ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΑΡΞΑΣΘΕ

Ναι. Όλες οι εκλογικές αναμετρήσεις είναι Πολιτικές. Και ως τέτοιες, τα κόμματα και οι δυνάμεις τους καθορίζουν εν πολλοίς και το αποτέλεσμα. Οι εκλογές όμως είναι και τα Πρόσωπα. Οι άνθρωποι που συμμετέχουν στους συνδυασμούς και τις παρατάξεις. Όλοι αυτοί που –κατά εκατοντάδες, πια– εκτίθενται στο δημόσιο λόγο και την «κοινή μας θέα». Και, τις περισσότερες φορές, τα Πρόσωπα είναι και ο καταλυτικός παράγοντας της τελικής έκβασης, αφού –κατά τεκμήριο– αντανακλούν το «σφυγμό» και την «ποιότητα» της ίδιας της κοινωνίας. Τα όσα ακολουθούν είναι μία πρώτη «ανάγνωση» των καθ’ ημάς εκλεγμένων και μία (ενδεχομένως και πρόωρη) πρόβλεψη για το τι… μας περιμένει. Από Προσώπου Άρξασθε λοιπόν!   

Θόδωρος Μαρκόπουλος. Μακράν ο σοβαρότερος όλων από αυτούς που διαθέτει η Νέα Δημοκρατία. Άνθρωπος υπεύθυνος, εργατικός, μετρημένος, ευγενής και προπάντων διαβασμένος. Κι αν σε αυτά όλα προσθέσω και το εξαιρετικό επίπεδο της πνευματικής του καλλιέργειας και Παιδείας, ουσιαστικά θα έχω περιγράψει τον άνθρωπο από τον οποίο περιμένω πολλά. Οι απαιτήσεις από τον κύριο Μαρκόπουλο ξεπερνούν κατά πολύ τα «συνηθισμένα». Μένει να το αποδείξει στην πρώτη του μεγάλη δοκιμασία.

Γιώργος Γραμμένος. Ή άλλως, αυτός ο άγνωστος. Ο «από το πουθενά» που βρέθηκε πρώτος σε σταυρούς προτίμησης στο (χαμηλής είναι αλήθεια… πτήσης) ψηφοδέλτιο της κυρίας Τσανάκα. Αλλά ίσως και να τον αδικώ. Γιατί τώρα θυμήθηκα ότι κάποτε υπήρξε ο κύριος «διαμεσολαβητής» στο να περάσει ο ΑΟΚ στα χέρια του Ψωμιάδη (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και ότι πριν από δύο μήνες περίπου τον είδα να υποστηρίζει με τη φυσική του παρουσία τη σύναξη της νεοναζιστικής ακροδεξιάς ενάντια στην κατασκευή–αναστήλωση του Μεντρεσέ. Αυτά και… βλέπουμε.

Σταύρος Πεταλωτής. Η ολική επαναφορά! Ενίοτε και το τοπικό μας δράμα. Ήδη «πήρε» το αξίωμα από τη «σημαία» και πάει προς ΔΕΥΑΚ. Ποιος είπε ότι ο εφιάλτης περνάει μόνο μέσα από τις λεύκες; Είναι και το… νερό! Με ή χωρίς κανάτες (για όσους η μνήμη τους καλά κρατεί).

Αρχέλαος Γρανάς. Ήλθε, είδε και απήλθε. Το απόλυτο «πολιτικό τουρ» με όχημα την αυτοδιοικητική τού… AirBahal! Ακούγεται πως θα παραιτηθεί για να αναλάβει χρέη… πιλότου ο (ένας και μοναδικός) Γερομάρκος. Προφανώς, αυτόματου!

Δημοσθένης Τουλκίδης. Δεν τον ξέρω. Από τους «απόηχους» μόνον ότι πω. Λένε ότι είναι από τα «καλά χαρτιά» της Τσανάκα, ότι είναι «χαμηλών τόνων» και ότι «μετράει» πολύ τα λόγια και τις συμπεριφορές του. Κι επειδή οι «πηγές» μου είναι παραπάνω από αξιόπιστες, τις υιοθετώ όλες και συνυπογράφω.

Παράσχος Αγανικόλας. Εδώ τα πράγματα… σκουραίνουν. Στην ουσία έχουμε την είσοδο ενός κεκαλυμμένου χρυσαυγιτισμού στο Δημοτικό Συμβούλιο. Της εκλογής του προηγήθηκε εκείνο το απίθανο σόου στο Δημοτικό Συμβούλιο όπου –με την απίστευτη ανοχή και συγκατάθεση του Κωστή Σιμιτσή– έταζε επενδύσεις από τα κεφάλαια των… διαστημοπλοίων του Σώρρα. Δεν ξέρω αν είναι παρασυρμένος, ούτε και αν… ψεκάζεται. Ξέρω όμως ότι αυτό που εκπροσωπεί είναι πολύ επικίνδυνο. Όποτε, ας το έχουμε κατά νου κι ας αγρυπνούμε.

Μιχάλης Λυχούνας. Ότι είχα να πω, τα είπα πριν από δεκαπέντε ημέρες. Καλύτερα δεν μπορώ. Το θέμα τώρα είναι, πόσες (κυρίως) ψυχικές δυνάμεις έχει για να αντέξει (και να υποστεί) τη μετριότητα που του έλαχε. Ο Θεός να τον βοηθήσει...

Τέλος –και παρότι έχω χοντρό θέμα με τις διάφορες φεμινιστικές ανοησίες περί ποσοστώσεων– δε μπορώ να μη σχολιάσω την ανδροκρατία που επικρατεί στην καινούρια σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου. Πέντε γυναίκες σε ένα σύνολο σαράντα ενός Δημοτικών Συμβούλων (και όλες από τη συμπολίτευση), ε, δεν είναι και ό,τι το… ευγενικότερον. Εκτός κι αν η Δήμητρα το… πάρει όλο επάνω της!