ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΕΝΑΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ

Με επιστολή του, ο Μητροπολίτης Πειραιώς κύριος Σεραφείμ απαντάει στα όσα περιέχονται στο κείμενο της περασμένης Δευτέρας (εδώ σε ηλεκτρονική μορφή: http://gavrefl.blogspot.gr/2014/05/blog-post_5.html), στην εφημερίδα Νέα Εγνατία. Την παραθέτω μαζί με την απάντηση που ακολουθεί: 

Αξιότιμε Κύριε Διευθυντά, Χριστός Ανέστη.

Είναι δεδομένο ότι ζούμε σε ημέρες βαθιάς συγχύσεως, αμετροέπειας και πολυειδών εκτροπών και η ευθύνη όλων μας είναι τεράστια, ειδικώτερα των θεσμικών φορέων της αγαπημένης μας πατρίδας. Στην εφημερίδα Σας της 5/5/2014 στην σελ. 2 δημοσιεύσατε κριτική του κ. Μ. Γαμβρέλη με τίτλο : Η Πολιτική Των Ανθρώπων, όπου κατά τρόπο απαράδεκτο και προσβλητικό προς υποστήριξη  των φαιδρών και ανεπερείστων θέσεών του παραθέτει φωτογραφική απεικόνισή μου στα Γραφεία της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς, όπου εδέχθην καθηκόντως και αρμοδίως κατόπιν αιτήσεών των τον διεκδικούντα τον Δήμο Πειραιώς και υποψήφιο Δήμαρχο κ. Ι. Μώραλη συνοδευόμενο από τον υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο κ. Ευ. Μαρινάκη, όπως ακριβώς είχα δεχθεί τον Δήμαρχο Πειραιώς και υποψήφιο Δήμαρχο κ. Β. Μιχαλολιάκο και τους άλλους υποψηφίους κ. Ι. Βουράκη και Α. Καλογερόγιαννη. Η παραπλανητική επομένως χρησιμοποίηση της φωτογραφίας καταδεικνύει το ήθος του και αποδεικνύει την δημοσιογραφική του δεοντολογία και προσβάλλει κατάφωρα τους αναγνώστες Σας, διότι τους εκλαμβάνει ως ανοήτους , δηλ. να μη μπορούν να διακρίνουν και να κατανοήσουν ότι ένας Μητροπολίτης από την θεσμική του ευθύνη έχει υποχρέωση να συνομιλεί και να δέχεται όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για τα κοινά της πόλεως και διεκδικούν την ανάληψη διαχειρίσεώς τους.

Επομένως, η κακόπιστη χρήσις του προσώπου μου από το «πολύ δημοκρατικά ευαίσθητο» (!!!) κ. Γαμβρέλη ευλόγως φρονώ ότι ευτελίζει την εφημερίδα Σας μεταβάλοντάς την σε κίτρινο έντυπο.

Αν αυτή είναι η επιδίωξή Σας, το έχετε επιτύχει.

Μετά τιμής.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ.    

 

Ειλικρινά, περιποιεί τιμή για εμένα η ανάγνωση του κειμένου μου από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς καθώς και η «παραχώρηση» σε αυτό λίγου –έστω– από τον πολύτιμο χρόνο του. Βέβαια, αυτοί που παρακολουθούν «στενά» το Δημόσιο Λόγο του κυρίου Σεραφείμ γνωρίζουν πολύ καλά ότι και ο ίδιος δε φείδεται «εκκοσμικευμένων» σχολιασμών και παρεμβάσεων. Το αντίθετο, θα έλεγα.

Άρα, από την «επικοινωνιακή του πείρα» και μόνο, θα πρέπει να ξέρει ότι το «σπορ της έκθεσης» –εκτός από το προσωπικό κόστος– πολλές φορές προκαλεί ποικίλες και σφοδρές αντιδράσεις. Πόσο μάλλον όταν οι κατατεθειμένες απόψεις (οι όποιες απόψεις) βασίζονται και οικοδομούνται επάνω σε αταλάντευτους αξιακούς κώδικες και λογισμούς που υπερβαίνουν τα συμβατικά και τα συνηθισμένα. Κι επειδή το τίμημα τέτοιων επιλογών το έχει υποστεί κατά κόρον και κατ’ εξακολούθηση ο κύριος Σεραφείμ, ελπίζω πολύ στην κατανόησή του και εύχομαι να μη με εξοβελίσει εις το… πυρ το εξώτερον!

Στα της απαντήσεώς του όμως..     

  

Εννοείται ότι δεν έχω κανέναν λόγο να μη συμφωνήσω και να μη «συνυπογράψω» τα όσα εύστοχα και περιεκτικά αναφέρει στον μικρό του πρόλογο. Ιδιαιτέρως δε, με εκείνα που διαβλέπουν τους κινδύνους «απομείωσης της δημοκρατίας».

Δεν είναι όμως «μορφή απομείωσης» το γεγονός ότι ο κύριος Σεραφείμ εξαφανίζει από την απάντησή του το σημαντικότερο μέρος της κριτικής που ασκούσα στο κείμενό μου; Ποια είναι άραγε η άποψή του για τους χαρακτηρισμούς με τους οποίους «κοσμούσαν» ορισμένοι «συνάδελφοί» του τον κύριο Δήμου επειδή «τόλμησε» να μιλήσει για τον τρόπο με τον οποίο «μεταχειρίζονται» κάποιοι το Άγιος Φως; Συμφωνεί ή όχι να εκστομίζονται από τα χείλη Ιεραρχών ύβρεις και απειλές –και μάλιστα εν τω μέσω της Μεγάλης Εβδομάδος– εναντίον κάποιου που τυγχάνει να έχει διαφορετική γνώμη από τη δικιά τους; Είναι ή δεν είναι «μέθοδοι ιεροεξετασισμού» οι κατάρες του επιπέδου να σαπίσει το στόμα του; Θα το έλεγε ποτέ αυτό ο Χριστός για τους «αντιπάλους» του;

Να σημειώσω –ενημερώνοντας ταυτόχρονα και τον Σεβασμιώτατο– ότι ποτέ δεν αισθάνθηκα να με συνεπαίρνει το «φιλοσοφικό έργο» και οι «κοινωνικοπολιτικοί στοχασμοί» του κυρίου Δήμου. Το αντίθετο (για του λόγου το αληθές, εδώ: http://gavrefl.blogspot.gr/2013/12/blog-post_31.html), υπήρξα υπέρ του δέοντος αυστηρός μαζί του. Αλλά, μέχρις εκεί. Μέχρις εκεί που επιτρέπουν –και επιβάλλουν– οι κανόνες της κριτικής και ο χειρισμός της «άλλης άποψης». Στοιχεία και αξίες που καταρράκωσαν και ευτέλισαν συγκεκριμένοι Μητροπολίτες με τις εναντίον του κρίσεις τους. Σε αντίθεση –και αυτό οφείλω να το τονίσω– με τον θεολογικό και ιστορικό «δρόμο» που ακολούθησε η κριτική του κυρίου Σεραφείμ στο συγκεκριμένο θέμα. Γιατί, ακόμη κι εκείνη η υπερβολή περί δαιμονιώδους, μπορεί να «δικαιολογηθεί» πολιτικά, μιας και έχει τη «ρίζα» της σε κείμενο του Μεγάλου Βασιλείου.

Επίσης, ο Μητροπολίτης Πειραιώς δε μιλάει καθόλου και για τα όσα καταλόγισα στην Ιερά Σύνοδο σχετικά με την –εικάζω συνεχιζόμενη– ανοχή της στην πολιτική και κομματική δραστηριότητα του κυρίου Χολέβα, ο οποίος –υποψήφιος Ευρωβουλευτής ων της Νέας Δημοκρατίας– εξακολουθεί να διατηρεί την (παχυλώς αμειβόμενη) θέση τού αρχισυντάκτη στο επίσημο Δελτίο της. Γι’ αυτό, ούτε λέξη ο κατά τ’ άλλα λαλίστατος κύριος Σεραφείμ.

Πού στηρίζει την «ποικιλία των χαρακτηρισμών» εναντίον μου; Στο ότι επέλεξα να τον «εκθέσω» ανάμεσα στον κύριο Μώραλη και τον κύριο Μαρινάκη, χρησιμοποιώντας το «φωτογραφικό ενθύμιο» από την επίσκεψη τους στα γραφεία της Μητροπόλεως, ως «μέσο συκοφαντίας»!

Δε θα μπω στον κόπο να αντιπαρατεθώ με τη λογική του κυρίου Σεραφείμ που «λέει» ότι είναι υποχρεωμένος να δέχεται και να συνομιλεί με όλους όσους ενδιαφέρονται για τα κοινά της πόλης που διακονεί και διεκδικούν την ανάληψη της διαχειρίσεώς τους. Διότι –και αυτό μου το δίδαξε ο πατέρας Γεώργιος Μεταλληνός– μείζον όλων, η Διάκρισις!

Ως εκ τούτου, μου ακούγεται πολύ «δημοσιοσχετίστικη» η δικαιολογία ότι εκτός από τους δύο «πολιτικούς τιτάνες» είχε δεχτεί και τον νυν δήμαρχο κύριο Μιχαλολιάκο (θου Κύριε), τον κύριο Βουράκη και τον κύριο Καλογερόγιαννη. Και τον ρωτάω ευθέως: το ότι ο τελευταίος προβάλλει με υπερηφάνεια την ιδιότητα του μέλους του Ροταριανού Ομίλου Ανατολικού Πειραιά και Καστέλας συνάδει με τη «χριστιανικότητα» του κυρίου Σεραφείμ;

Και να του θυμίσω και κάτι άλλο. Το πόσο τον εξέθεσε θεολογικά και πολιτικά κάποτε εκείνη η «ιστορική φωτογράφιση» από την συνάντησή του με τον υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής και έγκλειστο σήμερα στον Κορυδαλλό. Και ως γνωστόν, το δις εξαμαρτείν…

Εν κατακλείδι και επειδή οι μέρες είναι πονηρές: είτε το θέλει ο κύριος Σεραφείμ είτε όχι, η «εικόνα» του ανάμεσα στον κύριο Μώραλη και τον κύριο Μαρινάκη είναι «εικόνα» πολλών συμβολισμών. Μόνον που, σε προεκλογικές περιόδους, οι συμβολισμοί αυτού του επιπέδου (κατά μία… εωσφορική σύμπτωση) καταλήγουν συνήθως να «δίνουν» και πολιτική γραμμή! Εν προκειμένω… ερυθρόλευκη.

Τελικά, ο καθείς και το… χρώμα του.