ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ;

Υπόθεση εργασίας: πείτε ότι έχετε εκλεγεί βουλευτής (ή βουλευτίνα) και στην πρώτη σας συνέντευξη, ο δημοσιογράφος, ανάμεσα στα άλλα, σας ζητάει να ιεραρχήσετε και τα τρία μεγάλα προβλήματα της Εκλογικής σας Περιφέρειας. Εν προκειμένω, αυτά της Καβάλας. Αναρωτιέμαι: θα του απαντούσατε ποτέ ότι το πρώτο είναι αυτό των Αμμολόφων; Θα περνούσε από το μυαλό σας να βάζατε δεύτερο στη σειρά την έλλειψη ασθενοφόρου στη Θάσο; Και άντε, πες ότι μια αναφορά στην ανεργία, σε «καλύπτει» από παντού. Είναι όμως «ξεχωριστό» πρόβλημα; Έχει τοπικά χαρακτηριστικά που το διαφοροποιούν από την «εθνική του ένταση»; 

Αυτά (και άλλα πολλά) συμπεριελάμβανε η «πρώτη» της Αλεξάνδρας Τσανάκα στην εκπομπή του Αλέξη Πολίτη στην Τηλεόραση του Center. Ενδιαφέροντα μέσα στην αμηχανία τους και αποκαλυπτικά μέσα στην ασάφεια και τη γενικολογία τους. Τόσο, που να εγείρουν ακόμη και θέμα σοβαρότητας. Και πώς αλλιώς, δηλαδή, όταν οι κορυφαίες πολιτικές προτεραιότητες μιας βουλευτίνας της Αριστεράς είναι τόσο πρόχειρα δομημένες –κάτι μεταξύ αυτοσχεδιασμού και… ζαριάς– και αποκλίνουν πλήρως από τις αντίστοιχες που έθεσε στο προεκλογικό του πρόγραμμα το ίδιο της το κόμμα. Και ως γνωστόν, η άγνοια σε τέτοιου είδους ζητήματα, εκτός από ασυγχώρητη, είναι και πολλαπλά επικίνδυνη.

Εντός αυτών των «πολιτικών ορίων» (ή και δυνατοτήτων), η «συντρόφισσα Αλεξάνδρα», ξεδίπλωσε και μερικές άλλες πτυχές των κοινωνικών της προβληματισμών, ενδεικτικές και αυτές του προαναφερθέντος «κλίματος». Σταχυολογώ εν τάχει:

Για την Οικολογία. Κατά τη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ, τα σημαντικότερα οικολογικά προβλήματα στο νομό επικεντρώνονται στους Αμμολόφους, στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, στη Βάσοβα και στις πλημμύρες των Τεναγών!!! Και ρωτάω: βάση ποιας επιδημιολογικής έρευνας «δικάζεται» ως «καρκινογόνα» η Βιομηχανία Λιπασμάτων; Οφείλει ή όχι η άποψη ενός πολιτικού προσώπου «πρώτης γραμμής» να βασίζεται και να τεκμηριώνεται επάνω σε επιστημονικά δεδομένα και να μην «παρασέρνεται» από «φήμες» και «διαδώσεις»; Πρέπει ή όχι να «μετριέται» μέχρι και την τελευταία της λεπτομέρεια η κάθε λέξη που θα «πέφτει» στον δημόσιο βίο, αποφεύγοντας ευκολίες και εντυπωσιασμούς; Και παρακάτω: υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τη Βάσοβα; Βρίσκεται ή όχι στις ζώνες εκείνες που προστατεύονται από τη συνθήκη Ramsar; Αν ναι, προς τι η αναφορά της; Και οι πλημμύρες στα Τενάγη; Εγείρουν οικολογικές ανησυχίες;

Βοηθούντως και του δημοσιογράφου, η κυρία Τσανάκα «πρόσθεσε» στα σημαίνοντα και το μείζον θέμα του LNG, αφήνοντας έξω: την καταστροφή που δημιουργεί στο περιβάλλον η εξόρυξη μαρμάρου (ιδίως στη Θάσο). Δεν έκανε καμία αναφορά για το τι συμβαίνει στον τομέα της αλίευσης στον Κόλπο της Καβάλας. Δε συμπεριέλαβε τις επιπτώσεις που έχει στο περιβάλλον η οπτική ρύπανση, η αλόγιστη τουριστική «ανάπτυξη», οι πολεοδομικές και οικιστικές αυθαιρεσίες, καθώς επίσης και τα όσα σχετίζονται με την Ενέργεια. Και αυτά, όπως και να το κάνουμε, λίγα και επουσιώδη δεν τα λες!

Για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Κληθείσα να απαντήσει για το ζήτημα του γάμου των ομοφυλόφιλων ζευγαριών, η κυρία Τσανάκα, ναι μεν τάχθηκε υπέρ του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης –με το βάρος της πολιτικής της εκτίμησης να «πέφτει» πιο πολύ στα… κληρονομικά!–, εξέφρασε όμως «επιφυλάξεις» για την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους γονείς, με το σκεπτικό ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη να το αποδεχτεί και ότι οι διαφορετικότητες (!!!) αυτές δεν το στηρίζουν! Για να είμαι ειλικρινής, Αριστερά που να συναρτά τις ιδέες της, τις πρωτοβουλίες και τις προτάσεις της από την «ετοιμότητα» (ή και την ωριμότητα, όπως ειπώθηκε), της κοινωνίας, δεν έχω ματαδεί. Σε κάθε περίπτωση, μία τέτοια αντίληψη, εκτός από «έλλειμμα προοδευτικότητας» και στοχασμού, προσκρούει και στην «επίσημη γραμμή» που εξέφρασε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος, φρονίμως ποιών, «παρέπεμψε» το θέμα στην επιστημονική κοινότητα.

Για τα Ναρκωτικά. Εντύπωση (τα μάλα αρνητική όμως) προκάλεσε η άποψη της κυρίας Τσανάκα για την αποποινικοποίηση των «μαλακών ναρκωτικών»! Όχι γιατί αυτό που (ελαφρώς) υποστήριξε βρίσκεται σε δυσαρμονία με τα «πάγια» που κατά καιρούς έχουν εκφράσει οι ειδικοί και του δικού της πολιτικού χώρου (οι οποίοι υποστηρίζουν ρητά την αποποινικοποίηση όλων των ουσιών), αλλά διότι έδειξε να απαξιώνει το τεράστιο θέμα των εξαρτήσεων, λέγοντας ότι δεν νομίζω να είναι το καίριο θέμα της ελληνικής κοινωνίας, για να ασχολούμαστε τώρα με αυτό…

Τούτων λεχθέντων, θα επαναλάβω την πρόσφατη «συμβουλή» (και προτροπή μου): Σύνεση, συντρόφισσα. Σύνεση και πάλι σύνεση. Και διάβασμα, πολύ διάβασμα…

Ολόκληρη η συνέντευξη της κυρίας Τσανάκα, στην διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=F1onOOA0RPQ#t=1868