Προφανώς και υπάρχουν «αδύνατα σημεία», λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ακόμη και τώρα η εκπομπή «ψάχνει» τον βηματισμό της. Επί παραδείγματι, οι «παρεμβάσεις» του Καθηγητή Δημιουργικής Γραφής (;) Τριαντάφυλλου Κωτόπουλου αποσυντονίζουν με τον υπέρμετρο ακαδημαϊσμό τους την κύρια «δράση» και μοιάζουν εντελώς «ξένες» (και… κρύες) από το «κεντρικό θέμα» και το ενδιαφέρον του. Σε συνάρτηση πάντα με το βαρύγδουπο (ή και υπερφίαλο) του ακαδημαϊκού τίτλου που τις συνοδεύουν. Προσωπικό μου το πρόβλημα με αυτά τα περί «δημιουργικών γραφών» και δεν το επεκτείνω.
Όπως επίσης, «χτυπητές» αδυναμίες παρουσιάζει και το «τηλεοπτικό στιλ» του Κωνσταντίνου Παπαπρίλη-Πανάτσα. Με «άνεση» που πολλές φορές «κλείνει το μάτι» στο λάιφ στάιλ και τη σοβαροφάνεια και με εμφανέστατα σημάδια αμηχανίας στην επαφή του με τους δημιουργούς, αποδεικνύεται κατώτερος του «πνευματικού βάρους» που καλείται να υποστηρίξει. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το «ύψος του πήχη» που έχει τεθεί ψηλά εξ αρχής. Συν βεβαίως το έμφυτο πρόβλημα της άρθρωσής του που δυσκολεύει σε μεγάλο βαθμό το επικοινωνιακό του έργο.
Ας αφήσουμε όμως τις «λεπτομέρειες» (ενδεχόμενα και τις μεμψιμοιρίες) και ας μείνουμε στις «καλές προθέσεις», επισημαίνοντας (και τονίζοντας) το μείζον: ότι τη στιγμή αυτή, το Δίγαμμα είναι η μοναδική εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση που ασχολείται αποκλειστικά με το βιβλίο και τη λογοτεχνία. Κι αυτό από μόνο του τιμάει και τους συντελεστές και την ΕΡΤ3 που επιμένει στη συνέχεια του «μύθου» που είχε «επιβάλει» η παρουσία του Βασίλη Βασιλικού με το Άξιον Εστί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου