ΘΡΑΣΙΜΙΑ

Τα ήμερα κρυφτήκανε

και βγήκαν τα θρασίμια…

Κ. Χ. Μύρης

Εδώ φτάσαμε λοιπόν. Αυτοί που το είχαν τιμή τους και καμάρι τους να φωτογραφίζονται περιχαρείς και σημαιοστολισμένοι με το πουλί της χούντας, αυτοί να βγαίνουν τώρα και να κατηγορούν τους δημοκρατικά εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους ως «συκοφάντες», «υβριστές» και «φασίστες»! Οι χθεσινοί θαυμαστές του ρετσινόλαδου, των εξοριών, των ταγμάτων ασφαλείας, των δοσίλογων και των δικτατόρων, να μεταμορφώνονται σήμερα σε τιμητές των θεσμών και της ομαλότητας. Οι άκαπνοι, οι δειλοί και οι προσκυνημένοι σε «πατριώτες». Οι ριζωμένοι στις αρχές του νέου ναζισμού σε… εθνιστές!

Αυτοί οι θρασείς των σκοταδιών που βουτάνε τα μισαλλόδοξα και παγανιστικά ένστικτά τους μέσα στο αίμα μιας «θυσίας» νεογέννητου γουρουνιού, τολμούν και μιλάνε για βία! Αυτοί που «παίρνουν το νόμο στα χέρια τους», κυνηγώντας και δέρνοντας ό,τι δεν «κολλάει» στην «καθαρότητά» τους, έρχονται και εγκαλούν τους άλλους για σεβασμό! Αυτοί που στους διαδικτυακούς τους «διαλόγους» μουγκρίζουν μίσος και κανιβαλισμό, κατηγορούν τους άλλους για «στοχοποίηση» των μελών τους. Αυτοί που βρίζουν και λοιδορούν κάθε τι που δεν «ακούει» στις βαρβαρότητές τους, απαιτούν και αιτούνται… ελευθερία του λόγου!

Ωιμέ και έλεος μαζί!

Ναι! Για την επιστολή–επίθεση των νταήδων της Πατριωτικής Κίνησης προς τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας μιλάω! Η οποία –εκτός της εθνο–φολκλορικής της διάστασης– παρουσιάζει και… προεκλογικό ενδιαφέρον, καθώς (για πρώτη φορά) απευθύνεται ΜΟΝΟ προς τους επικριτές και τους κατηγόρους τους, αφήνοντας έξω από τους παραληρηματικούς τους «στοχασμούς» τα «καλά παιδιά» των δημοτικών εδράνων. Να εικάσω τους καιρούς υποστηρικτές (και… συνοδοιπόρους τους) Βαγγέλη Παππά και Νίκο Κιοσέ;

Κατά τ’ άλλα, μία από τα ίδια, διανθισμένα αυτήν τη φορά και με ηθικοπλαστικά κηρύγματα περί του έντιμου κοινωνικού τους βίου (καθότι και αξιοπρεπείς οικογενειάρχες και καταστηματάρχες). Τακτική που (ω, του θαύματος!) προσομοιάζει με αυτήν της Χρυσής Αυγής και είναι προφανώς ενταγμένη σε μία (να την πω απέλπιδα;) προσπάθεια «ξεπλύματος» του προφίλ του σκληρού και του τσαμπουκόμαγκα. Σε μία υποκριτική πράξη αυτοκάθαρσης και ιδεολογικής αναδίπλωσης. Τζάμπα κόπος! Όσο και να θέλουν να παρουσιαστούν στην κοινωνία της πόλης ως «θύματα» και «ήρωες», θα τους διαψεύδουν πάντα οι ιδέες και τα… ανδραγαθήματά τους.

Πέρα όμως από τα εθνικιστικά και ρατσιστικά τους… κουσούρια που, για άλλη μια φορά, «κραυγάζουν» σε δημόσια παρέμβασή τους, πέρα από την «πατριωτική τους μυθομανία» (που πια κινείται στα όρια της πολιτικής σχιζοφρένειας) και πέρα από κάθε είδος ιστορικής φαιδρότητας και αρλούμπας που εκτοξεύουν εν τω μέσω της αμάθειας και της ατσαλοσύνης τους, εκείνο που κάνει τη διαφορά σε τούτη την επιστολή των καθ’ ημάς εθνικοσοσιαλιστών, είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουν να απαξιώσουν τη λειτουργία του κορυφαίου δημοκρατικού θεσμού της πόλης. Κι αυτός δεν θα μπορούσε να είναι άλλος, από τον «τρόπο του φασίστα» που εκδηλώνεται με το κλασσικό ναζιστικό δόγμα: ό,τι δε συμφωνεί μαζί μου, είναι και εχθρός μου!

Αδιάψευστο δείγμα, φρονώ, και του πολεμόχαρου της «φυλής» τους.