Τρίτη 15 Απριλίου 2014

ΓΙΑ ΛΙΓΗ ΓΝΩΣΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ



Το καταλαβαίνω. Είναι κομματάκι δύσκολο - έως αδύνατο πολλές φορές - μία δημοτική παράταξη (και φυσικά ο ίδιος ο επικεφαλής της) να μπορεί να ελέγξει τι «παίζει» καθημερινά με τις δημόσιες εμφανίσεις των υποψηφίων της και με ποιο «επικοινωνιακό πρόσωπο» εμφανίζονται αυτοί στα Μέσα Ενημέρωσης. Πόσο μάλλον στα Social Media, όπου το πράγμα εκεί φαντάζει – μα και είναι – εντελώς ανεξέλεγκτο.

Κάπως έτσι φρονώ θα «ξέφυγε» και από την «αριστερή επιτήρηση» της Συμπαράταξης Πολιτών – προφανώς και από αυτήν των στενών συνεργατών του Άρη Βέρρου – η «φιλοσοφική διάθεση» ενός υποψηφίου από το Δημοτικό Διαμέρισμα του Αμυγδαλεώνα, ο οποίος στη facebookική του σελίδα (αυτο)προβάλλεται με φόντο εκείνο το (δήθεν) ρητό του Ισοκράτη που έκανε τη «δημόσια εμφάνισή» του μέσα στις δύσκολες μέρες του Δεκέμβρη του ‘08.

Μιλάω για το μικρό απόσπασμα που λέει πως η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία και που ο Ελεύθερος Τύπος (της εποχής Αγγελοπούλου και επί διευθύνσεως Σεραφείμ Κοτρώτσου) το είχε κάνει πρωτοσέλιδο μότο για να «απαντήσει» στους… αυθάδεις αναρχικούς!

Από τότε, το κειμενάκι αυτό θα κάνει θραύση στο δεξιό–ακροδεξιό ακροατήριο, προσδίδοντας κατά κάποιον τρόπο και ένα «στυλ κλασσικής παιδείας» στη «γηπεδική κοινότητα» των ημιμαθών και ούγκανων. Ή, κατά τον φίλτατο και πάντα εύστοχο Νίκο Σαραντάκο, στους «πλασιέδες της ελληνοφροσύνης».

Το «ψύλλιασμα» για τη μη γνησιότητα του ρητού ξεκινάει από την άκρως «μεταμοντέρνα», για τα χρόνια του Ισοκράτη, φράση η Δημοκρατία αυτοκαταστρέφεται. Κι επειδή – δόξα τω Θεώ, δηλαδή – υπάρχουν και άνθρωποι που αγρυπνούν, μέσα σε λίγες ώρες «κατέφθασε» στο διαδικτυακό σύμπαν ο Ορθός Λόγος και αναρτήθηκε αυτούσιος.

Το απόσπασμα τελικά ήταν από τον Αρεοπαγιτικό λόγο του Ισοκράτη και (σε μετάφραση) έλεγε ακριβώς τα εξής: Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (μιλάει για την εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη) δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.  

Συμπέρασμα; Για άλλη μια φορά, η «ελληναράδικη γραμματεία» χρησιμοποίησε τους αρχαίους όπως ο μεθυσμένος τον φανοστάτη: όχι για να φωτίσουν το δρόμο τους, αλλά για δεκανίκι που θα στηρίξει τα σαθρά τους επιχειρήματα.

Η «παγίδα» με το παραχαραγμένο ρητό του Ισοκράτη είναι εμφανής. Και αν συνδεθεί με τα πολιτικά επακόλουθα που «γαλούχησε» η περίοδος από την εξέγερση του Δεκέμβρη του ‘08 και μετά (άκρατος συντηρητισμός, άγρια κρατική καταστολή, «πότισμα» της φασιστικής ατζέντας, ανάκαμψη των νεοναζιστικών μορφωμάτων), εύκολο είναι νομίζω να κατανοηθεί πόσο λειτουργικά και (προπάντων) αρχαιοπρεπώς «έδεσε» με όλα αυτά, η κατασκευασμένη φράση κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας.

Επιστρέφω στα… πεζά και καθημερινά: αν η Συμπαράταξη Πολιτών θέλει να κατέχει (και, κατά τη γνώμη μου, πρέπει και το οφείλει) το πρόσημο της Αριστερής παράταξης, καλό θα είναι να προσέχει τι συμβαίνει στους «θεωρητικούς της κοιτώνες». Όχι για να «πάρει μέτρα», αλλά για να διδάξει την Αλήθεια και τη Γνώση. Και για να κάνει τη Δημοκρατία πράξη. 

Υ.Γ.
Πριν λίγο ανακάλυψα και άλλον υποψήφιο της Συμπαράταξης Πολιτών να "μεταχειρίζεται" στο προεκλογικό του προφίλ ένα λογοτεχνικό τσιτάτο του Έζρα Πάουντ. Ναι, μέγας λογοτέχνης ο Πάουντ, αλλά ξεχνιέται η σχέση του με τον Μουσολίνι, η πίστη του στον φασισμό και το μένος του ενάντια στους Εβραίους;  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου