ΣΥΡΙΖΑ - ΚΟΥΙΖ

Μου είναι δύσκολο να υπολογίσω πότε τελικά θα το «τερματίσουν» εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κρατώντας τώρα στα χέρια μου το προσυνεδριακό ερωτηματολόγιο προς τα μέλη του και διαβάζοντας προσεκτικά το περιεχόμενό του, τολμώ την πρόβλεψη πάραυτα: οσονούπω! Διότι, μετά από αυτό το ανάγνωσμα, εγώ προσωπικά αρχίζω σιγά-σιγά να… παραδίνομαι! Βέβαια –και για να μην είμαστε και εντελώς απόλυτοι και απαισιόδοξοι– μια ελπίδα επαναφοράς στη σοβαρότητα πάντα θα υπάρχει. Μόνο που για να συμβεί πλέον κάτι τέτοιο χρειάζεται απαραίτητα και η θεϊκή διαμεσολάβηση. Ήγουν, το θαύμα εξ ουρανού!

Όμως, ας αφήσουμε τα μεταφυσικά και την αργοπορία τους και ας «μετακομίσουμε» στο… πνεύμα του ερωτηματολογίου. Με σύνθημα (γιατί χωρίς σύνθημα, πού πας αριστερός άνθρωπος) Η συμβολή σου είναι αναγκαία – Δυναμώνουμε μαζί, η κομματική ηγεσία προσκαλεί τα μέλη της (άλλα και τους απλούς πολίτες) να τοποθετηθούν επί των προγραμματικών θέσεων και, μέσω ενός ερωτηματολογίου, να συν-διαμορφώσουν τη νέα πολιτική και ιδεολογική «φυσιογνωμία» του κόμματος!

Χαριτωμένο; Αρκούντως! Και ακόμη πιο ψυχαγωγικό, αν καθίσει και εμβαθύνει κανείς στο… κουίζ! Εκεί να δείτε κέφια! Γιατί, όσο και να επιμένουν οι φωστήρες της καθοδήγησης ότι δεν κάνουμε δημοσκόπηση, δεν αναζητούμε τη δημοφιλέστερη απάντηση, αλλά επιζητούμε θέσεις, προτάσεις, ιδέες, απόψεις κι αγωνίες…, εμείς στο σπίτι πολύ το ευχαριστηθήκαμε. Αφήστε που αποκαλύφτηκε και διάσταση απόψεων, γεγονός που διατάραξε σε μεγάλο βαθμό την ιδεολογική συνοχή της οικογένειας.

Και για να σας δώσω μια εικόνα (και γεύση) από το… παίγνιον, ιδού ένα μικρό δείγμα από τις βαθυστόχαστες ερωτήσεις, συνοδευόμενες εδώ και με τις προσωπικές μου απαντήσεις-προτάσεις, ιδέες, απόψεις και αγωνίες!

Το «από τον καθένα βάσει των ικανοτήτων του, στον καθένα βάσει των αναγκών του» είναι μία θεμελιωδώς καλή ιδέα;

Μόνο καλή, σύντροφοι; Θεμελιωθήκαμε πλήρως! Αυτό, καλέ, αν το είχε σκεφτεί ο Μαρξ, θα ήταν τώρα πρώτη φίρμα στο Yale University. Αλλά πού να του κόψει του κολλημένου του Κάρολου!

Η ταξική ανάλυση είναι πλέον ξεπερασμένη ή το βασικό θέμα είναι πώς θα έρθει η ανάπτυξη στη χώρα;

Θέλει και συζήτηση; Ανάπτυξη μόνο. Πώς λέμε «αγάπη μόνο», αυτό, αλλά στο πιο… αριστερό του!

Η οικονομία λειτουργεί καλύτερα όσο λιγότερο παρεμβαίνει το κράτος και όση περισσότερη ελευθερία έχουν οι επιχειρήσεις;

Είναι αλήθεια ότι εδώ δυσκολεύτηκα λιγάκι, καθότι και οι παλιές μου κομμουνιστικές αναστολές, αλλά οκέι! Ζήτησα βοήθεια από τον Τζήμερο, οπότε… γάμησα εγώ κράτος.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που δηλώνουν άνεργοι θα μπορούσαν να βρουν δουλειά αν προσπαθούσαν περισσότερο;

Μία μόνο; Άλλα δεν προσπαθούν οι αχαΐρευτοι. Το μυαλό τους συνέχεια στα φρέντο, στον μΠΑΟΚ, στα μπιτσόμπαρα και τον χαβαλέ. Να σκεφτείτε ότι τους τρώνε τόσο χρόνο αυτά, που όταν φτάνει η ώρα να πηδήξουν, έχουν ήδη κουραστεί! Α, μήπως να κόβονταν και τα επιδόματα;

Η πολιτική είναι τόσο μπερδεμένη που άνθρωποι σαν και εμένα συνήθως δεν μπορούν να την καταλάβουν;

Μπερδεμένη, δεν θα το έλεγα. Λίγο με τον Τσακαλώτο έχω ένα ζητηματάκι, αλλά εντάξει, καθαρίζει ο… Πολάκης!

Εάν υποθέσουμε ότι στην περιοχή σας η κυβέρνηση αποφάσιζε να κάνει μια επένδυση, η οποία θα δημιουργούσε πολλές νέες θέσεις εργασίας, αναπλάθοντας παράλληλα την περιοχή σας αλλά θα συνοδευόταν με σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία. Κατά τη γνώμη σας, τι θα έπρεπε να γίνει;

Να του δώσουμε και κρατική επιχορήγηση! Τι άλλο; Αφού θα κάνει και ανάπλαση ο άνθρωπος καθόμαστε και το συζητάμε κιόλας; Ανάπτυξη, ανάπλαση… σούπερ! Συν το ότι θα ανοίξουν και οι δουλειές στα ιατρεία. Τα ιδιωτικά!

Κλείνω: ας με συγχωρέσουν οι σύντροφοι για την υπονόμευση του πνευματικού τους κόπου, άλλα τρόπο άλλο δεν βρήκα για να αποδώσω το μέγεθος της αφέλειας και της ελαφρότητας που διαπερνά το πολιτικό τους εγχειρίδιο. Αν και τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί και να συμβαίνει και το εντελώς αντίθετο! Να είναι η νέα ιδεολογική πρόταση με το ανάλογο περιτύλιγμα. Όπερ μεθερμηνευόμενο: κι αποχαιρέτα μου την Αριστερά που χάνεις!