Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

ΠΕΡΙ ΣΕΜΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗΣ



Λοιπόν σύντροφοι, δύο πράγματα με «στράβωσαν» πολύ την εβδομάδα που μας πέρασε. Τα καταθέτω και από δω και πέρα, ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω!

Το ένα ήταν ο τρόπος με τον οποίο επέλεξαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για να «παρουσιάσουν» τη λειτουργία του Μαγνητικού Τομογράφου του Νοσοκομείου. Τόση παλαιοκομματίλα από αριστερούς δε θα μπορούσα να διανοηθώ. Ένα γεγονός που μόνον η «σεμνότητα της σιωπής» θα έπρεπε να το περιβάλλει και να το χαρακτηρίζει, έγινε σόου και πασαρέλα. Λάιφ στάιλ! Αφήστε που είναι και πέρα για πέρα αντιαισθητικό να πηγαίνεις να «πλασάρεις» τα αυτονόητα και να φωτογραφίζεσαι λες και είσαι σε επίδειξη… τάπερ.

Το δεύτερο «στράβωμα» μού το «προσέφερε» (απλόχερα, ομολογώ) η Αλεξάνδρα Τσανάκα με τις δηλώσεις της για τα «αποτελέσματα» της συνάντησης των τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με τον υφυπουργό Άμυνας Κώστα Ήσυχο σχετικά με τα Στρατόπεδα. Πρώτον, γιατί πήρε την πρωτοβουλία να μιλήσει μόνη της για ένα τόσο σοβαρό θέμα –γεγονός που ψιλοακύρωσε τις καλές εντυπώσεις που άφησε πρόσφατα η κοινή τους δράση– και δεύτερον, γιατί το περιεχόμενο των δηλώσεών της αφήνει πολλά κενά και προκαλεί πολλά ερωτήματα.

Τι είπε η κυρία Τσανάκα; Ότι ο υφυπουργός δεσμεύτηκε πως σε ένα μήνα θα υπάρξει λύση! Όμως, αμέσως παρακάτω, μας ενημερώνει ότι ο κύριος Ήσυχος θα επισκεφτεί όλα τα στρατόπεδα της Ελλάδας για να διαπιστώσει ποια από αυτά είναι ανενεργά και ποια λειτουργούν… Και ερωτώ: είναι δυνατό να μη γνωρίζει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ποια στρατόπεδα είναι αυτήν τη στιγμή σε λειτουργία και ποια όχι; Διότι, αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, βάστα μην το μάθουν οι… οχθροί μας.

Με την ελπίδα ότι κάτι δε μετέφερε σωστά η κυρία Τσανάκα –πολύ πιθανό να εννοούσε την επίσκεψη του υφυπουργού σε εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα– ας δούμε και τα υπόλοιπα… θολά.

Εκτιμώ ότι το χρονοδιάγραμμα που έθεσε η κ. Τσανάκα ως «όριο λύσης» είναι άκρως επιπόλαιο και αφελές. Και γίνεται ακόμη πιο «ελαφρύ» όταν συνδυάζεται με… μυστικιστικές αναφορές του στυλ οι καβαλιώτες να κάνουν υπομονή έναν μήνα, διάστημα στο οποίο να μη γίνεται καμία συζήτηση επί του θέματος. Να κρατηθεί δηλαδή το θέμα λίγο «παγωμένο»…

Και ενεός, προχωρώ. Λέει η κυρία Τσανάκα: η λύση θα είναι παραχώρηση κατά χρήση όλης της έκτασης για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά μόνο για κοινωφελείς και κοινόχρηστους σκοπούς… Και τη ρωτώ ευθέως: γνωρίζει τις θέσεις της δημοτικής παράταξης της Αριστεράς (ναι, της Συμπαράταξης Πολιτών) για το εν λόγω θέμα; Γνωρίζει ότι το διεκδικητικό πλαίσιο του προγράμματός της –στη διαμόρφωση του οποίου συμμετείχε ενεργά– συμπεριελάμβανε ΟΛΑ τα κτίσματα και όλες τις εκτάσεις του Στρατού; Κι αυτό το κατά χρήση και για μεγάλο διάστημα; Υπήρχε τέτοια «υποσημείωση» στο πρόγραμμα της Συμπαράταξης; Αυτά όλα τέθηκαν υπ’ όψιν του υφυπουργού;

Μα και το άλλο: αυτήν τη στιγμή, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπούν ολόκληρο το νομό, όπερ σημαίνει ότι νοιάζονται και για τις αντίστοιχες διεκδικήσεις των άλλων δήμων. Γνωστοποιήθηκε, λοιπόν, στον κύριο Ήσυχο η απαίτηση του δήμου Παγγαίου να του παραχωρηθούν τα στρατόπεδα της Ελευθερούπολης, η Στρατιωτική Λέσχη και τα ΚΑΟΑ της Νέας Περάμου; 

Και ο επίλογος; Λέει η κυρία Τσανάκα: Γενική εικόνα είναι παραχώρηση κατά χρήση όλης της έκτασης για κοινωφελείς και κοινόχρηστους σκοπούς. Όπως, δε, χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Ήσυχος, δεν είναι δυνατό να δώσουν μία έκταση  από τα στρατόπεδα για να κατασκευάσει ο δήμος καζίνο. Δεν θα πρέπει δηλαδή οι όποιες κατασκευές γίνουν να έχουν  εμπορικούς σκοπούς.

Ξεπερνώντας το εκφραστικό ανορθόδοξο για κοινωφελείς και κοινόχρηστους σκοπούς, θεωρώ εντελώς άστοχη και ξεκάρφωτη την αναφορά σε ένα μοντέλο εμπορικότητας με… καζίνο! Πρώτον, γιατί ΠΟΤΕ και από ΚΑΝΕΝΑΝ δεν έχει ακουστεί τέτοια… ιδέα και δεύτερον, γιατί όταν δαιμονοποιείς με ακραία παραδείγματα κάτι απολύτως φυσιολογικό, δεν πρόκειται να «ορθοποδήσει» καμία αξιοποίηση. Πόσο μάλλον όταν αυτή αφορά σε τεράστιες εκτάσεις και χιλιάδες τετραγωνικά. Οπότε, άλλο «καζίνο» κι άλλο εμπορικές δραστηριότητες που εξασφαλίζουν έσοδα απαραίτητα για την ελκυστικότητα και τη συντήρηση των εγκαταστάσεων.

Συμπέρασμα; Η δημόσια έκθεση σε αυτό το επίπεδο απαιτεί σοβαρή και υπεύθυνη προετοιμασία, λεπτομερές «ψάξιμο» όλων των παραμέτρων και φυσικά απόλυτη γνώση του αντικειμένου με το οποίο θα καταπιαστείς. Κάθε άλλος «βηματισμός», μόνον «κουσούρια» και αδυναμίες θα αποκαλύπτει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου