ΑΠΛΑ, ΟΛΙΓΙΣΤΟΣ!

Τελικά ναι! Ο Γιάννης Πανούσης αποδείχτηκε πολύ «λίγος». Θα προσέθετα δε, και πολύ «μικρός», γεγονός που τον «ρίχνει» ακόμη πιο πολύ στην εκτίμησή μου! Και τα λέω αυτά διπλά απογοητευμένος, διότι στο παρελθόν είχα ταχθεί στο πλευρό του, υποστηρίζοντας αρκετές από τις σκέψεις και τις απόψεις του (Νέα Εγνατία, Απρίλιος 2015, http://gavrefl.blogspot.gr/2015/04/blog-post_22.html). Ας τα πιάσω όμως με τη σειρά, αρχής γενομένης από τα… διαδικαστικά:

Πόση σοβαρότητα και πόσο κύρος μπορεί να εκπέμπει ένας πρώην υπουργός (και μάλιστα μιας βραχύβιας κυβέρνησης), όταν λίγους μήνες μετά τη θεσμική του αποδέσμευση, ανακοινώνει την κυκλοφορία βιβλίου για να «αποκαλύψει» τα υπουργικά του βιώματα; Και μάλιστα, σε στυλ… αστυνομικό; Τόση συγγραφική ετοιμότητα (και ασχέτως περιεχομένου) θα τη ζήλευε ακόμη και η… Χρυσηΐδα Δημουλίδου! Και αναρωτιέμαι: αν ο πρωθυπουργός επέλεγε να τον διατηρήσει και στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα, για πόσους τόμους θα το… πήγαινε;

Κι άντε το τόλμησε! Με ποια λογική επιλέγει το Πρώτο Θέμα ως μέσο προβολής της έκδοσης; Εκτίμησε τη δημοσιογραφική του εντιμότητα; Την ευπρέπεια της ύλης του; Την πολιτική του συνέπεια; Ή κυριάρχησε το όμοιος στον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα;

Η συνέχεια, ακόμη πιο προκλητική! Το MEGA, προνομιακός εργολάβος της διαπλοκής, αναλαμβάνει αποκλειστικά τη διοχέτευση των υποκλοπών, δραματοποιώντας (καθότι και μανούλες στα… θεατρικά) τους διαλόγους, σε βαθμό που να λες: δε μπορεί, από κάπου θα ξεπηδήσει ο… Πρέκας! Στο MEGA! Στη φωλιά της αναξιοπιστίας! Στη στρούγκα της ψευτιάς και της παραχάραξης! Στον απόπατο της δημοσιογραφίας!

Και πριν από το ουσιώδες: πώς άραγε να είχε αντιληφθεί τον υπουργικό του ρόλο ο Γιάννης Πανούσης; Τι ήταν; Ο θεατής των γεγονότων; Υπουργός χάνομαι γιατί ρεμβάζω ασκούμενος στη… συγγραφή; Γιατί, αν όλα αυτά που διαλαλούνται σήμερα στα Μέσα Ενημέρωσης έχουν έστω και την παραμικρή δόση αληθείας, τότε θα έπρεπε ήδη να ήταν στο σκαμνί για παράβαση καθήκοντος! Τόσο απλά!

Και φτάνουμε στο διά ταύτα: από πότε έχουν απαγορευτεί οι επαφές και οι συνομιλίες των πολιτών με τους φυλακισμένους; Αγνοεί ο κύριος Πανούσης (και οι συν αυτώ… πρόθυμοι) το πόσες φορές έχουν μιλήσει κρατούμενοι σε δημοσιογράφους; Αγνοεί τις συνεντεύξεις που έδιναν κατά καιρούς οι ισοβίτες των διάφορων «τρομοκρατικών» οργανώσεων; Ναι ξέρω, θα απαντήσει κάποιος ότι δεν «έκλειναν συμφωνίες»! Θα συμφωνήσω. Όμως η καταγγελία του πρώην υπουργού αφορά σε έναν άνθρωπο που, εκτός του ότι έχει αφιερώσει τη ζωή για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ιδιαίτερα δε γι’ αυτά των φυλακισμένων), είναι και στέλεχος ενός κυβερνητικού κόμματος, με αρμοδιότητες που άπτονται αυτών των θεμάτων. Κι επειδή τα πράγματα είναι γνωστά στους παροικούντες την… Αριστερά: αν δεν ήταν ο Πάνος Λάμπρου το 2008 (τότε που το σωφρονιστικό σύστημα στη χώρα ήταν καζάνι που έβραζε), θα είχαμε μεγάλες και βίαιες εξεγέρσεις και ενδεχομένως με πολλά θύματα. Επιπροσθέτως (και αυτό το «πνίγει» ο κύριος Πανούσης), ο Πάνος Λάμπρου, το διάστημα που συνομιλούσε με τα μέλη των Πυρήνων της Φωτιάς, ήταν συνεργάτης του υπουργού Δικαιοσύνης και είχε κάθε λόγο να μεσολαβήσει (και να συνομιλήσει) με τους υπό εξέγερση κρατούμενους. Ειδικά όταν το «φυτίλι της εξέγερσης» το «άναβε» ένα νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Και λέω: αυτόν τον άνθρωπο «δίνεις», ρε Πανούση, στους «ασφαλίτες της ενημέρωσης»; Αντί να το είχες δίπλα σου σε όλη τη διάρκεια της θητείας σου, να το ακούς και να τον συμβουλεύεσαι, πας και το ρίχνεις βορά στις αρένες των κομιστών και των κατσαπλιάδων; Τόση ξευτίλα για έναν γαμημένο εγωισμό;

Υ.Γ.:

Αλήθεια, για την υποκλοπή των συνομιλιών και την προώθησή τους στα κανάλια, θα επέμβει ο Εισαγγελέας; Υπάρχει ή δεν υπάρχει ζήτημα παραβίασης της νομοθεσίας;