ΣΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

 Ο «τοπικός Στέφανος Χίος» ξαναχτύπησε! Ο (μα εντελώς όμως) ξεσαλωμένος Σταύρος Δεληγιάννης, «πατώντας» επάνω στην ανοχή που (παραδόξως πώς) επιδεικνύει ο αρμόδιος Εισαγγελέας, κυκλοφόρησε προχθές το δικό του «μακελειό» (άλλως και Νεάπολις) με τίτλο Κατέβασαν την Παναγιά, συνοδεία διαφόρων «ιστοριών για αγρίους», ευθέως ανάλογες σε «αγριότητα» με το κοινό που τον ακολουθεί.

Πού συνέβη το «γεγονός» και ποιοι ευθύνονται για τη «βεβήλωση»; Κατά το «αποκαλυπτικό ρεπορτάζ» του Δεληγιάννη, οι πρόσφυγες που φιλοξενούνται στο Κλειστό Γυμναστήριο της Ελευθερουπόλεως ήταν αυτοί που απαίτησαν από τους υπεύθυνους να κατεβάσουν από τον τοίχο την εικόνα της Παναγίας (που, ειρήσθω εν παρόδω, η τοποθέτησή της ανάμεσα σε διαφημιστικές πινακίδες κινητής τηλεφωνίας και… μπουγάτσας, συνιστά εκ των προτέρων αισθητική και θεολογική προσβολή), επικαλούμενοι θρησκευτικούς λόγους! Κι επειδή αυτό από μόνο του δεν τα «σπάει» εντελώς, βρέθηκαν και άλλα… μουσουλμανικά ανομήματα. Όπως, για παράδειγμα, η ποδοπάτηση των πρόσφορων που δόθηκαν προς σίτιση (λόγω του ότι επάνω τους ήταν αποτυπωμένος ο Τίμιος Σταυρός) άλλα και η απαίτηση προς τον ιερέα του Μητροπολιτικού Ναού της Ελευθερούπολης να μην ηχούν οι καμπάνες!

Όπως ήταν φυσικό, η ανάρτηση του «ρεπορτάζ» στο διαδίκτυο άναψε τα «ελληνοχριστιανικά αίματα» των απανταχού κανιβάλων που, ευκαιρίας δοθείσης, έσπευσαν αμέσως να μουγκρίσουν το μίσος και την απανθρωπιά τους. Αισθανόμενοι μαζί και… δικαιωμένοι! [1]Τα γεγονότα που ακολούθησαν είναι πάνω-κάτω γνωστά. Το δημοσίευμα πήρε «εθνικές διαστάσεις», με τον ναζιστικό Στόχο να πρωτοστατεί στη διοχέτευση του οχετού, φουντώνοντας την καφρίλα και τη βαρβαρότητα στο «πιστό» ακροατήριο. Ήταν δε τέτοια η «επικοινωνιακή διείσδυση» που το χαζό παιδί, χαρά γεμάτο (και τώρα, ελέω Κυριάκου, αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας) έσπευσε να υιοθετήσει το «ρεπορτάζ» και να εκφραστεί αναλόγως.

Μέχρι που ήρθε η συνετή (και άκρως αγαπητική) απάντηση του Πρωτοσύγκελλου της Ιεράς Μητρόπολης Ελευθεροπούλεως και τα πράγματα μπήκαν στις ορθές ράγες της ενημέρωσης. Η διάψευση δεν επιδέχονταν την παραμικρή αμφισβήτηση και «ερμηνεία». Κι ας ορισμένοι (με πρώτο και… χειρότερο τον ίδιο τον Δεληγιάννη) προσπάθησαν να «μπαλώσουν» τις «τρύπες του ρεπορτάζ» με φτηνές εξηγήσεις και καινούριους μύθους. Φτάνοντας, μάλιστα, στο σημείο να «κατασκευάσουν» επιστολή 14χρονης χριστιανής Σύριας που αυτή και οι οικογένειά της δεινοπαθούν από τους μουσουλμάνους πατριώτες τους!

Θα «κλείσω», επαναφέροντας το κομμάτι εκείνο της εισαγωγής που αναφέρεται στην (να την πω προκλητική;) αδράνεια του Εισαγγελέα Καβάλας απέναντι στο «φαινόμενο Δεληγιάννη». Και με την ευκαιρία, να υπενθυμίσω ότι υπάρχει και ο αντιρατσιστικός νόμος. Μήπως, μήπως λέω, ήρθε η πολυπόθητη ώρα για να ενεργοποιηθεί;