ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΜΕ... ΟΣΜΕΣ, ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης, με «τηλεφωνική του παρέμβαση», ο Θοδωρής Γκόνης μού επεσήμανε ένα «διαδικαστικό μου λάθος» που, από αβλεψία, διέπραξα στο κείμενο της περασμένης Τετάρτης και που, σε μεγάλο βαθμό, τον αφορούσε προσωπικά. Πιο συγκεκριμένα, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Φιλίππων–Θάσου μού έκανε γνωστό ότι τα 25.000 ευρώ που (δικαστικά πλέον) διεκδικεί η Δημωφέλεια από τη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Θάσου ΔΕΝ αφορούν (όπως κακώς έγραψα) στις δύο παραστάσεις του καλοκαιριού του 2013, αλλά στις αντίστοιχες οκτώ του 2012. «Συμπληρωματικά», ο Θοδωρής Γκόνης με ενημέρωσε ότι το «οικονομικό μερίδιο» του δήμου Θάσου (μάλλον και αυτό… ανεξόφλητο) για τις παραστάσεις του 2013, ήταν μόλις 8.000 ευρώ!

Στο «τυπικό» τους μέρος, τα πράγματα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι και, ως εκ τούτου, οφείλω να ζητήσω δημόσια συγνώμη από όλους όσους έθιξε η «εν θερμώ κριτική» μου. Και μαζί να ευχαριστήσω και τους κοινούς μας φίλους που έσπευσαν να με νουθετήσουν… δεοντολογικώς. Ταυτόχρονα όμως, οφείλω και ορισμένες απαραίτητες διευκρινήσεις–παρατηρήσεις που, φρονώ, ελάχιστα απέχουν από την «πολιτική εκτίμηση» που περιέγραψα στο επίμαχο κείμενο. Τις παραθέτω με όσο το δυνατόν πιο κατανοητό και τεκμηριωμένο τρόπο.

Κατ’ αρχάς, για όλη αυτήν την ιστορία, οι μόνοι που δεν έχουν να «απολογηθούν» για κάτι είναι οι άνθρωποι της Δημωφέλεια. Ορθά διεκδικούν τα χρήματα που τους οφείλει η «αδελφή» Δημοτική Επιχείρηση της Θάσου και, μεταξύ μας, πολύ μεγάλη υπομονή και ανοχή επέδειξαν στην απαράδεκτη (έως ωχαδελφίστικη) συμπεριφορά των συμβαλλόμενων Θασιτών. Αν για κάτι μπορεί να «ελεγχθεί» το Διοικητικό Συμβούλιο της Δημωφέλεια (κατ’ επέκταση και ο κύριος Σχοινάκης), αυτό είναι μόνο για την «προθυμία» τους να συνεργαστούν ξανά με τους αφερέγγυους μπαταξήδες.

Η δεύτερη παρατήρηση αφορά στις δηλώσεις του δημάρχου Θάσου αμέσως μετά τις διοικητικές διαδικασίες της Δημωφέλεια για τη διεκδίκηση της οφειλής των 25.000 ευρώ. Τι είχε πει ο κύριος Χατζηεμμανουήλ; Αντιγράφω από το ρεπορτάζ του kavalaPress.gr: ως τώρα δεν είχαμε προχωρήσει στην εξόφληση του χρέους διότι υπήρχε το γνωστό πρόβλημα με την έγκριση του προϋπολογισμού του δήμου Θάσου. Πλέον, εφόσον έχει εγκριθεί ο προϋπολογισμός, έχουμε έρθει σε συνεννόηση με την δημοτική αρχή Καβάλας για να εξοφληθεί το χρέος.

Επ’ αυτών όλων, τίθεται ένα σοβαρό (και καίριο) ερώτημα : για ποιον προϋπολογισμό μιλάει  ο κύριος Χατζηεμμανουήλ; Απ’ ότι μπορώ να γνωρίζω, το (αμιγώς ενδοπαραταξιακό) πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την καθυστέρηση της ψήφισης του προϋπολογισμού, αφορούσε σε αυτόν του 2014, κάτι που σημαίνει και το εξής απλό: ΚΑΙ στον αντίστοιχο του 2012 δεν υπήρχε (ενώ θα έπρεπε) καμία οικονομική πρόβλεψη για το Φεστιβάλ, αλλά (απ’ ότι «δείχνουν» και τα γεγονότα) το ίδιο συνέβη ΚΑΙ στον επόμενο του 2013 που έχει και άμεση σχέση με το χρέος. Επίσης: για το χρέος των 25.000 ευρώ «υπόλογοι» είναι ο πρόεδρος και τα μέλη της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Θάσου. Αυτοί γιατί σιωπούν; Γιατί «καθυστερούν» να αναλάβουν τις διοικητικές και (πρωτίστως) τις πολιτικές ευθύνες που τους αναλογούν;

Η τρίτη παρατήρηση αφορά στην ουσία της όλης ιστορίας και (θέλοντας και μη) εμπλέκει άμεσα και το Θοδωρή Γκόνη. Εξηγώ: Αν τα 25.000 ευρώ αντιστοιχούσαν το 2012 σε 9 παραστάσεις, η διαίρεση «δίνει» ένα πόσο της τάξεως των 2.750 ευρώ περίπου που (χοντρικά) αντιστοιχεί για κάθε παράσταση ξεχωριστά. Με βάση αυτόν τον υπολογισμό, τα 8.000 ευρώ για τις δύο παραστάσεις του 2013, μοιάζουν άκρως υπερβολικά και… σκανδαλώδη! Στα παραπάνω, προσθέστε και μια πολύ «ενδιαφέρουσα» λεπτομέρεια: το Φεστιβάλ ΔΕΝ αγοράζει (σε ότι δε αφορά τη Θάσο, ούτε παράγει) καμία παράσταση από αυτές που «προτείνει» και φιλοξενεί στο πρόγραμμά του!

Όμως ας μη «λαϊκίζω». Θα ήμουν από τους τελευταίους που θα «έριχνα» το «πολιτιστικό προϊόν» σε «μπακαλίστικους υπολογισμούς» και σε αδόκιμες μαθηματικές πράξεις. Αφήστε που με τις τελευταίες είμαι και εντελώς… σκράπας. Γνωρίζω λοιπόν πολύ καλά ότι η τέλεση ενός σοβαρού Φεστιβάλ δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με… πορδές. Χρειάζονται χρήματα, χρειάζεται έμπνευση και διορατικότητα, χρειάζεται μεθοδικότητα και αφοσίωση, χρειάζεται απόλυτη γνώση της τοπικής ανθρωπο–γεωγραφίας. Και, πάνω απ’ όλα, χρειάζεται και ειλικρινή αγάπη για τον τόπο.

Από όλα αυτά, ο φίλτατος και αγαπητός Θοδωρής Γκόνης, δεν καταθέτει ΤΙΠΟΤΕ στο «κομμάτι» του Φεστιβάλ που αφορά στη Θάσο. Το ταλέντο του, η ποιότητά του, οι ιδέες και οι προτάσεις του μοιάζουν να συμβιβάζονται με μία «οργανωτική μανιέρα» που ολίγον απέχει από εκείνες του Σίσκου και του Ιωάννου. Γι’ αυτό το 2012 «εγκλώβισε» όλες τις παραστάσεις στην «ευκολία» και τη «σιγουριά» που του παρέχει το Αρχαίο Θέατρο της Θάσου (περιθωριοποιώντας έτσι ελκυστικές και εμβληματικές περιοχές του νησιού) και γι’ αυτό το 2013 (με το Αρχαίο Θέατρο «εκτός λειτουργίας») σήκωσε τα χέρια ψηλά και υπέγραψε την… αγγαρεία της ζωής του.

Ο ίδιος ο Θοδωρής Γκόνης διατείνεται ότι οι τοπικοί παράγοντες της Θάσου τον άφησαν εντελώς μόνο και αβοήθητο στο έργο που είχε αναλάβει, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το ποιοτικό αποτέλεσμα της διοργάνωσης. Εκ πείρας, μπορώ να τον καταλάβω και τον «ερμηνεύσω». Ενδεχομένως και να τον… συμπονέσω. Όμως, θεσμικά, το δικό του όνομα βρίσκεται κάτω από την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του Φεστιβάλ και (φυσικό, φυσικότατο) αυτός είναι που θα «εισπράξει» τα παράπονα και την κριτική. Εφ’ όσον επέλεξε να καλύψει με την υπογραφή και τη σιωπή του την αφασία, την τεμπελιά και την ασχετοσύνη των Θάσιων συνεργατών, μοιραία, «θα τα ακούει» κιόλας! Το αξίζει;