ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Όταν κάποιοι φτάνουν στο σημείο να «χρησιμοποιούν» τα παιδιά ως μέσο προβολής και υπεράσπισης προσωπικών τους αιτημάτων (ενίοτε και επιδιώξεων), τότε το πράγμα έχει ξεφύγει εντελώς από κάθε έλεγχο. Σε κάθε περίπτωση, μία τέτοια πράξη είναι αδύνατο να «χωρέσει» μέσα σε έννοιες της «κοινωνικής καθημερινότητας». Δεν είναι απλά άκομψη, αντιδεοντολογική ή αμετροεπής. Είναι βαθιά ΧΥΔΑΙΑ και ΑΝΗΘΙΚΗ!

Ειλικρινά, ούτε που το φανταζόμουν ότι ένα αμιγώς πολιτικό κείμενο που αφορούσε αποκλειστικά και μόνο στο διορισμό προέδρου σε έναν Οργανισμό –εν προκειμένω αυτόν του Κέντρου Πρόνοιας Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και, κατ’ επέκταση, της Παιδόπολης Καβάλας– θα μπορούσε να γίνει η αφορμή για να εκφραστούν οι κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες ανήλικων παιδιών. Και μάλιστα με… συνδικαλιστικές αιχμές!

Για του λόγου το αληθές, αντιγράφω το σχόλιο που (εκ μέρους όλων των παιδιών της Παιδόπολης) υπογράφει η Κ.Φ. και το οποίο δημοσιεύθηκε στις 13 Μαΐου στο προσωπικό μου blog. Το αξιοσημείωτο; Τέσσερα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα! Γράφει λοιπόν:

Είναι απαράδεκτο!! Είναι δυνατόν να παίζεται με τις ζωές μας και τα συναισθήματα μας;;; Είναι λογικό;;; Εκ μέρους ολων των παιδιών απο την παιδόπολη της Καβάλας μέσα σε αυτά και εγώ... Θέλουμε να μείνει η κυρια μαρίνα στο ίδρυμα γιατί είναι η μονη που μας αγαπάει σα μητέρα ενα πράμα που εμας μας λείπει... Καλώς η κακώς φύγαμε απο την δική μας μητέρα και ήρθαμε εδώ οπου μας έχουν αγκαλιάσει ολοι!!! Θα θελα να ξερά αν τα παιδιά της κυριας Φωτίου ηταν σε ίδρυμα θα της άρεσε να ηταν χαλια ψυχολογικά; να μην έχουν ώμο να σταθούν και να προχωρήσουν στην ζωή τους σαν άνθρωποι;;; Παιδιά είμαστε, άνθρωποι ΟΧΙ σκουπίδια (που έτσι μας αντιμετωπιζουν η απ εξω)!! Έχουμε συναισθήματα και κάθε δικαίωμα να μιλήσουμε και να μας ακούσετε αλλά και να μας σεβαστειτε!!! Ας είχατε λίγο συναίσθημα!!!!

Αν και κάνει «μπαμ», θα αποφύγω κάθε ιστορικό συσχετισμό με την εποχή της «μητρός Φρειδερίκης». Εξ άλλου, αυτό το περί «μητέρας» δείχνει να έχει στοιχειώσει για τα καλά το πνεύμα της… Βασιλίσσης πάνω από την Παιδόπολη! Και να ήταν μόνο σε επικοινωνιακό επίπεδο το «μετεμφυλιακό κλίμα», ντεφ’ να γίνει! Εδώ όμως μιλάμε για κάτι πολύ «χοντρό». Για κάτι που παραβιάζει βάναυσα τα σύγχρονα παιδαγωγικά όρια και μετατρέπει το παιδικό και εφηβικό συναίσθημα σε υποχείριο αλλότριων και ιδιοτελών σκοπών. Κάπως έτσι μοιάζει να «εκμεταλλεύονται» ορισμένοι τον συγκινησιακό αυθορμητισμό των παιδιών της Παιδόπολης. Κάπως έτσι μοιάζει να «ελέγχουν» τις άδολες συναισθηματικές τους φορτίσεις. Και κάπως έτσι να τις μετατρέπουν σε μία «ανήλικη ασπίδα» που καλείται να υπερασπιστεί πολιτικές και κομματικές σταδιοδρομίες.

Το ολίσθημα είναι μέγα και η ευθύνη γι’ αυτό βαραίνει αποκλειστικά τη σημερινή διοίκηση της Παιδόπολης. Αυτή θα έπρεπε να είχε εξ αρχής φροντίσει για την πλήρη αποστασιοποίηση των παιδιών από κάθε τι που σχετίζεται με την οργανωτική λειτουργία του Ιδρύματος. Από κάθε εμπλοκή με «κοινωνικές καριέρες» και «σταδιοδρομίες». Γιατί τα παιδιά εκεί δε βρίσκονται για να «χαράζουν πολιτικές» –αυτό με την επίκληση του ονόματος της κυρίας Φωτίου, «βγάζει μάτια». Άλλος είναι ο σκοπός και άλλος ο ρόλος της εκεί διαμονής τους. Τα υπόλοιπα, ένα «παιχνίδι εξουσίας» πάνω στις πλάτες της αθωότητας. Αυτό και μόνον αυτό!