ΡΑΤΣΙΣΜΟΙ... ΑΛΛΙΩΣ

Την αντιπροσφυγική (και όχι μόνο) «εργολαβία» της εφημερίδας Νεάπολις ζήλεψαν φαίνεται κάποιοι (τέως και νυν) εκδότες τοπικών εφημερίδων και μπήκαν για τα καλά στο παιχνίδι του… ανταγωνισμού! Και επειδή οι τρόποι τους και η αισθητική τους δεν είναι τόσο… μπρουτάλ όσο αυτή του συναδέλφου τους, εμφανίζονται στο «αγώνισμα» με τη σοβαροφάνεια και το στυλ… κομψού ρατσιστή. Ξέρετε, αυτού που θέλει να κρυφτεί, αλλά δεν τον αφήνει το… χούι!

Όμως, λίγο υποψιασμένος να είσαι, θα διαπιστώσεις ότι οι εθνικιστικές εξάρσεις του Σταύρου Δεληγιάννη (και ολόκληρου του… θιάσου του) ελάχιστα έχουν να «ζηλέψουν» από τις «κόσμιες» αναφορές του Καθημερινού Τύπου και του Χρονόμετρου. Για να μην πω ότι ένεκα αυτής της «κοσμιότητας», οι απόψεις και τα πρωτοσέλιδα του Γιώργου Γανίτη και του Θοδωρή Σπανέλη αποκτούν πολλαπλή επικινδυνότητα σε σχέση με τις «γραφικότητες» του συναδέλφου τους!

Παράδειγμα; Με τον άκρως προβοκατόρικο τίτλο, Από το «Καμίνι» του Εσκί Καπού» στο «Ψυγείο» του Ασημακοπούλου, ο αρθρογράφος του Καθημερινού Τύπου παρεμβαίνει «ειρωνικώς» στο πρόβλημα που έχει προκύψει με τη θέρμανση των προσφύγων στο παλιό στρατόπεδο, ταυτιζόμενος επί της ουσίας με όλα εκείνα που –μέσες άκρες– λένε και υποστηρίζουν οι καθ’ ημάς… καθαρόαιμοι! Εμμέσως πλην σαφώς, ο διαχειριστής του ιστότοπου του Καθημερινού Τύπου, δεν λέει τίποτε διαφορετικό από αυτό που κατά καιρούς «κραυγάζουν» οι «πατριωτικές» γκρούπες. Ήγουν, να σηκωθούν να φύγουν και να μας αφήσουν στην ησυχία μας! Μπορεί βέβαια να μην το «χοντραίνει» (ας όψεται το… στυλ) με ακροδεξιά «παραγγέλματα», ωστόσο το κείμενό του δεν παύει να λειτουργεί ως «οδηγός συμπεριφορών». Τέτοιων που να οριοθετούν την φιλοξενία στα επίπεδα του γκέτο.

Γιατί, πώς αλλιώς να ερμηνευτεί ο σχολιασμός που θέλει τους πρόσφυγες «ακριβούς καταναλωτές ρεύματος»; Πού άραγε μπορεί να «πάει» το μυαλό («άρρωστο» και μη) των πολιτών όταν διαβάζουν για τα «κοστολόγια» της φιλοξενίας; Πού παραπέμπει η έμφαση στις «διαμαρτυρίες» των προσφύγων; Σε τι αποσκοπεί ένας επίλογος που «μιλάει» (με τη γνωστή «σιγουριά») για ένα γκέτο μεταναστών, που δεν θα μπορούν καν να αφομοιωθούν από την κοινωνία μας…;

Μπορεί στον Καθημερινό Τύπο να πασχίζουν με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο να δίνουν (και να δείχνουν) στη Δημοτική Αρχή τα «δημοσιογραφικά τους διαπιστευτήρια», αλλά καλό θα ήταν να βρουν άλλα πεδία… προσφοράς. Έχει τόσα άλλα που μπορούν να… διαπρέψουν!

 Η αναφορά μου στο Χρονόμετρο του Θοδωρή Σπανέλη μπορεί να μη «συγχρονίζεται» με τα επικινδύνως απερίσκεπτα του Γιώργου Γανίτη, έχει όμως και αυτή τον… λόγο της. Κι ας μην είναι της ίδιας «έντασης» και της ίδιας «ταραχής» με του συναδέλφου του. Ίσως γιατί στον Θοδωρή ενδέχεται να λειτουργούν ακόμη τα… σοσιαλιστικά του αντανακλαστικά. Αλλά όταν μέσα σε αυτό το «ειδησεογραφικό κλίμα», κυκλοφορεί το Χρονόμετρο με πρωτοσέλιδο τίτλο Σπίτια Χωρίς Θέρμανση (υπονοώντας τα… ελληνικά), ε, πόσο θέλει και χρειάζεται ο αναγνώστης για να αρχίσει τις συγκρίσεις και τους παραλληλισμούς; Και μη σπεύσει να με διορθώσει ο «σύντροφος» Σπανέλης λέγοντάς μου ότι το ρεπορτάζ αφορούσε στις μειωμένες παραγγελίες πετρελαίου από τους καταναλωτές… Τα ξέρουμε και εμείς τα «κόλπα» της επικοινωνίας!