Εντάξει, ρε συνέλληνες, καρακιτσάτη του κερατά η φαεινή της
Τσανάκα να υψώσει την γαλανόλευκον με γερανό, αλλά δεν το «τερμάτισε» όπως ο
συνάδελφός της στη Μενεμένη! Δεν έβαλε να παρελάσουν τα… σκουπιδιάρικα του
δήμου! Και αφήνω την «περίπτωση» Μπουτάρη που πήγε και ντύθηκε… τσολιάς!
Μια χαρά η Τσανάκα και να χαιρόμαστε που την έχουμε δήμαρχο
(συν υπεύθυνη του πολιτισμού). Γιατί, πέραν των άλλων, η Δήμητρα είναι και…
μπαξές. Και δε μιλάω για την ψυχούλα της. Αυτή, μάλαμα! Μικρού παιδιού! Αφού να
σκεφτείτε, προεκλογικά αργούσε να κατέβει στις ομιλίες της γιατί κράταγε τα
εγγόνια της! Κι αυτό εγώ πολύ το γούσταρα τότε. Μου έβγαζε κάτι από Ελένη
Ζαφειρίου! Που την αγαπούσα και τη θαύμαζα τρελά. Τι κι αν οι φίλοι μου όλοι ξημεροβραδιάζονταν
με τη Ζωίτσα τη Λάσκαρη! Εγώ εκεί, στα μελό. Άλλα ήθη…
Με την Τσανάκα, που λέτε, δεν ωφελεί σε τίποτε να το
σοβαρεύεις. Δείτε το εντελώς χαλαρά! Πώς είσαι, ρε παιδί μου, μετά από δύο
βαλεριάνες και ένα σιάτσου; Α γεια σου, αυτό! Να σου λέει (ας πούμε) ότι η 28η
Οκτωβρίου είναι ημέρα μνήμης, περηφάνιας
και χαράς και αντί να κάθεσαι να της εξηγείς ότι πόλεμος και χαρά δεν πάνε
μαζί, Δημητρούλα μου, να σε πιάνει μια διάθεση να πας στο μέτωπο να το
γλεντήσεις! Να σου λέει ότι είπαμε να
γιορτάσουμε τους Εβραίους όπως γιορτάσαμε τους Πόντιους και τους Αρμένιους και
αντί να το «ψάχνεις» σε τίποτε ολοκαυτώματα και ξεριζωμούς, να το γυρίζεις
κατευθείαν σε… πάρτι!
Ε, ναι λοιπόν! Της Amanda Lear θα γίνει! Ντίσκο θα την
κάνουμε την τετραετία που μας απομένει! Κι έχω και πρόταση: μόλις κατεβάζουμε
τη σημαία από τον γερανό (που μπορεί να είναι και μεγαλύτερη στις 25 Μαρτίου),
να ανεβάζουμε αμέσως μια ντισκόμπαλα, νάαααααααα μετά συγχωρήσεως! Ποιο
Φεστιβάλ Φιλίππων και ποιο Παπαϊωάννου! Bee Gees και Donna Summer! Και ο
Πετρόπουλος… Τραβόλτα!
Αφήστε που μετά από αυτά, το έχω σιγουράκι το Gay Pride! Και
από… σημαιοφόρους; Τσούρμο καλέ! Σιγά μην ξεμέναμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου