ΛΑΪΤ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΙΣΜΟΣ

Πείτε ότι δεν εκλέγονταν δήμαρχος η θεία του. Ποιος θα τον ήξερε αυτόν τον Γιώργο τον Φιλόσογλου; Και ποιος, αλήθεια, θα φανταζόταν ποτέ ότι θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και το αξίωμα του Αντιδημάρχου; Σε ποιον να το έλεγες ότι αυτός ο απίθανος και ο ουρανοκατέβατος θα είχε σήμερα δημόσιο λόγο και παρέμβαση στα κοινά;

Διόλου ρητορικά τα ερωτήματα. Κρίνοντας δε και από το στιλάκι που «φόρεσε» από την επομένη των εκλογών, άλλα τόσα θα μπορούσα να αραδιάσω για την… σκιαγράφηση! Αλλά δε θα χρειαστεί. Με πρόλαβε ο ίδιος με τις facebookικές του επιδόσεις και τα ακροδεξιά του παραληρήματα. Με τις ανιστόρητες ασυναρτησίες του και τις χρυσαυγίτικες αθλιότητες που αβίαστα έσπευσε να υιοθετήσει και να προβάλλει.

Για να πω την αλήθεια –κι επειδή λατρεύω το «σπορ» των φυσιογνωμιστών– εμένα ο Φιλόσογλου μού «βγάζει» κάτι από Παναγιώταρο και Γερμενή! Ένα «γκάου», ρε παιδί μου, ένα «άτσαλο». Ένα νεοναζιστικό στο πιο… ναζιάρικο. Και ολίγον στο πιο «ιμιτασιόν», καθότι και της… δικηγορίας!

Προς τι το «χώσιμο»; Αντιγράφω μέρος των σχολίων που εκστόμισε στο διαδίκτυο με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του Μανώλη Γλέζου, έμπλεος από τη σιγουριά του ημιμαθή και τίγκα στη μαγκιά του νεόκοπου. Διαβάστε: Ο κυρ Μανώλης τώρα με το συγγνώμη δεν πρέπει να παραιτηθεί;... Απάτη ο τύπος. Δεν κατέβασε αυτός την σημαία. Κρατούσε τσίλιες από απόσταση ασφαλείας! Είναι σαν την γενιά του Πολυτεχνείου!... Να επιστρέψει την αποζημίωση από την ευρωβουλή και να παραιτηθεί...

Παραβλέπω τις κοτσάνες περί «παραίτησης» και τις ασχετοσύνες περί «αποζημίωσης». Τόσα ξέρει, τόσα λέει. Ολίγιστος γαρ και ανερμάτιστος, δε θα μπορούσε ποτέ να σκεφτεί ότι η «πολιτική συγγνώμη» είναι πολλές φορές άκρως αναστοχαστική και καρποφόρα, γεγονός που την καθιστά και αενάως δραστήρια και αναζωογονητική. Αλλά ξέρω. Κομματάκι μπουρδουκλωμένα αυτά για τη νοητική του κλάση. Απλά –και ευκαιρίας δοθείσης– να τον ενημερώσω ότι τον μισθό του ο Γλέζος τον καταθέτει στον κόμμα του για να ενισχύονται οι κοινωνικές δομές που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σαν να λέμε δηλαδή ότι την αντιμισθία τού Αντιδημάρχου, ο Φιλόσογλου την παραχωρεί στην Παιδόπολη, την Αγία Μαρίνα, το Πουλίδειο Γηροκομείο, το Τραπέζι της Αγάπης ή το Κοινωνικό Παντοπωλείο.

Αλλά, ας μη «μείνουμε» στα… πεζά! Το τραγικό –και το αχρείο συνάμα– με τον «ανιψιό» είναι ότι αναπαράγει όλα τα ψεύδη και τις διαστρεβλώσεις των χρυσαυγίτικων και ναζιστικών εντύπων που «θέλουν» τον Γλέζο «τσιλιαδόρο» στη μεγαλύτερη συμβολική πράξη της Κατοχής. Αυτοί όλοι που ομνύουν στον Χίτλερ, στα Ες Ες και στη σβάστικα. Αυτοί που «βγάζουν σπυριά» και στο άκουσμα ακόμη της λέξης «Αντίσταση».

Αυτό είναι το ιδεολογικό σινάφι του Φιλόσογλου. Αυτοί και οι ομοϊδεάτες του. Όμοιος στον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα. Αλλά, είπαμε. Αν είσαι φυσιογνωμιστής, τι τα θέλεις όλα τ’ άλλα...