"ΝΑΡΚΩ-ΚΟΥΛΤΟΥΡΕΣ" ΚΑΙ ΑΛΛΑ... ΣΥΝΑΦΗ

Παρά το «προκλητικόν» του περιεχομένου του, δεν είχα την παραμικρή διάθεση να αντιπαρατεθώ με τις απόψεις του παιδικού μου φίλου και παλιού συντρόφου Δήμου Ζαχαριάδη σε σχέση με τα όσα δημόσια υποστήριξε στο άρθρο του με τίτλο Ανησυχητική η Προσπάθεια Εξάπλωσης της Ινδικής Κάνναβης. Ενέδωσα όμως, διότι ο (εσαεί) αγαπητός μου Δήμος καταφεύγει σε πλείστες όσες ανακρίβειες για να στηρίξει αυτό που το κόμμα του «διακινεί» ως αντιπολιτευτική παντέρια απέναντι στους… καλλιεργητές της ναρκω-κουλτούρας! Εν προκειμένω, στην κυβέρνηση και τους «20 εκσυγχρονιστές βουλευτές» της που υπέγραψαν την πρόταση νόμου για τη νομιμοποίηση της καλλιέργειας της κλωστικής και φαρμακευτικής κάνναβης. Τους οποίους μάλιστα δεν διστάζει να χαρακτηρίσει και ως… λαγούς.

Δεν είναι όμως μόνο οι «επιστημονικές» και «στατιστικές» ανακρίβειες που κάνουν το άρθρο του Δήμου Ζαχαριάδη να μοιάζει έωλο στην επιχειρηματολογία του και πρόχειρο (έως αφελές) στην τεκμηρίωσή του. Κυρίως είναι ο ίδιος ο πολιτικός του λόγος, ο οποίος «εκτρέπεται» εξ αρχής στο ψεύδος και την παραχάραξη. Κι αυτό δεν είναι για να το προσπερνάς.  

Διαστρεβλώνοντας συνεχώς το περιεχόμενο του σχεδίου νόμου, τα στελέχη του ΚΚΕ ακυρώνουν και τα τελευταία αποθέματα πολιτικής σοβαρότητας και ιδεολογικής ευθύνης που τους έχουν απομείνει. Συνεχίζοντας να επιμένουν σε κάτι που δεν υφίσταται –να ταυτίζουν, δηλαδή, την ινδική κάνναβη με την κλωστική– δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να λασπολογούν και να συκοφαντούν ασυστόλως! Πράγμα διόλου τίμιο και αξιοπρεπές.

Στις λεπτομέρειες του άρθρου του, ο Δήμος Ζαχαριάδης επικαλείται τις (γνωστές) «κομματικές αλήθειες» για να θεμελιώσει κάτι εντελώς… ανύπαρκτο! Διότι, η (πέρα για πέρα θεμιτή) αντίθεσή του στην ινδική κάνναβη, «θεμελιώνεται» στη βάση μίας… εικονικής πραγματικότητας και σε πλήρη αντίθεση με το νομικό πλαίσιο που διέπει σήμερα τη χρήση της ευφορικής κάνναβης. Άρα, αν υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον στο εν λόγω πόνημα, αυτό έχει να κάνει με την «πολιτική διαχείριση» της… βλαβερής ουσίας.

Τι μας λέει όμως ο σύντροφος Δήμος; Με τη σειρά και ένα-ένα, αρχής γενομένης με κάτι… άσχετο! Γράφει, απευθυνόμενος στους 20 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (και με ιδιαίτερη αναφορά στον Γιώργο Παπαφιλίππου): Δεν γνωρίζουν οι κύριοι ότι με το νόμο 4139/2013 προβλέπεται η διακίνηση και χρήση των ναρκωτικών ουσιών για φαρμακευτικούς λόγους στα νοσοκομεία κατόπιν σχετικών αποφάσεων και μέσω του κρατικού μονοπωλίου ναρκωτικών…

Προσωπικά αγνοώ αν οι κύριοι γνωρίζουν ή όχι τον νόμο, αλλά έχω την εντύπωση ότι η επίκλησή του είναι (το λιγότερο) άστοχη και… παραπλανητική. Ο νόμος Ρουπακιώτη (τον οποίο το ΚΚΕ –κατά τη πάγια τακτική του– καταψήφισε) επανακαθορίζει το ζήτημα των εξαρτησιογόνων ουσιών και ρυθμίζει (ως προς την κοινωνική διάσταση) τη σχέση του χρήστη με τον νόμο.

Πέραν τούτων, αν ο ερωτών ήταν κατά τι πιο… μελετηρός, θα πρόσεχε ότι ο νομοθέτης ορίζει «ναρκωτικά» (τα εισαγωγικά δικά του) τις ουσίες με διαφορετική χημική δομή και διαφορετική δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα και με κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τη μεταβολή της θυμικής κατάστασης του χρήστη και την πρόκληση εξάρτησης διαφορετικής φύσης, ψυχικής ή και σωματικής και ποικίλου βαθμού, καθώς και την ανακούφιση των χρονίως πασχόντων από τα συμπτώματα συγκεκριμένης νόσου, για την οποία αυτές κρίνονται ιατρικά επιβεβλημένες… ενώ αμέσως μετά «τακτοποιεί» την περίπτωση της κάνναβης, ως εξής: στις παραπάνω ουσίες δεν περιλαμβάνονται τα ακατέργαστα συγκομιζόμενα προϊόντα που προκύπτουν από την καλλιέργεια ποικιλιών κάνναβης του είδους Cannabis Sativa L χαμηλής περιεκτικότητας σε τετραϋδροκανναβινόλη (THC) και συγκεκριμένα μέχρι 0,2%, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Τόσο απλά, κατατοπιστικά και ξεκάθαρα, που η οποιαδήποτε παρερμηνεία να μετακινείται στα επίπεδα της… δολιοφθοράς!

Επί των υπολοίπων; Εν τάχει, καθότι και χιλιοειπωμένα:

Γράφει (ή μάλλον, αντιγράφει) ο Δήμος Ζαχαριάδης: Η κάνναβη εκτρέπεται από προγράμματα «ιατρικής χρήσης» στην παράνομη αγορά. Στις ΗΠΑ, σε όσες πολιτείες έχουν νομιμοποιήσει προγράμματα ιατρικής χρήσης της κάνναβης, η ουσία εκτρέπεται από τα προγράμματα αυτά στο παράνομο εμπόριο, αποτελώντας σημαντική πηγή παράνομης χρήσης, ιδιαίτερα από τους νέους. Στις πολιτείες που επιτρέπεται η «ιατρική χρήση», το 1/3 των τελειόφοιτων λυκείου έχουν κάνει χρήση κάνναβης τους τελευταίους 12 μήνες, αναφέροντας ως πηγή προμήθειας την κάνναβη για ιατρικούς λόγους που είχε συνταγογραφηθεί για κάποιον άλλο.

Που σημαίνει τι; Αν (παραδείγματος χάριν) ένας χρήστης που παρακολουθεί το πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ παρεκτραπεί, θα πρέπει να θεωρηθεί αποτυχημένο το ίδιο το πρόγραμμα και ως τέτοιο να καταργηθεί; Επίσης, η αναφορά στο 1/3 των τελειόφοιτων του λυκείου, γίνεται χωρίς συγκρίσιμο στοιχείο, ώστε να υπάρχει εικόνα και για την «προ αποποινικοποίησης» περίοδο. Τέλος, η νομοθεσία στο Κολοράντο επιτρέπει την κατοχή και καλλιέργεια μέχρι έξι φυτών κατ’ άτομο, γεγονός που (εν πολλοίς) ανατρέπει τον ισχυρισμό περί της παράνομης προμήθειας. Σε μία τέτοια περίπτωση όμως, ο νόμος είναι αρκούντως αυστηρός. Για να ξέρουμε και τι λέμε…

Και παρακάτω: Παρόμοια (εννοεί με τις απόψεις του ΚΚΕ) κατά καιρούς έχει εκφραστεί και το ΚΕΘΕΑ που συχνά με τις θέσεις του ανέδειξε την επικινδυνότητα της κάνναβης… Άραγε γνωρίζει ο Δήμος Ζαχαριάδης και οι συν αυτώ… καθαροί ότι το ΚΕΘΕΑ επίσημα έχει ταχθεί (με όρους και προϋποθέσεις) υπέρ της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών; Το αναφέρω γιατί με την ηθικολογία και τη δαιμονοποίηση… μία τρύπα στο νερό! Επίσης, η επικινδυνότητα της κάνναβης –σύμφωνα πάντα με τις επιστημονικές εκτιμήσεις– δεν είναι διόλου μεγαλύτερη από αυτήν του αλκοόλ και του τσιγάρου. Μήπως το ΚΚΕ θα ζητήσει την ποινικοποίηση της χρήσης τους;

Και συνεχίζει: Οι επικίνδυνες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των ναρκωτικών είναι γνωστές και πριν γίνει  κυβέρνηση μέσα από άρθρα, δημόσιες τοποθετήσεις και ναρκω-φεστιβάλ (το τελευταίο στις 9/5/2015, ημέρα αντιφασιστικής νίκης των λαών). Σύμφωνα μ’ αυτές ο χρήστης ναρκωτικών είναι άρρωστος, ο διαχωρισμός σε «μαλακά» και «σκληρά» επιβεβλημένος, η κάνναβη είναι αθώα και ακίνδυνη, ότι λέει δηλ η Ε.Ε.

Απ’ ό,τι γνωρίζω, η θέση του ΣΥΡΙΖΑ σε ότι αφορά το θέμα των «ναρκωτικών» (τα εισαγωγικά δικά μου) εστιάζεται στο κομμάτι της χρήσης και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο χρήστης από τον νόμο. Γι’ αυτό άλλωστε και ψήφισε τον νόμο Ρουπακιώτη ο οποίος «κινείται» προς την… ανθρώπινη κατεύθυνση. Επίσης, οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζονται (σχεδόν απόλυτα) με αυτές του ΚΕΘΕΑ και των ειδικών. Ενίοτε και με αυτές που κατά καιρούς έχει εκφράσει η κυρία Μάτσα του 18 ΑΝΩ. Αν τώρα υπέπεσε στο (ολέθριο) σφάλμα να συμμετάσχει σε ένα «ναρκω-φεστιβάλ» την ημέρα της αντιφαστικής νίκης, να τιμωρηθεί πάραυτα και παραδειγματικά!

Τέλος, και σε ένα κρεσέντο κινδυνολογίας ο Δήμος Ζαχαριάδης επισημαίνει: Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του 2012 του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούν να απεξαρτηθούν από «την αθώα κάνναβη» αντιμετωπίζοντας πολλά σοβαρά οργανικά και ψυχολογικά προβλήματα. Τα επείγοντα περιστατικά που συνδέονται με τη χρήση της κάνναβης αποτελούν διογκωμένο πρόβλημα. Τα συμπτώματα είναι μεταξύ άλλων, άγχος, ψυχωσικά ή άλλα ψυχιατρικά συμπτώματα. Η κάνναβη αποτελεί πλέον τη συχνότερη ουσία χρήσης απ’ όσους ξεκινούν θεραπεία απεξάρτησης για πρώτη φορά στη ζωή τους.

Ένα μόνο θα πω στον φίλτατο Δήμο: να δοκιμάσει να κόψει για μία εβδομάδα τον καφέ (ή το τσιγάρο, αν καπνίζει) και όταν με το καλό «στανιάρει», να έρθει να μας μιλήσει για ψυχιατρικά συμπτώματα. Όσο για τα άγχη, δεν μας χρειάζεται, σύντροφε, η εμπειρία της κάνναβης. Τα «ζούμε» και με τα μνημόνια.

Αυτό το τελευταίο, για να έχουμε και κάτι κοινό να λέμε (εκτός από τη μπάλα των παιδικών μας χρόνων)!