ΜΠΑΡΟΥΦΟΛΟΓΙΕΣ

Ομολογώ ότι έχω μπαφιάσει με αυτήν την «αρχαιολογική καταιγίδα» που ξεκίνησε ταυτόχρονα με την πρώτη ανακοίνωση για τα ευρήματα από την ανασκαφή της Αμφίπολης. Όχι γιατί δεν έχει ενδιαφέρον όλο αυτό που εξελίσσεται στην κοντινή μας κωμόπολη (το αντίθετο ακριβώς), αλλά γιατί δεν αντέχω να ακούω και να διαβάζω τις κουτουράδες που εκφράζουν καθημερινά οι διάφοροι αρχαιόπληκτοι. Και φυσικά δε μιλάω για τις «κουτσές Μαρίες» των διαδικτυακών διαλόγων, όπου εκεί τα πράγματα έχουν ξεφύγει εντελώς. Όχι. Μιλάω για κάποιους που εμφανίστηκαν πάλι με την «ταμπέλα» του ιστορικού (και βάλε) και ανακοινώνουν σωρηδόν «βεβαιότητες» και «σιγουριές».

Στην κορυφή αυτής της αυθαίρετης «ιστορικής πυραμίδας», βρίσκονται εδώ και καιρό οι απόψεις του συγγραφέα Σαράντου Καργάκου, που –προφανώς– έρχονται να συμπληρώσουν τις προηγούμενες «ανακαλύψεις» του περί σύνδεσης του Κ.Π. Καβάφη με τον… ναζισμό!

Τι διαμηνύει στο αχόρταγο για ιστορικούς μύθους πανελλήνιο ο περισπούδαστος φιλόλογος; Ότι ο συγκεκριμένος τάφος προορίζονταν (!) για τον Μέγα Αλέξανδρο! Τα επιχειρήματά του; Αντιγράφω μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη που παραχώρησε στον Δημήτρη Μπουντά για την εφημερίδα Χρονόμετρο: Από την εποχή που άρχισε ο θόρυβος για τον τάφο του Μ. Αλεξάνδρου, περί το 1986, διατύπωσα την άποψη ότι αυτός αν δε βρίσκεται στην Αίγυπτο, τότε θα έπρεπε να αρχίσουμε να ψάχνουμε στη Μακεδονία. Αργότερα, στο βιβλίο μου «Ιστορία του Ελληνικού Κόσμου και του Μείζονος Χώρου» διατύπωσα την άποψη ότι αν βρεθεί τάφος του Αλεξάνδρου στη Μακεδονία, τότε αυτός θα είναι στην Αμφίπολη. Την Αμφίπολη την έχω επισκεφθεί πολλές φορές. Προ τετραετίας, σχημάτισα την εντύπωση ότι ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου ενδεχομένως να έχει βρεθεί και να μην το ξέρουμε και ανέφερα ότι θα είναι εκεί, όπου βρίσκεται ο Λέων της Αμφιπόλεως. Αυτά έχω γράψει και αυτά επαναλαμβάνω…

Συμπεράσματα; Πρώτο και καλύτερο: τον αρχαιολόγο μπορεί να τον «παίξει» οποιοσδήποτε. Αρκεί κάποια στιγμή να του «έρθει» να γράψει και ένα βιβλίο. Δεύτερο: με τη λογική των πιθανοτήτων –εδώ υπό μορφή «γεωγραφικού ρίσκου»– εισάγεις στην αρχαιολογία μεθόδους… τζόγου και, απλά, περιμένεις να «σου κάτσει». Τρίτον: η ανάμειξη της πολιτικής συνομωσιολογίας με την ιστορική έρευνα σού δίνει τη δυνατότητα να «ψεκάζεις» κατά το δοκούν. Τέταρτον: η ίππευση της καλάμου σπανίως συνάδει με τη σοβαρότητα.

Αν τώρα αναρωτιέστε γιατί τα «ευρήματα» του κυρίου Καργάκου έχουν υιοθετηθεί πλήρως από όλες τις εθνικιστικές ιστοσελίδες, την απάντηση σάς την προσφέρει ο ίδιος: Αν κάποιοι ενοχλούνται με τις απόψεις του Καργάκου, ας πάνε να κάνουν παρέα στους γείτονες μας, τους Σκοπιανούς. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο περισσότερο...

Άντε, καιρός είναι να ετοιμάζω βαλίτσες για… Fyrom!