Πέμπτη 18 Απριλίου 2019

ΚΛΗΡΩΝΟΥΜΕ!


Αν δεν κάνω λάθος, η διοίκηση του Δήμου Καβάλας αποφάσισε να μη παραχωρείτε η αίθουσα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης σε κόμματα και σε δημοτικές παρατάξεις, προφανώς και σε φορείς που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, «παράγουν» πολιτική. Λανθασμένη ή μη (προσωπικά την θεωρώ από ανόητη έως... σκοταδιστική), η απόφαση βρίσκεται σε ισχύ και όσοι εμπλέκονται με αυτή, οφείλουν να την σέβονται και να την τηρούν. Πόσο μάλλον οι... θεματοφύλακές της.

Αμ δε! Ήδη από την αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης «παρέλασαν» τα τοπικά στελέχη και τα μέλη των Ελλήνων Συνέλευσις του Αρτέμη Σώρρα (!!!), ενώ αυτές τις ημέρες «παίζει» η παρουσίαση ενός βιβλίου, βασική παρουσιάστρια – ομιλήτρια του οποίου θα είναι υποψήφια Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Μαρία Σπυράκη, συνεπικουρούμενη από τον Ευριπίδη Στυλιανίδη και τον (ω ναι!) Γιώργο Γραμμένο!

Δεν χρειάζεται να έχει κανείς και πολύ νιονιό για να καταλάβει ότι η απόφαση της μη παραχώρησης είναι άκρως... ευέλικτη και (όλως τυχαίως), η «ευελιξία» της ευνοεί πολιτικά ΜΟΝΟ την δημοτική αρχή. Αυτά ως προς το... διαδικαστικόν.

Γιατί, πέραν αυτού, έχουμε και το... οικονομικόν! Γνωρίζετε πόσο θα κοστίσει στον Δήμο Καβάλας η συγκεκριμένη παρουσίαση; Μας το «λέει» επακριβώς η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου: 2.157 ευρώ! Επαναλαμβάνω: 2.175 ευρώ για μία παρουσίαση βιβλίου! Και λέω: άντε να βάλω τα αεροπορικά εισιτήρια των εξ Αθηνών φιλοξενούμενων, άντε να βάλω και ένα ευπρεπές γεύμα δέκα ατόμων με ή χωρίς Σαρακοστιανά, άντε και τα έξοδα διανυκτέρευσης... 2.175 ευρώ δεν μου «βγαίνουν» με τίποτε. Εσάς;

Απαγόρευση όμως είχαμε και από το διοικητικό συμβούλιο του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών, το οποίο αρνήθηκε την παραχώρηση του χώρου του μικρού της θεάτρου σε εκδήλωση της δημοτικής παράταξης του ΚΚΕ, με θέμα τον πολιτισμό! Στο σημείο αυτό να υπενθυμίσω ότι πριν λίγες εβδομάδες, στον ίδιο χώρο φιλοξενήθηκε εκδήλωση του υποψηφίου δημάρχου Θόδωρου Μουριάδη, με θέμα το ερασιτεχνικό θέατρο! Να υποπτευτώ και εδώ... σκοταδισμό ή ανοησία ολκής από τους... πολιτιστικά άμαχους;

Καλή και άξια η εργασία όλων εκείνων που, μέσω μακετών, «περιγράφουν» το όραμα του Θόδωρου Μουριάδη για την ανάπλαση της κεντρικής πλατείας της Καβάλας. Αναρωτιέμαι όμως: ποιος ο λόγος να παραμείνει και να ενταχθεί σε αυτή, εκείνη η μαρμάρινη (και καλά καλλιτεχνική) παπαριά στο νότιο τμήμα της; 

Εδώ λαμβάνει ξεχωριστή αξία η λέξη... μπατριώτης!

Από την άκρως ενδιαφέρουσα (ενίοτε και... αποκαλυπτική) δημόσια συζήτηση που ξεκίνησε με αφορμή την ανέγερση Μουσουλμανικού Τεμένους στην Αθήνα, σταχυολογώ τα παρακάτω:
Παρά την θετική αυτή εξέλιξη, το Τζαμί στο Βοτανικό «διαπνέεται» από αρχιτεκτονικές ιδέες που υποβαθμίζουν το ρόλο και την αισθητική του, γεγονός που ενδεχομένως να συμβαδίζει και με έναν «εθνικό φόβο» που εξακολουθεί να μας διακατέχει. Προς επίρρωση αυτού και η απουσία Μιναρέ από το κτίσμα.    
Έστω και αργά και μετά από συνεχόμενες «αναβολές», η Ελλάδα θα αποκτήσει έναν καινούριο θρησκευτικό χώρο για να εξυπηρετήσει τις λατρευτικές ανάγκες χιλιάδων ανθρώπων που ζουν ή διαμένουν προσωρινά στη χώρα μας και ταυτόχρονα τον εμπλουτισμό της  πολυπολιτισμικότητάς μας.
Γίνεται το πρώτο βήμα για να αρχίσει να «σπάει» το (εν πολλοίς τεχνικό και κατευθυνόμενο) κλίμα αντιπαλότητας μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων, μεταξύ του Ευαγγελίου του Χριστού και του Κορανίου του Μωάμεθ. Ίνα επαληθευτεί και ο προφήτης Ηλίας ο οποίος στα χρόνια του ενθάρρυνε τους προφήτες του Βάαλ να κάνουν προσευχές στον θεό τους, λέγοντάς τους ο Θεός που θα απαντήσει με φωτιά είναι ο αληθινός Θεός, όπου «φωτιά», η Αγάπη του Θεού. Και η αλήθεια είναι πως από την Αγάπη, δεν έχασε κανείς.

Καμία έκπληξη από τη συμμετοχή της Βίκυς Φλέσσα στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. «Μιλούσε» γι αυτό η θεματολογία των εκπομπών της και το «κλίμα» των φιλοξενούμενών της σε αυτές. Η έκπληξη είναι που ήθελε να συνεχίσει να κάνει εκπομπές, ούσα υποψήφια! Τόσο... δεοντολογική!  

Εγώ με τους... κύνες!

Βρείτε και δείτε την ταινία του Στέφαν Κομαντάρεφ, Ιστορίες Μιας Νύχτας. Με θεματικό άξονα τις μικρές ιστορίες – περιπέτειες πέντε οδηγών ταξί, ο βούλγαρος σκηνοθέτης περιγράφει την κοινωνική ασφυξία της σύγχρονης Βουλγαρίας, μέσα από τα προσωπικά αδιέξοδα των ηρώων του. Οι ανθρώπινες ευαισθησίες κόντρα στον αμοραλισμό της εξουσίας, την θρησκοληψία και την διαφθορά. Θα μπορούσε να είναι και το πορτραίτο των μετακομμουνιστικών Βαλκανίων.

Μη διαπομπεύεται τον Λοβέρδο! Θα θυμώσουν οι οροθετικές!

Και με την ευκαιρία: πως τον είχε αποκαλέσει τον δολοφόνο του Παύλου Φύσσα ο Ανδρέας Λοβέρδος;  Ναζί αλλά βιοπαλαιστή;

Κώστας Καραγκούνης στην ΕΡΤ1 για την υπόθεση Novartis: Μα δεν υπάρχουν στοιχεία. Εγώ απ’ ότι έχω δει μέχρι τώρα, δεν έχω μπει όμως στην ουσία και δεν ξέρω την ουσία της υπόθεσης γιατί δεν ξέρουμε τα στοιχεία, δεν υπάρχουν στοιχεία, εγώ είχα διαβάσει την δικογραφία από τη πρώτη στιγμή και όλοι το λέγαμε ότι είναι σκευωρία. Δεν μπορεί, κάτι «παίζει» με τις... ουσίες!

Καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών ο πρώην πρόεδρος του ΟΑΣΘ για οφειλές πάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ. Εννοείται με... αναστολή!


Ένα μόνο μέρος από το θέαμα που αντίκρισαν οι μαθητές στο Λύκειο Μαραθώνα. Η ανομία όμως "παίζει" μόνο στα Εξάρχεια.

Στ. Μάνος: Δεν μου αρέσει που ο Μητσοτάκης υπόσχεται ότι δεν θα κάνει απολύσεις. Δηλαδή εγώ θα πληρώνω τους άχρηστους; Ναι Στέφανε. Εμείς δηλαδή γιατί πληρώνουμε τη δικιά σου βουλευτική σύνταξη;

Ερώτημα και προβληματισμός μαζί από την ιστοσελίδα Iefimerida.gr: το πλέον σοβαρό ερώτημα είναι πώς ο Γαβράς, που χρηματοδοτήθηκε από μια κυβέρνηση για να κάνει ταινία τα έργα και τις ημέρες της, μπορεί να καταγράψει αντικειμενικά τα γεγονότα εκείνης της εποχής που απασχόλησαν ολόκληρο τον πλανήτη. Και απαντώ: Όχι βέβαια, δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός. Όπως δεν ήταν άλλωστε και στο Ζ που παρουσίαζε τους αριστερούς διωκόμενους και τον Λαμπράκη δολοφονημένο από το παρακράτος. Για τέτοιο σκηνοθέτη μιλάμε. (Το ότι το Iefimerida ασχολείται με τη τέχνη και τον κινηματογράφο, είναι από μόνο του γεγονός).

Κορίνα Χιώτη – Πρασσά (ή Corina Chioti Prassa για το πιο... σικ): Στις δημοτικές εκλογές επιλέγουμε γενικότερα τους ανθρώπους που θα καθορίζουν την τύχη της περιοχής μας σε τοπικό επίπεδο. Δεν ψηφίζουμε με κριτήρια που είναι επηρεασμένα από συμφωνίες, συμφέροντα και υποσχέσεις. Βαθύ, βαθύτατο!

Εσείς το ξέρατε ότι στην ΛΑ.Ε υπήρχε εσωκομματική τάση με το όνομα... Άλλα Ρούχα; Και λέω «υπήρχε» γιατί πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε την αποχώρησή της από το κόμμα! Προφανώς την... στενεύανε!

Η Άννα – Μισέλ Ασημακοπούλου δήλωσε ότι αν δεν εκλεγεί στην Ευρωβουλή, θα αποσυρθεί από την πολιτική! Και λέω: ποιον από τους δύο πόνους να επιλέξεις;

Εύα Καϊλή - Νάντια Γιαννακοπούλου. Ή πως θα μπορούσε να είναι η πολιτική επιθεώρηση σήμερα!

Η φωτογραφία απεικονίζει άστεγο μπροστά στο κτήριο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας και ο άθλιος «δημοσιογράφος» και «εκδότης» την συνοδεύει με τίτλο: ξενοδοχείο Βασίλης Βασιλικός!

Με δεδομένες τις εξαιρέσεις, στους προσωπικούς μου κανόνες οι εθελοντές δεν κατείχαν ποτέ περίοπτη θέση και δεν απολάμβαναν ιδιαίτερης εκτίμησης. Στην Ιωάννα Χατζηβαρύτη όμως υποκλίνομαι!

Βγήκα ζωντανός από το μαρτύριο παρακολούθησης Αυτιά, Αυλωνίτου, Δημήτρη Καμέννου! Ελπίζω στην αιωνιότητα!

Ο λ ο φ ά ν ε ρ ο!

Σε έρευνα με την συμμετοχή πολιτών από 18 χώρες και στην ερώτηση: θεωρείται ότι οι μετανάστες είναι βάρος για τη χώρα σας, το ποσοστό των ελλήνων που τους θεωρεί «βάρος» ανέρχεται στο74%, γεγονός που μας κατατάσσει στη προτελευταία θέση, με τους Ούγγρους να πιάνουν... πάτο! «Ανταγωνίστριες» χώρες; Το Ισραήλ, η Πολωνία, η Ρωσία και η Ιταλία! Προχωράμε ακάθεκτοι!

Παιδιά, το ξέρουμε ότι οι προεκλογικές συνεντεύξεις στα τοπικά κανάλια είναι πληρωμένες, αλλά δεν χρειάζεται να «σπρώχνεται» τόσο πολύ τους καλεσμένους σας. Με... ρέγουλα!

Από τα πιο ευχάριστα (και ελπιδοφόρα) των εκλογών, η κάθοδος σε αυτές του Θέμη Ζεκερίδη με την ιδιότητα του υποψηφίου δημάρχου Δοξάτου! Από καρδιάς κάθε επιτυχία!

Λάθος του Παναγιώτη Κουρουμπλή που συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιο; Λάθος και μάλιστα μέγα! Αλλά να του κουνούν το δάκτυλο και όλοι αυτοί που έχουν κάνει γαργάρα τα όσα κατά καιρούς εκστόμισε ο δέσποτας – φασίστας, πάει πολύ!

Δημήτρης Καμπουράκης. Ή αλλιώς, ποιο μαλάκας πεθαίνεις!

Στα ΝΕΑ του Μαρινάκη, ο (κάποτε και υποψήφιος με την Ανταρσύα!) δημοσιογράφος Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος την «βγαίνει» στους Συριζαίους ισχυριζόμενος ότι αποκρύπτουν το γεγονός ότι ο εκ μητρός παππούς του Πέτρου Κόκκαλη, ήταν μεγιστάνας του Χόλλυγουντ και ακραίος αντικομμουνιστής. Και για να τεκμηριώσει την... αποκάλυψή του, καταφεύγει στην παρακάτω αφήγηση: Όπως όλα τα παιδιά είχε δύο παππούδες. Και δεύτερος ήταν ο Σπύρος Σκούρας. Ο έλληνας μεγιστάνας του Χόλυγουντ ήταν ο πατέρας της πρώτης συζύγου του Σωκράτη Κόκκαλη. Ο Σπύρος Σκούρας δεν ήταν τυχαίο πρόσωπο. Διεύθυνε για 20 χρόνια την 20th Century FOX, δηλαδή ένα από τα μεγαλύτερα στούντιο. Όμως, δεν είναι μόνο αυτό το στοιχείο. Ο Σκούρας είχε και ένα άλλο χαρακτηριστικό: ήταν και ένας ακραίος αντικομμουνιστής. Μάλιστα, έχει υποστηριχτεί ότι ο Σκούρας έπαιξε ρόλο π.χ. στο πώς ο Ελία Καζάν βρέθηκε ενώπιον της διαβόητη Επιτροπής Αντιαμερικανικών δραστηριοτήτων και κατέδωσε συντρόφους του, κάτι που θα τον ακολουθεί ως στίγμα έκτοτε.

Όπως ήταν φυσικό, η «αποκάλυψη» του δημοσιογράφου «έπαιξε» αμέσως στο διαδίκτυο, με τους επιρρεπείς του facebook να την υιοθετούν και (ως είθισται) να την αναπαράγουν ραγδαίως και σωρηδόν! Χωρίς, ως είθισται, να κρατάνε την παραμικρή... πισινή! Όπου «πισινή» η... αλήθεια, που στη προκειμένη περίπτωση θα εκθέσει για άλλη μια φορά τον δημοσιογραφικό συρφετό της ημετέρας ενημέρωσης και όλους όσους βιαστικά (και βλακωδώς) υιοθετούν και κοινοποιούν τα... πονήματά της.        

Ποια είναι η αλήθεια; Αντιγράφω την αναφορά του Νίκου Σαραντάκου στο μικρό ιστορικό: Ο εκ μητρός παππούς του Πέτρου Σ. Κόκκαλη πράγματι λεγόταν Σπύρος Σκούρας. Ωστόσο, δεν ήταν ο μεγιστάνας του Χόλλυγουντ, ο ακραίος αντικομμουνιστής, ο συνεργάτης των μακαρθικών. Πρόκειται για συνωνυμία - συγγένεια. Ο Σπύρος Σκούρας (1893-1971) είναι ένα από τα τρία αδέρφια Σκούρα που μετανάστευσαν στην Αμερική. Άλλα αδέλφια έμειναν στην Ελλάδα. Γιος ενός από αυτούς είναι ο Σπύρος Σκούρας (1918-1981) ανιψιός του ελληνοαμερικάνου μεγιστάνα. Κι αυτός ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο (Σκούρας φιλμς) και διετέλεσε για λίγο πρόεδρος της ΑΕΚ, αλλά φυσικά δεν ήταν ούτε μεγιστάνας, ούτε έπαιξε κάποιο ρόλο σε σχέση με την επιτροπή Μακάρθι.

Δημοσιογραφική γκάφα; Ναι. Ούτε η πρώτη θα ήταν, ούτε και η τελευταία. Και θα αρκούσε μία συγγνώμη και μία αποκατάσταση της αλήθειας για να σωθούν και τα προσχήματα. Όταν όμως έχουν περάσει τόσες ημέρες από το δημοσίευμα και ο δημοσιογράφος τηρεί σιγή ιχθύος, τότε καραδοκεί ο δόλος και η συκοφαντία. Ή μήπως ο... Μαρινάκης;

Πάμε γι άλλα...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου