώς, θα έλεγα– χαρακτήρισε τη στρατηγική τού Ποταμιού ως «υγειονομική ζώνη που στήνεται γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ»! Και μέσα σε αυτήν, ο «γιατρός» μπορεί πολύ πιο εύκολα να σου… χρυσώσει το χάπι. Το υπνωτικό!