ΤΑ ΔΟΥΛΙΚΑ ΤΟΥ ΨΩΜΙΑΔΗ

Τον Μάκη Ψωμιάδη τον αμφισβήτησα δημόσια την εποχή της παντοδυναμίας του. Τότε που οι οπαδικές μάζες έπιναν νερό στο όνομά του και οι διάφοροι παρατρεχάμενοι (και σήμερα εκλεκτά μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου) στοιχίζονταν πίσω του για να αποκομίσουν κομμάτια από τη δόξα του. Ως εκ τούτου, οι όποιες αναφορές μου σε αυτόν, είναι απαλλαγμένες από την ασφάλεια που θα μπορούσε να μου «παρέχει» σήμερα ο θάνατός του.

Όμως το θέμα δεν είναι ο Ψωμιάδης. Μπορεί οι σκιές του να συντηρούν ακόμη τον ζόφο και τον εφιάλτη της «κοινωνικής του σταδιοδρομίας», αλλά – βοηθούντος και του ανεπίστρεπτου του θανάτου – ο κύκλος, ο δικός του κύκλος, έκλεισε οριστικά. Άπαξ και δια παντός!

Παρ’ όλα αυτά, συλλογικές καρικατούρες, πολιτικά βαποράκια και τεθλιμμένοι ρασοφόροι θα σπεύσουν να υμνήσουν τον τεθνεώτα, καταβάλλοντας υπέρμετρες προσπάθειες για να διατηρήσουν εις το διηνεκές το… βαρύ του όνομα! Με ασθμαίνουσες συγκινήσεις, με σιελώδεις φορτίσεις, με ύστερες ιδιοτέλειες. Ανάμεσά τους και κάποιοι που «τιμήθηκαν» δεόντως από τα «εκλεκτά» του μπινελίκια στα δημοσιογραφικά θεωρεία του Ανθή Καραγιάννη. Δουλικά εκ πεποιθήσεως, σκυμμένα από γεννησιμιού.

Ουδεμία έκπληξη λοιπόν, τα «γοερά» του προέδρου του ΔΗΠΕΘΕ! Άκρως φυσιολογική η μέριμνά του να «επενδύσει μουσικά» την απώλεια με το αγαπημένο άσμα του «προέδρου της καρδιάς μας». Κι άλλο τόσο αναμενόμενα, τα κατευόδια για «καλούς παραδείσους» και «χώματα ελαφρά». Κι αν λίγο πήγε να του «ξεφύγει» η πικρή αλήθεια, υπενθυμίζοντας σε αυτούς που τόλμησαν να αμφισβητήσουν τις «αξίες» του εκλιπόντος ότι: «αν ήταν στη ζωή ο Μάκης Ψωμιάδης η δημόσια αναφορά στο πρόσωπο του, θα ήταν εντελώς διαφορετική»…, συγχωρέστε τον! Τα έχει αυτά ο παρορμητισμός! Ενίοτε και η... ελαφράδα!

Εκείνο όμως που (στην κυριολεξία!) κορύφωσε το «τοπικό δράμα» του αποχαιρετισμού, ήταν η ανακοίνωση των διοικητικών παραγόντων του Α.Ο.Κ.! Απολαύστε την: Ο Α.Ο. Καβάλα εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του Μάκη

Ψωμιάδη που έφυγε σήμερα από την ζωή. Ο Μάκης Ψωμιάδης ήταν ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Α.Ο. Καβάλα για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά το οποίο η ομάδα μας προβιβάστηκε από την Γ’ Εθνική στην  Superleague  και γνώρισε μερικές από τις πιο σημαντικές επιτυχίες της ιστορίας της. Καλό κουράγιο και δύναμη στους δικούς του ανθρώπους.

Τι να είναι άραγε αυτό που κάνει τους σημερινούς διοικούντες του ΑΟΚ να «σκεπάζουν» τα γεγονότα και την πραγματικότητα κάτω από το «χαλί της λήθης»; Κάποια ξαφνική άνοια, ένα απρόσμενο αλτσχάϊμερ ή μήπως εκείνος ο φόβος που σκορπούσε κάποτε η θέα των μπράβων και των φουσκωτών; Πιστέψτε με, θα προτιμούσα να ισχύει το τελευταίο. Το βρίσκω πολύ πιο συμβατό με τη στάση της… κότας! Αν όμως αυτοί που διαχειρίζονται το μέλλον της ομάδας –μα και την ίδια της την ιστορία– έχουν «κενά μνήμης», να σηκωθούνε και να πάνε στα σπίτια τους, ΤΩΡΑ! Γιατί όλα αυτά τα μελό περί «αγάπης» και «αφοσίωσης» και «ανιδιοτέλειας», γράμμα κενό όταν εκλείπει η γνώση και ο παραδειγματισμός. Όταν η συνέχεια αιωρείται πάνω στο ιστορικό κενό. Σε λανθασμένες αναγνώσεις και εκτιμήσεις.

Ο ΑΟΚ πληγώθηκε βάναυσα από το πέρασμα του Ψωμιάδη. Όχι αγωνιστικά. Ηθικά! Γιατί, με όλα όσα μεσολάβησαν και αποκαλύφτηκαν, κανένας πια δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι οι «μεγάλες νίκες» και οι «τρανές επιτυχίες» εκείνης της περιόδου ήταν αποτέλεσμα των αθλητικών ικανοτήτων της ομάδας και όχι αυτά που διαμόρφωναν τα τζογαρίσματα στο παράνομο στοίχημα. Κανένας δεν μπορεί να μιλάει για τους «παικταράδες που έφερε ο πρόεδρος» αν δεν γνωρίζει με απόλυτη σιγουριά ότι ο ανταγωνισμός εντός των γηπέδων γινόταν επί ίσοις όροις. Βοούν οι «τακιμιές» με τα στημένα, τα «πιασίματα» με τους διαιτητές, οι διάφορες… αναποδιές! Πώς το είπε ο γνωστός «ιερέας της κερκίδας» στην Πρωινή; Για τον Μάκη τα ακατόρθωτα, ήταν κατορθωτά. Πριν ξεκινήσει κάθε ματς, το κέρδισε από τα αποδυτήρια…

Και με την… ευλογία του, ένα μονάχα και αποχωρώ: αν κάτι του πρέπει και του αξίζει του Μάκη Ψωμιάδη, αυτό είναι να τιμηθεί με τιμές αρχηγού… παρακράτους! Άλλο τίποτε δεν μπορώ να σκεφτώ!