ΑΛΛΗΘΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ... ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Η φωτογραφία που συνοδεύει το σημερινό κείμενο αναρτήθηκε στη νεοϊδρυθείσα ομάδα χρυσαυγιτών στο facebook, με τον τίτλο Τιμή στον Γιώργο Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη και συμπληρώνεται με το παρακάτω σχόλιο: Ορίστε οι δολοφόνοι που προσπάθησαν να αγιοποιήσουν μετά το φόνο του Killah P. Μαντέψτε τι θα γίνει αν το αντίστοιχο πανό κράταγαν χρυσαυγήτες. Έρχεται η ώρα της δικαιοσύνης κοπρόσκυλα!!!!! Κάντε την φωτογραφία εξώφυλλο να μάθουν όλοι τι είναι ο ΑΝΤΡΑΡΣΥΑ.

(Δικιά μου, απαραίτητη διευκρίνηση: το ΑΝΤΡΑΡΣΥΑ αφορά στην… ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ).

Την προτροπή της εν λόγω ομάδας, έσπευσε ενθέρμως να υιοθετήσει ο τέως νομάρχης Θόδωρος Καλλιοντζής, λειτουργώντας ως «ιδεολογικός μεσάζοντας» πλείστων όσων λεκτικών εξτρεμισμών. Επιλέγω και αναδημοσιεύω μερικούς από αυτούς:

Αυτά έλεγαν επί συμμοριτοπολέμου αυτά λένε και σήμερα....αυτή είναι η αριστερά κι αυτή θα παραμείνει....κανένας δεν τους ξεχνάει....

  

Μπόχα, βρώμα, δυσωδία, σκουλήκια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ…

Από τα έντερα εμείς θα σας κρεμάσουμε σαν κοκορέτσια… άθλιοι.

Λυπάμαι πολύ μ αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Ευτυχώς είμαι πολλά χρόνια έξω και θα γίνουν πολύ περισσότερα. Είμαι από τους πρώτους που έλεγαν ότι η Ελλάδα θα πάει μπροστά μόνο αν ξαναβγούν τα τανκς στους δρόμους αλλά προς Θεού στα τανκς δεν θα βρίσκονται χρυσαυγήτες ούτε ανταρσύες παρά μόνο ένστολοι…

Το ότι ένα κορυφαίο στέλεχος της τοπικής Νέας Δημοκρατίας «αλληθωρίζει» προς τη… Χρυσή Αυγή, ούτε πρωτότυπο μπορείς να το πεις ούτε και σοκαριστικό. Σε τέτοιες «συναισθηματικές παλινωδίες» μάς έχουν συνηθίσει πολύ πιο ανώτεροι (κομματικά) του κυρίου Καλλιοντζή. Άλλωστε, μία τάση προς τα… δεξιά της Δεξιάς, την «κουβαλούσε» από παλιά και κάποτε την είχε εκφράσει και με εκείνο το περιβόητο και γλαφυρό: εγώ δεν ήξερα τίποτε για την Χούντα, εγώ τότε έπαιζα ΠΡΟ.ΠΟ… (κατά τον Μακαριστό που… διάβαζε).

Όμως, ας μην αποκλείσουμε και το άλλο. Η στάση του αυτή (ή η «στροφή») να πηγάζει και από τους πολλαπλούς πολιτικούς του τραυματισμούς οι οποίοι (εκτός από το ότι τον αφήνουν έκθετο και απροστάτευτο) πιθανόν να τον οδηγούν σε «γέφυρες» και «ανοίγματα» προς τον… πλησιέστερο φίλο. Άλλωστε, το λένε από εκείνα τα χρόνια: ο κρεμασμένος από τα μαλλιά του πιάνεται!

Είναι φανερό. Ο κύριος Καλλιοντζής έχει απολέσει τα πολιτικά του ρεφλέξ και αντιδρά άμετρα και σπασμωδικά. Τόσο που να καταφεύγει ακόμη και σε «διαδικτυακά γιουρούσια», βγάζοντας σκελετούς από την ντουλάπα. Ίσως και το μόνο που θα μπορούσε να «πουλήσει» πια.

Δύο τρεις επισημάνσεις που απορρέουν από την ανάρτηση. Η μία αφορά στην «στελεχική ποιότητα» της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και ειδικά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (με την οποία, ομολογώ, ελάχιστα με… ενώνουν). Όταν στην ιδεολογική και πολιτική της «εμπροσθοφυλακή» βρίσκονται άνθρωποι και αγωνιστές σαν τον Γιώργο Ρούση, την Κατερίνα Μάτσα, τον Γιάννη Ραχιώτη, τον Πέτρο Παπακωνσταντίνου, το Γιώργο Δελαστίκ… ε, μία κάποια πιο προσεκτική και συνετή κριτική τής αξίζει. Και σε όλους αυτούς δεν «πετάς» τόσο εύκολα τη ρετσινιά του δολοφόνου!

Η δεύτερη είναι σχετική με το σύνθημα της φωτογραφίας. Δεν έχω την παραμικρή απαίτηση να γνωρίζει ο κύριος Καλλιοντζής τα «πανάρχαια ρητά» της παγκόσμιας εργατικής τάξης και των προλετάριων επαναστατών, γι’ αυτό και σπεύδω προς… καθησυχασμό του. Αρκεί στη θέση του Μάνεση να τοποθετήσει τον καπιταλισμό και σε αυτήν του Κασιδιάρη τον φασίστα–τσιράκι του κεφαλαίου, για να έχει την αυθεντική εκδοχή του συνθήματος. Το ότι οι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επέλεξαν να προσωποποιήσουν τους συμβολισμούς του, πόρρω απέχει από την πραγματικότητα και τα… κονσερβοκούτια. Είναι σα να ταυτίζαμε τον κύριο Καλλιοντζή με το… Ώρα Για Έργο. Για όνομα…

Τέλος, προς απάντηση των εμπνευστών της «τιμητικής» σελίδας στο facebook, αλλά και προς τον ίδιο τον κύριο Καλλιοντζή, αντιγράφω ένα μέρος από τη δήλωση του πατέρα του αδικοχαμένου Φουντούλη, λίγες ώρες πριν πάει να θάψει το παιδί του: Δεν θέλουμε ΑΙΜΑ, το παιδί μας πότισε την άσφαλτο με το αίμα του, ούτε ΤΙΜΗ γνωρίζουμε την ακεραιότητα και την εντιμότητα του παιδιού μας…

Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…