ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ... ΜΑΣΚΑΡΑΔΕΣ

Ρε σεις μπαγλαμάδες, δεν φτάνει που πήγατε για πρώτη φορά να δείτε από κοντά τους πρόσφυγες, δεν φτάνει που μέχρι χθες σκούζατε την άποψη ότι «η Καβάλα δεν σηκώνει Κέντρο Προσφύγων», πάτε τώρα και κορδώνεστε μπροστά από το κολυμβητήριο και βγάζετε και φωτογραφίες με φόντο τις μανάδες και τα παιδάκια; Ντιπ τσίπα, ρε; Στάλα νιονιό; Πού νομίζετε ότι βρίσκεστε; Στον Ρέμμο;

Αμ ο άλλος, ο Τσομπανόπουλος από τον Νέστο; Και γαμώ τους προοδευτικούς! Ούτε να ακούσει για εγκατάσταση προσφύγων στα αυτοδιοικητικά του όρια! Απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο! Ουαί υμίν…

Α, και πού είσαι, Δήμητρα! Αυτά με τα 3.000 σάντουιτς, τα 5.000 μπουκάλια νερό και τα γάλατα που πρόσφεραν οι εργαζόμενοι στα προσφυγόπουλα, δεν βγαίνεις να τα «σεργιανάς» στο αέρα της επικοινωνίας! Κράτα τα μέσα σου, για τις ψυχής σου το καλό!

Και η Εκκλησία; Πού είναι η Εκκλησία, οέο; Ο καλός της Σαμαρείτης;

Και το ΚΚΕ; Αυτό πού;

Και οι σύλλογοι; Αυτοί έχουν δικαιολογία! Προετοιμάζονται για τους αποκριάτικους χορούς τους!

Ρωτάει ο Παναγιωτόπουλος τον Πάνο Καμμένο για το ποιος είναι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης ως προς τη διαχείριση της ροής των προσφύγων μεταναστών και τη δημιουργία κέντρου φιλοξενίας στο Δήμο Καβάλας. Για να πω την αλήθεια, σχεδιασμό δεν βλέπω, άλλα ναρκοπέδια και ηλεκτροφόρα καλώδια στα σύνορα με τίποτε! Ναι, Νίκο μου, γι’ αυτά που πρότειναν κάποτε οι δικοί σου λέω. Τα ξέχασες;

Φεύγουν από το Κολυμβητήριο με τα πόδια οι πρόσφυγες για την Ειδομένη και οι κάτοικοι από τα μπαλκόνια και τα παράθυρα τούς χαιρετούν με μαντίλια. Μακάρι να κάνω λάθος, μακάρι να είναι αλλιώς, αλλά εμένα αυτό που θύμισε τα μαντίλια που κουνάνε οι φίλαθλοι όταν θέλουν να διώξουν τον προπονητή. Και δεν θέλω να πιστέψω.

Ο δημοσιογραφικός φελλός ξαναχτύπησε! Τώρα «βλέπει» εικόνες Καμπούλ στην Καβάλα! Τις εικόνες όμως από τους έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας στο Χαλέπι, ακόμη να τις δει.

Το άλλο πού το πας; Ο ερχομός των προσφύγων –λέει– θέτει σε κίνδυνο τη διοργάνωση της Αλφαβητοπαρέλασης! Η καφρίλα στα κορυφαία της!

Και μέσα σε όλα αυτά, έρχονται τα παιδιά του 4ου Γυμνασίου Καβάλας και σε γεμίζουν με χαρά και αισιοδοξία. Να σας αγκαλιάσω και να σας φιλήσω, πουλάκια μου… Και μακριά από τους μασκαράδες!