ΣΕ ΦΑΣΗ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟΠΟΙΗΣΗΣ

Κλειστήκανε οι ποιητές μέσα στα όνειρά τους

κι οι τσαρλατάνοι χαίρονται που ήρθε η σειρά τους

Έχουν περάσει πάνω από δεκαπέντε ημέρες από τις εγωπαθείς και κακόγουστες φιέστες με τις ορκωμοσίες των αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ακόμη δε λέει να καταλαγιάσει μέσα μου εκείνη η αίσθηση μπόχας και παρακμής που «μετέδωσε» το δημαρχιακό σόου του μακιγιαρισμένου δημάρχου Ηλία Ψινάκη. Παράλληλα δε, δεν μπορώ να συνέλθω και από την ολοσχερή «παράδοση» του εργατοσυνδικαλιστικού πλήθους στις χυδαίες προσβολές που συνόδευσαν τις αρχηγικές προτροπές του για «πλυμένες μασχάλες» και παρφουμαρισμένες συμπεριφορές.

Με τον Ηλία Ψινάκη, η πολιτική αισθητική της χώρας αποκτά χαρακτηριστικά σοφτ πορνογραφίας, μεταγγίζοντας το «πνεύμα της Τσιτσιολίνας» στο καθ’ ημάς μπανιστήρι. Μπροστά του, ο πολιτικός λόγος υποχωρεί ηττημένος στην εκφραστική καχεξία των «μαναντζαρέων» και τα φαρμακόγλωσσα καλιαρντά τους και παραδίδεται αμαχητί στα τηλεοπτικά σούργελα. Σε «φάση μπουρδελοποίησης», η πολιτική απλά παρακολουθεί την εκ του Μαραθώνος άλωσή της. Σαστισμένη, ανέκφραστη και απαθής.

Η ορκωμοσία–πασαρέλα του «επικερδώς σαχλαμαρίζοντα» Ηλία Ψινάκη, ανέδειξε μεγαλοπρεπώς το «συλλογικό μας χάσιμο». Η παρδαλή του αυθεντικότητα, ο αγοραίος χειρισμός της «μετά–αστικής αργκό», μία κίνηση προσποιητής αφέλειας στο τιγκαρισμένο από τη βαφή μαλλί του, ένας νευρικός σπασμός στο αρυτίδωτο από τα μπότοξ πρόσωπό του, το κρυμμένο του βλέμμα πίσω από τα μαύρα γυαλιά, κάτι αστειάκια «ψωνισμένα» από το πανέρι της ιλουστρασιόν σαβούρας, οι περιεκτικές λεκτικές δόσεις από «πίπες» και «μαλακίες»… αυτά και άλλα πολλά, ήταν ικανά για να ρίξουν στο καναβάτσο της αφασίας, ακόμη και μία τόση δα υποψία μικρής αντίδρασης. Μιας φωνής αξιοπρέπειας. Ενός –ψιθυριστού, έστω– «φτάνει».

Τίποτε απ’ όλα αυτά τα «γενναία» δε συνέβησαν. Μακρόσυρτη σιωπή, μόνον που τη διατάραζαν κάπου–κάπου τα αραιά χάχανα επιδοκιμασίας και μερικά επιφωνήματα θαυμασμού στα διακριτικά όρια του… ουάου. Τα ριάλιτι τώρα δικαιώνονται!

Αυτό ακριβώς. Η πολιτική ως σόου. Φτηνιάρικη, χαζοχαρούμενη, παρδαλή και ζαβή. Τι κι αν εκεί έξω κοντεύει να σε πνίξει το σκατό από το ξεχαρβαλωμένο αποχετευτικό; Εσύ μπορείς να χαίρεσαι και να πανηγυρίζεις για τον ερχομό του «μισού Χόλιγουντ» στο δήμο σου.

Και να σιωπάς. Προπάντων…