ΠΛΑΪ ΣΤΟΥΣ... ΚΥΝΕΣ

Μεγάλη αγωνία το είχα, αλλά οκέι. Τέλος καλό, όλα καλά. Θα γίνει και φέτος το Πλάι Στο Κύμα στην Κεραμωτή. Ανακοινώθηκαν οι ημερομηνίες, ανακοινώθηκαν και οι (λέμε τώρα) καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν σε αυτό το θερινό event και όλα πήραν το δρόμο τους. Φεύγει που φεύγει ο Μιχαηλίδης, να μην αφήσει κάτι τελευταίο στην ταλαίπωρη μνήμη μας που να μας τον (υπεν)θυμίζει;

Τον Dj Pal δεν τον έχω ακουστά (ούτε αυτός εμένα άλλωστε), αλλά την Πέμπτη 31 Ιουλίου θα είναι εκείνος που θα «ανοίξει» το κοσμοϊστορικό μουσικό γεγονός του δήμου Νέστου. Φαντάζομαι με διάθεση ομαδικού ξεφαντώματος και εν μέσω ηδονικών λικνισμάτων.

Και μιας και όπως το λένε, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, η «ποιότητα» συνεχίζεται την επαύριον ακριβώς με τον Σταρόβα και τον Δάντη να κάνουν το δικό τους… ντου. Το να πω ότι ο πρώτος μού γυρίζει τα άντερα –και όχι μόνο μουσικά– θα ήταν ό,τι πιο κομψό και πολιτισμένο θα μπορούσα να καταθέσω για τον άλλοτε μικροαστερά των Άγαμων Θυτών. Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά όλη αυτή η παρακμή που εκπέμπει ο «καρντάσης» μού προξενεί μεγάλη αναγούλα και σιχαμάρα. Ο Δάντης; Μύλος. Τα πάντα όλα. Από το Ρεμπέτικο τού Ξαρχάκου μέχρι το It's a Man's World ως άλλος Τζέημς Μπράουν. Μπαγλαμαδοροκιές, γενικώς. Ευτυχώς που ακόμη δεν τόλμησε να τραγουδήσει Χατζιδάκι και Θεοδωράκη.

Γιατί όταν το τόλμησε ο Γιαννάκης ο Πάριος –με βαριά ευθύνη τού ίδιου του Μίκη– τα έκανε… μπλε μαρέν! Δε λέω, καλλικέλαδος ο Πάριος και συνεπής σε αυτό εφ’ ω ετάχθη, αλλά για άλλα «κυβικά» η Όμορφη Πόλη, η Δραπετσώνα, η Μαρίνα και η Άρνηση (κατά κόσμον, Το Περιγιάλι το Κρυφό). Έτσι, για να κρατάμε και ένα μέτρο στα πράγματα. Α, ναι. Θα είναι και ο Πάριος εκεί. Την αμέσως επομένη του ως άνω διδύμου. Ως άλλοθι… καλλιτεχνίας; Θα σας γελάσω. Όμως, παρ’ ότι δεν είναι του γούστου μου, δε με «χαλάει» ιδιαίτερα η παρουσία του. Γιατί απλά, δε με προσβάλλει. Πιθανή ένσταση; Ότι με τη συμμετοχή του «νομιμοποιεί» τα σούργελα…

Τα οποία (σούργελα) υπόσχονται να οργιάσουν τις επόμενες δύο ημέρες άδοντας –που λέει ο λόγος– απίθανα στιχουργικά κατασκευάσματα, η θεματολογία των οποίων αγκομαχεί από καψούρα διαρκείας. Και στην τελική, ποιος γαμεί την Κρίση.

Οι συμμετέχοντες σε αυτήν τη φτήνια και τη χυδαιότητα; Μισό να μπω… YouTube. Έχουμε και λέμε: κάποιος νεαρός με το όνομα Stan και με «καλλιτεχνικό φορτίο» τα τεράστια σουξέ Να Με Ερωτευτείς, Παιχνίδια Ερωτικά, Σε Θέλω Εδώ…  Ένα γκρουπάκι ονόματι Vegas με πασαλείμματα ποπ, χιπ–χοπ και μπαλάντες της φρίκης και της συμφοράς… Μία Στέλλα Καλλή με κιλά ερωτικό τσαμπουκά και ένας άλλος, ονόματι Κωνσταντίνος Αργυρός, του ίδιου φυράματος και του ίδιου κακού συναπαντήματος… Όσο για τον Πάνο Κιάμο, τι να πω. Γι’ αυτόν «μιλάει» το έργο του (που θα έλεγε και η σουρλουκουστωδία τής Λαμπίρη). Μπορεί και να… σκούζει λίγο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Προέχει το Αγάπη Ρε Μουνιά! Προς εκπολιτισμό, βεβαίως–βεβαίως!

Θα σας ακουστεί «κάπως» αλλά το πιστεύω: το Πλάι Στο Κύμα είναι το πλέον ειλικρινές Φεστιβάλ τού νομού γιατί είναι «στημένο» επάνω στην αισθητική της ίδιας της δημοτικής αρχής που το διαχειρίζεται και το προβάλει. Είναι αυτό που (καρα)γουστάρουν όλοι οι δήμαρχοι τού επιπέδου Μιχαηλίδη. Κι ας το παραδεχτούμε: την αυθεντικότητά τους «βγάζουν» οι άνθρωποι του δήμου Νέστου. Αυτοί είναι, αυτά πράττουν. Οπότε, να σας πω και την αμαρτία μου: όλα τα παραπάνω δεν τα έγραψα για τον απερχόμενο. Στον επόμενο απευθύνονται κι από εκείνον από εδώ και πέρα οι καινούριες απαιτήσεις. Καθότι και «παιδί» του πάλαι ποτέ… πολιτιστικού κινήματος.