ΘΕΟΚΑΠΗΛΕΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά από την πρώτη φορά που τον είδα αυτόν τον άνθρωπο, κάτι δε μου «κάθισε» καλά. Ήταν θέμα διαίσθησης; Μιας έμφυτης καχυποψίας σε ό,τι εκπέμπει αυτό το «μειλίχιο» και το «χαμηλόφωνο»; Ή ίσως το απωθημένο που συντηρούσε μέσα μου η διάθεση για τη σιγανοπαπαδίτσα της γειτονιάς;

Θα εκπλαγείτε πιθανόν, αλλά ναι! Μιλάω για τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαο! Και θα σας το εξομολογηθώ τώρα: αυτό που με έκανε να «κουμπωθώ» απέναντί του, ήταν εκείνο το σημείο του βιογραφικού του –αλλά και ο τρόπος με τον οποίο το παρουσίαζε η… θαμπωμένη Έλλη Στάη– που έλεγε ότι το 1993 ίδρυσε το πρώτο Κέντρο Βιοϊατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας στην Ελλάδα, ενώ είναι μέλος πολλών εκκλησιαστικών και άλλων επιτροπών με σχετικό αντικείμενο…

Αν σε αυτό το ολίγον νεφώδες και «να ‘χαμε να λέγαμε» μέρος του βιογραφικού του προσθέσετε και το αμερικανόφερτον της θεολογικής του παιδείας, ίσως κατανοήσετε και το «σφίξιμο» που μου προκαλούσε ο ποιμαντορικός του ρόλος. Συν, βεβαίως, της ιδιαίτερης (και εκλεκτικής) προβολής που απολάμβανε από το δημοσιογραφικό κατεστημένο των καναλιών.

Θα αναρωτιέστε γιατί όλα αυτά και μάλιστα για έναν Μητροπολίτη που, κακά τα ψέματα, δεν είναι από αυτούς που δίνουν και πολλές αφορμές για κριτική και… κατηγόριες, καθώς τα μάλα προσεκτικός και… διπλωμάτης. Προσόντα αποκτημένα προφανώς και από τις «οργανωσιακές» του συναναστροφές που, εν προκειμένω, χρησιμοποιούνται και… εθνοσωτηριακώς! Σπεύδω να ενημερώσω λοιπόν.

Με εγκύκλιο προς τις ενορίες της Μητροπόλεώς του, ο κύριος Νικόλαος παίρνει ανοιχτή και ξεκάθαρη πολιτική θέση για τις μεθαυριανές εκλογές –εννοείτε και για τις Ευρωεκλογές– προτρέποντας το «ποίμνιον» να μην εμπιστευθεί ηγέτες που δεν έχουν μέσα τους… φόβο Θεού! Και για να το «στρώσει» ακόμη περισσότερο, ώστε να γίνει ευκόλως πιο κατανοητό το «πνευματικό του μήνυμα» (τυχαίο που αυτό διενεμήθη την Κυριακή του Παραλύτου;), σπεύδει και σε απαντήσεις του τεράστιου ερωτήματος ποιοι μας χάλασαν!

Έχετε αγωνία να τους μάθετε και μαζί με αυτούς και τα… χαλάσματά τους; Αντιγράφω: Αυτοί που μας έφτιαξαν μία κοινωνία ανεκτική στα ναρκωτικά, ασεβή στα ιερά, άτονη η αναρχική στις αντιδράσεις. Αυτοί που αποποινικοποίησαν τη μοιχεία, νομιμοποίησαν τις αμβλώσεις, θεσμοθέτησαν τον πολιτικό γάμο και τις ανίερες συμβιώσεις, κατήργησαν την αργία της Κυριακής. Και τώρα; Τώρα θέλουν να καίνε τους νεκρούς, να παντρεύουν άτομα του ιδίου φύλου, να παίρνουν τα όργανά μας εικάζοντας τη συναίνεσή μας, να διευκολύνουν τους ανθρώπους να φεύγουν από αυτόν τον κόσμο με πολιτική κηδεία, αδιάβαστοι, δίχως μια προσευχή, δίχως μια ευλογία για την άλλη ζωή με μοναδική σφραγίδα ένα μικρό ηλεκτρονικό τσιπάκι και ένα τεράστιο ψέμα μέσα και γύρω τους.

Όπως πολύ καλά καταλάβατε, μέχρι εκεί φτάνει η Βιοϊατρακή Ηθική και Δεοντολογία του «σούπερ μορφωμένου» Ιεράρχη. Δεν πάει να καίγεται έξω το σύμπαν; Δεν πάει να κρέμονται οι άνθρωποι από τα σκοινιά και να πέφτουν από τα παράθυρα (άραγε αυτοί έχουν δικαίωμα στη θρησκευτική κηδεία;). Δεν πάει να έχει πέσει η μίση Ελλάδα στην κατάθλιψη και η άλλη μισή να ψάχνει χώρα για να μεταναστεύσει; Δεν πάει να διαλύονται τα σχολεία, τα νοσοκομεία, οι υπηρεσίες; Δεν πάει να ξεπουλιούνται, λιμάνια, αεροδρόμια, βουνά, θάλασσες και παραλίες… Σιγά τα ωά! Το πρόβλημα για τον Δέσποτα είναι τι κάνουμε με την αποποινικοποίηση της μοιχείας!

Διότι, αδελφοί μου, είναι τέτοια η χαρά μέσα στην οποία ζούμε, τέτοια η ευδαιμονία, που δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με τις γενετήσιες ορμές μας! Τόσο, που να μη μας προλαβαίνουν οι… νόμιμες!

Το γνωρίζω. Είναι πολύ στενάχωρο να σε οδηγεί ο Λόγος ενός πνευματικού ανθρώπου (μα και ηγέτη) στην πλάκα και την ειρωνεία, αλλά, πιστέψτε με, άλλον τρόπο δεν έχω να αντισταθώ στο θράσος και την υποκρισία. Ειδικά όταν κάθεσαι κι ακούς να σου λένε να εμπιστευόμαστε μόνον ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό, που τιμούν την ιστορία και τις παραδόσεις μας… Κι επειδή βαρέθηκα με τα «χωσίματα», είπα να το «πάρω αλλιώς» για να εκτονώσω κι εκείνα τα απωθημένα που σας ανέφερα στην αρχή.