ΣΕΞΙΣΤΙΚΑ ΑΣΤΕΙΑΚΙΑ

Η απίστευτη ρατσιστική ρητορεία που αναδύθηκε μέσα από την κοινοβουλευτική συζήτηση για τον… αντιρατσιστικό νόμο –με κορυφαίο δείγμα αυτό του τραγελαφικού Νεράντζη ο οποίος «κατάφερε» να ταυτίσει την παιδοφιλία και την κτηνοβασία με τους ομοφυλόφιλους!– συνέπεσε στα καθ’ ημάς με την ανάρτηση ενός παρόμοιου ήθους και αισθητικής σχολίου που, μες στην τρελή χαρά (ή και περηφάνια;), έσπευσε να κοινοποιήσει γνωστός πολιτικός ανήρ της τοπικής μας κοινωνίας. Τι έγραψε στην πλέουσα από σελεμπριτισμό προσωπική του σελίδα στο Facebook; Παντρεύεται, λέει, η Ζωή Κωνσταντοπούλου στις 27/09!!! Μετά από αυτό καμία ανύπαντρη να μην ανησυχεί: για όλες υπάρχει ένας "ήρωας" σε τούτη την οικουμένη!!!!!!

Και για να μη σας κρατάω σε αγωνία, ο εμπνευστής και ο συντάκτης αυτού του χυδαιολογήματος, ήταν ο κύριος Λεωνίδας Παππάς!

Όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο, της «σεξιστικής μαγκιάς» του δημοτικού συμβούλου (και νομικού) ακολούθησαν πλείστες όσες (να πω πασοκικές;) ομορφιές, βγαλμένες θαρρείς απ’ ευθείας από τα βοθρολύματα του πάλαι ποτέ κραταιού αυριανισμού. Στυλ (και επίπεδο); Από το σαδομαζοχιστικό και νεκρόφιλο: Κι εγώ θα την έπαιρνα !!! Αφού προηγουμένως είχα προμηθευτεί... μαστίγιο, σιδερογροθιές και... καλάζνικωφ για το... τελείωμα !!!, μέχρι το… ιδεολογικόν (μετά συντακτικού μπουρδουκλώματος): εγώ είμαι και φεμινίστρια..... αλλά αυτή θέλει πολύ ξύλο είναι γεγονός.

Ειλικρινά, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τις προτιμήσεις του κυρίου Λεωνίδα Παππά για τις γυναίκες, ούτε φυσικά και για τα προσωπικά του «γούστα» περί… ερωτισμού. Και, πιστέψτε με, καμία διάθεση δεν έχω για να μάθω λεπτομέρειες περί τούτων. Υποψιάζομαι μόνον ότι οι όποιες «ορέξεις», θα «κινούνται» μέσα σε μία «αίσθηση ανεμελιάς» και –για να το… πολιτικοποιήσω κάπως– κάτι ανάμεσα σε Εύα Καϊλή και Αφροδίτη Αλ Σάλεχ. Αγνοώντας, βεβαίως, αν ποτέ είχε αντιδράσει σε εκείνα τα «κοσμητικά» των συντρόφων του περί… καλτσοδέτας. Επίσης, ούτε καν θα ασχολιόμουν με την αφεντιά του αν επρόκειτο για «άλλον έναν» από τον εκβαρβαρισμένο συρφετό του διαδικτύου. Τι είχαμε για να χάσουμε δηλαδή…

Όμως, καλώς ή κακώς, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μία «τυχαία περίπτωση». Ο κύριος Παππάς –ασχέτως της πολιτικής δυναμικής και του κύρους που κομίζουν οι κατά καιρούς απόψεις του– είναι ταυτισμένος με έναν κομματικό χώρο και με μία δημοτική παράταξη όπου, αν μη τι άλλο, αποφεύγουν επιμελώς (τουλάχιστον δημόσια) να εκφράζονται με τέτοιου είδους φασίζουσες αντιλήψεις. Κι αν σήμερα εγκαλείται για κάτι, αυτό έχει να κάνει με την ποιότητα τού «πολιτικού του αντικειμένου».

Δυστυχώς γι’ αυτόν, χρειάστηκαν μόνον είκοσι τέσσερεις λέξεις «κατινίστικου αυθορμητισμού» για να απολέσει οριστικά και αυτήν ακόμη την έξωθεν καλή μαρτυρία που μέχρι χθες τον συνόδευε. Διότι, άλλο πράγμα η πολιτική αντιπαράθεση και άλλο τα σεξιστικά καλαμπουράκια επιπέδου Σεφερλή…

Αλλά, ό,τι και να λέμε τώρα, για το πρώτο χρειάζονται άλλα… κυβικά! Και επί αυτών, ο κύριος Παππάς εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη ελλιπής. Μα πολύ όμως…