Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ!



Νιώθω έντονη πλέον την ανάγκη να υπερασπιστώ δημόσια τις πολιτικές επιλογές του κυρίου Φίλη. Και όχι μόνο γιατί το καθημερινό bullying που υφίσταται από τους κανίβαλους του δημόσιου λόγου μού τον κάνει ιδιαίτερα συμπαθή, αλλά –και κυρίως αυτό– γιατί είναι από τους ελάχιστους (για να μην πω ο μόνος) υπουργός που τιμάει την «αριστερή του καταγωγή» και τις προεκλογικές δεσμεύσεις του κόμματός του. Όσο μπορεί και όσο (πια) «μετράει» κάτι τέτοιο.

Το γεγονός ότι άρχισαν ήδη να ταυτίζονται μαζί του και άνθρωποι εγνωσμένης πνευματικής αξίας και σοβαρότητας μέσα από τα σπλάχνα της ίδιας της Ιεραρχίας (όπως για παράδειγμα ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου), το γεγονός ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος (θα προσέθετα και το πιο αξιόλογο) από την κοινότητα των θεολόγων σπεύδει να υιοθετήσει τους «διδακτικούς κανόνες» που ορίζονται στα νέα προγράμματα σπουδών, αλλά και το ότι καθημερινά πλέον κερδίζει «πόντους» στο πολύπαθο αγώνισμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, πιστοποιούν σε μεγάλο βαθμό τη δυναμική των προτάσεων που εκπορεύονται από το υπουργείο Παιδείας.

Είναι σαφές ότι αυτή η (πέρα για πέρα) ριζοσπαστική ώθηση δεν μπορεί να περιορίσει τον δημόσιο διάλογο στα στενά όρια του τρόπου και του περιεχομένου της διδασκαλίας ενός μαθήματος (που, ας μη το προσπερνάμε, είχε περιέλθει σε απόλυτη παρακμή και ανυποληψία). Μπροστά μας ανοίγεται ένας ορίζοντας εξελίξεων που αυτήν τη στιγμή ξεκινάει με την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μέσω του βαθμού του απολυτηρίου. Και κάτι τέτοιο, ούτε παραβλέπεται ούτε μπορεί να απαξιωθεί.

Θέλω να πω και το άλλο, που δεν πρέπει να μας διαφεύγει: ο κύριος Φίλης είναι ίσως από τα ελάχιστα κυβερνητικά στελέχη με… ιδεολογική επάρκεια! Και (καθ’ υπερβολή, ίσως) θα τολμούσα να πω και το πιο «μάχιμο». Η τριβή του με την πολιτική δεν είναι αποτέλεσμα ευκαιριακών συγκυριών και ούτε η παρουσία του σε αυτήν μπορεί να θεωρηθεί «τρέχουσα» και «εφήμερη». Για τον κύριο Φίλη, η πολιτική αποτελούσε και αποτελεί «βίωμα» και «στάση ζωής». Ούτε «κομήτης» είναι, ούτε η «σταδιοδρομία» του σε αυτήν προκύπτει μέσα από «συμμαχικές ανάγκες», «σχηματισμούς ισορροπιών» και «ακαδημαϊκούς βεντετισμούς». Είναι εξ αρχής γνήσια, αληθινή και ατόφια. Γι’ αυτό ίσως και πολλές φορές ευάλωτη στους επικοινωνιακούς χειρισμούς. Ίδιον προφανώς όλων εκείνων που δεν «μασάνε» από… πολιτικό κόστος.

Θα ακουστεί ίσως υπερβολικό, αλλά επιτρέψτε μου την… πρόβλεψη: αν ο κύριος Φίλης δεν υποχωρήσει στους μεταρρυθμιστικούς του σχεδιασμούς, το όνομά του θα συνοδοιπορεί στην πολιτική ιστορία του τόπου με αυτό του αείμνηστου Παπανούτσου. Εξ αυτών όλων, αναφανδόν μαζί του!




6 σχόλια:

  1. Πιστεύω ότι αν όσοι και όσες θεωρούν ότι είναι άκρως συντηρητική και απαράδεκτη η πολεμική που γίνεται στις μεταρρυθμίσεις του υπουργείου παιδείας έγραφαν τουλάχιστον κάποιο σχόλιο αν όχι εκτενή άρθρα όπως αυτό του κ. Γαμβρέλη, τότε θα γινόταν φανερό πως η εντύπωση που δίνει για την κοινή γνώμη μια περιήγηση στο διαδίκτυο δεν είναι σωστή. Υπάρχουν και σκεπτόμενοι άνθρωποι. Πρέπει να ακουστεί και η φωνή των προοδευτικών εκπαιδευτικών και γονιών. Δεν πρέπει να σιωπήσουμε άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα, συμφωνώ και χαίρομαι που το γράφετε. Εγώ με τις μικρές μου δυνάμεις το κάνω ήδη εδώ και μερικές μέρες. Είναι θλιβερό να γεμίζει το διαδίκτυο με χιλιάδες απαράδεκτα πράγματα και να μην κααγράφονται (συνήθως λόγω σεμνότητας) οι φωνές αυτών που πολύ σωστά ονάμάζετε 'σκεπτόμενους'.

      Διαγραφή
  2. Είμαι και εγώ θερμός υποστηρικτής του ολοκληρωτικού διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας και, κανονικά και φυσιολογικά, θα υποστήριζα θερμά οποιαδήποτε πρωτοβουλία θα δημιουργούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να συντελεστεί μία εξέλιξη που αλλού έχει συμβεί εδώ και δεκαετίες! Ωστόσο, είναι τραγικό λάθος να αποθεώνεται ο Φίλης ως μέγας Μεταρρυθμιστής την ίδια ώρα που ο ίδιος με την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής στη Δημόσια Παιδεία έχει αναλάβει το έργο της "αναμόρφωσης" - σοκ του δημόσιο σχολείου μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια του ζουρλομανδύα του 3ου Μνημονίου! Να αναφέρω τα πιο βασικά έργα και ημέραι του Φίλη : χιλιάδες κενά που καλύπτονται όπως όπως και με απίστευτες κοπτοραπτικές με το ωρολόγιο πρόγραμμα, χρηματοδότηση με το σταγονόμετρο ( από κονδύλια ΕΣΠΑ) , περικοπές στους διορισμούς αναπληρωτών, μετατροπή των μονίμων σε λάστιχο με τους περισσότερους να μετακινούνται μεταξύ δύο ή τριών σχολείων για να καλύψουν τα χιλιάδες κενά, απίστευτοι πειραματισμοί με την Τεχνική εκπαίδευση που την αποδυναμώνουν και ετοιμάζουν το έδαφος για την κατάργηση ειδικοτήτων. Και ετοιμάζονται ήδη νέα μέτρα που θα αποτελειώσουν ό,τι απέμεινε από το Δημόσιο Σχολείο: χθες η Επιτροπή Λιάκου για την Παιδεία κατέθεσε 36σέλιδο Υπόμνημα που προβλέπει "αλλαγές" στα πλαίσια των συστάσεων του ΟΟΣΑ που, αν υλοποιηθούν, θα κάνουν το Σχολείο αγνώριστο! Όλα αυτά πρέπει να τα λαμβάνουμε υπόψη, όταν σπεύδουμε να δώσουμε στο Φίλη πιστοποιητικά προοδευτικότητας και "αριστεροσύνης": Το ότι πήρε πρωτοβουλία για αλλαγή του περιεχομένου του μαθήματος των Θρησκευτικών δεν τον απαλλάσσει από το γεγονός ότι είναι ο εφαρμοστής της Μνημονιακής πολιτικής στη Δημόσια Παιδεία και ο υπαίτιος των ερειπίων που αυτή θα προκαλέσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Παπαδόπουλε, δεν υπάρχει καμία "αποθέωση" και καμία τετελεσμένη άποψη που να λέει ότι ο Φίλης είναι "μέγας μεταρυθμιστής". Διαβάστε λίγο πιο προσεκτικά τον επίλογο του κειμένου και θα το διαπιστώσετε.

      Διαγραφή
    2. "απίστευτες κοπτοραπτικές", "...με τους περισσότερους να μετακινούνται...", "απίστευτοι πειραματισμοί..." κλπ
      Απίστευτος λαϊκισμός κύριε Παπαδόπουλε, που "κανονικά και φυσιολογικά" θα υποστηρίζατε "θερμά οποιαδήποτε πρωτοβουλία"

      Διαγραφή
  3. τοιούτος λαός, τοιούτοι άρχοντες.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή