ΕΣΠΕΙΡΕΣ; ΘΕΡΙΖΕ!

Θα το «πάρω αλλιώς», ξεκαθαρίζοντας από την αρχή ότι ο τρόπος με τον οποίο οι αγρότες της Καβάλας διέκοψαν την ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλου ήταν απαράδεκτος και φασιστικός. Επ’ αυτού, δεύτερη κουβέντα καμία! Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι ανάλογες με αυτήν τη φρίκη «περιποιήσεις» επιφύλασσαν για τους πολιτικούς τους αντιπάλους και πολλά (αχαλίνωτα) μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Ασχέτως αν οι «έξαλλοι πρωτοστάτες» εκείνων των πρωτοβουλιών «εφορμούσαν» από τα «λημέρια» των μικρών (έως ανύπαρκτων) συνιστωσών του. Το «στίγμα» βάραινε (και βαραίνει) συλλογικά. Υπ’ αυτήν την έννοια, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ «λούζονται» σήμερα αυτά που οι ελάχιστοι (και επιμένω στο «ελάχιστοι») άφησαν ως παρακαταθήκη διαμαρτυρίας.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτών των «εισβολών»; Ο τσαμπουκάς, οι αγριάδες, τα γιουχαΐσματα, ο φανατισμός, οι «μοναδικές αλήθειες», οι μονόλογοι, τα αναθέματα, οι βρισιές, οι απαξιώσεις, οι λοιδορίες, ακόμη και οι απειλές. Με το θυμό και την οργή να κυριαρχούν στις εκτονώσεις και να πρωταγωνιστούν στους χουλιγκανισμούς και τις εκτονώσεις. Και, ως γνωστόν, όταν το ορμέμφυτο «αναλαμβάνει» ρόλο καθοδηγητή, οι μόνοι που το χαίρονται και το απολαμβάνουν είναι οι τραμπούκοι και οι δολοφόνοι της (όποιας) ακροδεξιάς. Καθότι και επωφελούμενοι! Αυτό για να έχουμε το νου μας και να γνωρίζουμε ότι ο «αυθορμητισμός» είναι η μεγάλη παγίδα που επωάζει το τέρας.

Με δεδομένες τις αποστάσεις μου από αυτού του είδους τις κινητοποιήσεις, το ενδιαφέρον μου από όλη αυτήν τη ιστορία εστιάζεται στην ανακοίνωση-καταγγελία που έβγαλε η Τοπική Οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ για να στηλιτεύσει το «ντου» των αγροτών. Και χάριν αυτής όλα όσα προηγήθηκαν και ακολουθούν.

Ποιο είναι το επίμαχο σημείο που με έμφαση επισημαίνουν οι σύντροφοι; Ότι πίσω από την εισβολή ελλοχεύει σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης! Και λέω: μήπως να σοβαρευτούμε λιγάκι; Γιατί αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν το κρεμάμε στα «μανταλάκια της ενημέρωσης» προς εντυπωσιασμό, αλλά καθόμαστε και το τεκμηριώνουμε με στοιχεία και γεγονότα. Και με όλη τη σοβαρότητα που απαιτεί ένας τέτοιος καταλογισμός. Γιατί, εδώ δεν «παίζονται» οι «αγνές ιδεολογικές προθέσεις» και ο «πρότερος έντιμος βίος». Εδώ «παίζεται» η ίδια η δημοκρατία (για να μην πω και αυτό καθ’ αυτό το πολίτευμα), γεγονός που δεν επιτρέπει τέτοιου είδους ελαφρότητες και ξεπέτες. Εκτός κι αν κάποιοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη το θεσμικό τους πλαίσιο και εξακολουθούν να εκφράζονται… κινηματικά!

Και μία συμβουλή επί του… επικοινωνιακού: αν δεν είσαι ΚΚΕ, δεν κάνεις ανοιχτές συγκεντρώσεις. Κρατάς τη θλίψη για τον εαυτό σου.