Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

ΛΙΣΤΕΣ ΕΥΤΕΛΕΙΑΣ, ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ


Αντιγράφω μερικά παντελώς άγνωστα ονόματα από μία λίστα που πήρα μόλις τώρα στα χέρια μου: Kings Antonella, Stan, Melisses, Νικηφόρος, Κωνσταντίνος Αργυρός, Μηδενιστής, Γιώργος Γιαννιάς, Ηλίας Βρεττός, Πάνος Καλίδης, Ελένη Χατζίδου, Μύρωνας, Demy, Κωνσταντίνος Γαλανός, Ελένη Φουρέιρα, Ήβη Αδάμου, Δημήτρης Γιώτης, Αμαρυλλίς…

Αν σε αυτόν (τον κατά τι… εξωφρενικό) κατάλογο δεν ερχόταν να προστεθούν τα «βαριά ονόματα» μερικών «φτασμένων» του «καλλιτεχνικού μας σκοταδισμού» (ήγουν, του Σταμάτη Γονίδη, του Μιχάλη Χατζηγιάννη, του Γιώργου Μαζωνάκη, του Γιάννη Πλούταρχου, του Σάκη Ρουβά, του Αντώνη Ρέμου, του Νότη Σφακιανάκη, της Έλενας Παπαρίζου, του Πάνου Κιάμου, του Γιώργου Τσαλίκη, της Πέγκυ Ζήνα…) καθώς και κάποια άλλα από τις «περιφερειακές δυνάμεις» της μουσικής μας κουλαμάρας (αραδιάζω εν τάχει: Νίκος Οικονομόπουλος, Παντελής Παντελίδης, Τάμτα, Κώστας Καραφώτης, Πάολα, Γιώργος Σαμπάνης, Νίκος Μακρόπουλος, Νίνο, Οnirama, Κώστας Μαρτάκης …), με τίποτε δε θα πήγαινε το μυαλό μου ότι βρισκόμουν μπροστά στη λίστα με τα 100 πρώτα τραγούδια που, προς μεγάλη μας ατυχία, είχαν ξελαρυγγιαστεί τη χρονιά που μας πέρασε μέσα από τις εκατοντάδες ραδιοφωνικές (εικάζω και τηλεοπτικές) συχνότητες.

Όμως, μην πανικοβάλλεστε, αγαπητοί μου, «έντεχνοι» και «ποιοτικοί». Μπορεί να μην είναι μούφα ο κατάλογος (όπως, για παράδειγμα, ήταν ο σχολιασμός της Τρέμη «πάνω» στο βίντεο όπου ο Χριστόδουλος Ξηρός παίζει μπαγλαμαδάκι πίσω από την Ελένη Λεγάκη), αλλά μία κουτοπονηριά και παραπλάνηση made in MEGA την κουβαλάει. Κι εξηγώ, αφού πρώτα σημειώσω το εξής σημαντικό.

Από το κλείσιμο της ΕΡΤ και μετά, το «μουσικό» είδος που εκπροσωπεί όλη αυτή η κυνολαϊκοπόπ πλέμπα «παίζει»… άνευ αντιπάλου. Πάει να πει, επί ένα εξάμηνο ξεσαλώνει μονοπωλιακά σε όλο το εύρος των ελληνικών συχνοτήτων. Με «στρωμένο το χαλί» από τους Κεδικογλοκαψήδες, οι αντάβαλοι κι αμόρφωτοι (ενίοτε μπράβοι και καταχραστές) ιδιοκτήτες και «παραγωγοί» των ιδιωτικών ραδιοφΟνικών σταθμών αναπαράγουν από ανατολής μέχρι εσπέρας (και τούμπαλιν) ό,τι τους «χώνουν» οι παρακμιακοί των εταιριών.

Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι μουσικές και στιχουργικές «ριπές» είναι αδύνατο να μην επηρεάζουν ένα μεγάλο μέρος της εφηβικής (κυρίως) μάζας, αλλά ας μη μας «μαυρίσει» και η ψυχή. Το παιχνίδι όλο παίζεται στις εντυπώσεις. Μπορεί, ας πούμε, τα «ραδιόφωνα–σκύλοι» να «χτυπάνε» ακόμη ζηλευτές ακροαματικότητες, μπορεί τα αντίστοιχα «ειδικά» να έχουν υποχωρήσει υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, αλλά η ζώσα ελληνική μουσική πραγματικότητα καταγράφει άλλα (ελπιδοφόρα) πράγματα.

Πρώτα απ’ όλα, στην πιο χαρακτηριστική (και την πλέον ενδεικτική για το πού «τραβάει» το ελληνικό τραγούδι) λίστα με τις πωλήσεις, κανείς από αυτούς τους τσαρλατάνους δε «βλέπει φως». Που πάει να πει, η αισθητική τους φτήνια είναι ταυτισμένη με το τζαμπατζιλίκι των δωρεάν ακροάσεων. Δεύτερον, στη μεγάλη λίστα με τους πιο εμπορικούς δίσκους από καταβολής τραγουδιού, η θέση των «ιερών βινυλίων» παραμένει ακλόνητη. Εδώ, την πρώτη εκατοντάδα κοσμούν τα αριστουργήματα των συνθετών και των ποιητών μας και –ας σημειωθεί– αυξάνουν συνεχώς το ακροατήριό τους. Τρίτον, η εικόνα των συναυλιών και των μουσικών σκηνών είναι ένα άλλο στοιχείο που μειώνει (έως μηδενισμού) την ψευδαίσθηση που παράγει η λίστα με τους «καλλιτέχνες–νεάντερνταλ».

Την ίδια ώρα που οι συναυλίες και τα ρεσιτάλ με τα έργα του Χατζιδάκι και του Θεοδωράκη «σπάνε ταμεία», που η κάθε παρουσία του Ξαρχάκου, του Σαββόπουλου, του Μικρούτσικου, του Ξυδάκη και του Κραουνάκη αποκτά χαρακτήρα «προσκυνήματος» κι εκεί όπου εμφανίζονται ο Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Αγγελάκας, ο Ιωαννίδης, η Μποφίλιου, η Ζουγανέλη, ο Μπακιρτζής, οι «παλιοσειρές» όλες, από τον Παπακωνσταντίνου μέχρι τον Πορτοκάλογλου και από τους Κατσιμίχα μέχρι τους Last Drive γίνεται ο «χαμός του χαμού», την ίδια ώρα οι παρκαδόροι της (καταπατημένης) παραλιακής βαράνε τα πιο βαρετά νυχτοκαμάτα!

Να και οι λόγοι που δεν πτοήθηκα διόλου από τη λίστα των 100 σούργελων. Κι αν θέλετε να το ψάξετε και παρακάτω, ανακαλύψτε και αφουγκραστείτε τα μικρά (ολόλαμπρα όμως) διαμαντάκια των νέων δημιουργών. Θα εκπλαγείτε από το ταλέντο τους…

1 σχόλιο:

  1. Η Παραδικαστικη και Παρακρατικη ΑΕΠΙ ειναι αυτη που καταστρεφει και τελικως θα στείλει και στον τάφο την Ελληνικη υποκουλτουρα λαικη έντεχνη και οτι άλλο θες , την υποκουλτουρ με τις γεματες τσέπες

    ΑπάντησηΔιαγραφή