ΓΕΩΡΓΑΛΑΔΕΣ ΣΕ ΥΣΤΕΡΙΑ...

Δε χωράει καμία αμφιβολία! Η Νέα Δημοκρατία, αισθανόμενη καθημερινά ότι χάνει το έδαφος κάτω από τα (ούτως ή άλλως, γυάλινα) πόδια της, ξεπερνάει συνεχώς τα θεσμικά εσκαμμένα, παίζοντας το μέλλον της Δημοκρατίας, κορώνα–γράμματα! Με τους φτηνούς (και υστερικούς) γκαιμπελίσκους του γραφείου Τύπου σε συνειδητή «αποστολή λάσπης», το «κομματικό της προσωπικό» σε πλήρη ιδεολογική αποσύνθεση και τον αρχηγό της να προσαρμόζει ολοένα και πιο πολύ την κυβερνητική του στρατηγική στην ατζέντα της Χρυσής Αυγής (της κατά Δένδια και εγκληματικής οργάνωσης), καταφεύγει πλέον σε μετεμφυλιακές ακρότητας που δίνουν συνεχώς «πάσες απαξίωσης» του πολιτεύματος στους καραδοκούντες νοσταλγούς των… πτηνών και των τανκς!

Αυτήν τη στιγμή, η Νέα Δημοκρατία –επικουρούμενη σαφώς και από την ένοχη σιωπή του παραπαίοντος ΠΑΣΟΚ– δεν αντιπαρατίθεται πολιτικά και ιδεολογικά με την Αξιωματική Αντιπολίτευση (γεγονός που θα ήταν απόλυτα έντιμο και φυσιολογικό) αλλά ουσιαστικά με αυτήν την ίδια τη Δημοκρατία! Κι αν το κυβερνητικό έργο είναι αυτό που κοινωνικά συνεπικουρεί στην πλήρη αποδόμηση και τον ευτελισμό των δημοκρατικών αξιών, ο πολιτικός της λόγος συμβάλλει τα μέγιστα στο να «ιδεολογικοποιηθεί» η έκπτωση και ο λαϊκισμός!

Η τελευταία ανακοίνωση των «καθοδηγητών» της Νέας Δημοκρατίας με τον απίστευτο τίτλο ΣΥΡΙΖΑ και Τρομοκρατία ξεπερνάει κάθε όριο λογικής και σοβαρότητας και συνοδοιπορεί μέσα στους ίδιους «επικοινωνιακούς υπονόμους» που χρησιμοποιούν τα τρωκτικά της φασιστικής ακροδεξιάς. Ίδια μόχλευση, ίδια «επιχειρήματα», ίδια ψεύδη, ίδια αθλιότητα, ίδια αλητεία!

Το ότι ένα κόμμα της «ημετέρας δεξιάς» (του οποίου η μεταπολιτευτική του πορεία σημαδεύτηκε από το «ευρωπαϊκό πνεύμα» και τον μετά–αστικό φιλελευθερισμό του Κωνσταντίνου Καραμανλή) φτάνει στο σημείο να εκπροσωπείται σήμερα από τη βαφτιστήρα του Βασιλέως, Μισέλ Ασημακοπούλου, δεν είναι απλώς κατάντια, είναι όνειδος και κατάρα μαζί! Κι επειδή όλο αυτό το «σκηνικό Μακρονήσου» που συνειδητά πλέον «στήνουν» οι σύγχρονοι Γεωργαλάδες του Σαμάρα, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μία χώρα που –εκτός από τα «γενετήσια πάθη» της– βρίσκεται και στο απόγειο της παρακμής της, είναι μέγιστο το καθήκον όλων των συνειδητοποιημένων δημοκρατών να αποδομούν καθημερινώς και αδιαλείπτως τις λεκτικές φρικαλεότητες των «θεωρητικών μπουραντάδων» που ενέσκηψαν στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα τους βαραίνει εσαεί το βάρος της σιωπής και της ανοχής που, δυστυχώς, δε θα αφορά πια μόνο στους ίδιους αλλά στο συλλογικό μας μέλλον. Στον τόπο ολόκληρο!

Στο δια ταύτα λοιπόν και με όση προσωπική ευθύνη μού αναλογεί.

Πρώτα και κύρια, εκτιμώ ότι δεν υπάρχουν πιο επικίνδυνοι άνθρωποι από τους αδιάβαστους, τους αμόρφωτους και τους ανίδεους που οι συγκυρίες τούς «ανέβασαν» σε δημόσια αξιώματα και η φωνή τους (μοιραία) διαμορφώνει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης. Πόσω μάλλον όταν το «πνευματικό τους πλαίσιο» συναντιέται και συνυπάρχει με τον έμφυτο αμοραλισμό του ημιμαθούς ασπόνδυλου, μετατρέποντας τη διαστρέβλωση και την παραχάραξη στο ιδανικότερο εργαλείο για την κομματική και ιδεολογική τους επιβίωση.

Βγαίνει και μιλάει (ως φερέφωνο, φυσικά) η αστοιχείωτη Ασημακοπούλου και προσπαθεί να τη «βγει» στον ΣΥΡΙΖΑ με παραδείγματα «τραβηγμένα» από τα «λιγοστά μαλλιά» των νεοναζιστικών σάιτ. Όσοι έχουν το βίτσιο (ομολογώ πως με διακατέχει) να επισκέπτονται τις ηλεκτρονικές σελίδες των (έσω–έξω) καραφλών, θα διαπιστώσουν ότι αυτά που σήμερα λέει το γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, είναι μία ανατριχιαστική αντιγραφή των «απόψεων» της χρυσαυγίτικης συμμορίας.

Το επιχείρημα για τον Αντόνιο Νέγκρι για παράδειγμα, «παίζει» εδώ και χρόνια (τόσο ετεροχρονισμένοι οι κουλοί του Μουρούτη) στα ακροδεξιά μπλογκς, με τους ίδιους ακριβώς ανιστόρητους παραλογισμούς και τα ίδια ψέματα. Η μόνη «ποιοτική διαφορά» της Νέας Δημοκρατίας; Η αύξηση του χρόνου φυλάκισης του (ξεχωριστού και μεγάλου διανοητή) Νέγκρι. Τα τεσσεράμισι χρόνια της (τονίζω) προφυλάκισής του (γιατί στο δικαστήριο αθωώθηκε) μετατράπηκαν για τις ανάγκες των εντυπώσεων, σε 13 χρόνια κάθειρξη!!!

Στη συνέχεια, ανακυκλώνεται η γνωστή ιστορία της «σχέσης» του ΣΥΡΙΖΑ με τη 17 Νοέμβρη, με γνώμονα την παρουσία κάποιων μετέπειτα στελεχών του στη δίκη ως μάρτυρες υπεράσπισης. Βέβαια, το ότι αυτοί που υπερασπίστηκαν οι άνθρωποι της Αριστεράς (εννοείται πως τότε δεν υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ!) αθωώθηκαν από το δικαστήριο, γίνεται… γαργάρα, καθότι και άβολο!!!

Το αθλιότερο όλων όμως είναι πως χρησιμοποιεί την «εξαφάνιση» του Χριστόδουλου Ξηρού (και όχι απόδραση, όπως προβοκατόρικα αναφέρεται) για να επιτεθεί στην καθ’ όλα νόμιμη και συνταγματική αξίωση ορισμένων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το δικαίωμα της άδειας των κρατουμένων, πολλώ δε μάλλον του επιτακτικού αιτήματος εξόδου από τη φυλακή του (ερείπιου, πια) Σάββα Ξηρού.

Ουσιαστικά, αυτό που λέει επίσημα η Νέα (Σαμαρική) Δημοκρατία, είναι (αν δεν το καταλάβατε) να καταργήσει μία μεγάλη κατάκτηση του νομικού μας πολιτισμού και να γυρίσει το (ούτως ή άλλως σακατεμένο) σωφρονιστικό μας σύστημα στον μετεμφυλιακό μεσαίωνα!!! Τόσο απλά!

Επιμένω στο αρχικό: η τακτική της αντιπαράθεσης που επιλέγει η Νέα Δημοκρατία για να αντιπαρατεθεί στο ΣΥΡΙΖΑ, «σπέρνει» ανέμους που, αργά ή γρήγορα, θα τους βρει μπροστά της ολόκληρη η ελληνική κοινωνία. Προτού λοιπόν οδηγηθούμε στους ανελέητους θερισμούς των θυελλών, ας μεριμνήσουμε από ΤΩΡΑ για τη δημοκρατική μας νηνεμία. Χρέος ατομικό και συλλογικό από δω και πέρα…