ΠΕΡΙ Κ.Κ.Ε. (Δύο Κείμενα και Ένας Διάλογος)

Τετάρτη 2 Απριλίου

Δεν ξέρω για τα μέλη και τα στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά εμένα θα με έβαζε ψύλλους στ’ αυτιά μου η εικόνα της περιχαρούς Όλγας Τρέμη την ώρα που μεταδίδει ως πρώτη (!) είδηση στο δελτίο του MEGA τη δημοσκοπική άνοδο του ΚΚΕ. Και θα υποψιαζόμουν πολλά περισσότερα, βλέποντας τον Πρετεντέρη (για πρώτη φορά στην ιστορία της Ανατροπής), να δίνει με «συγκινητική ευκολία» δεκάλεπτη παράταση στη μετάδοση της εκπομπής του, ώστε να «καταφέρει» το τελειωτικό χτύπημα στο… τσόγλαν boy η εν εξάλλω καταστάσει Λιάνα Κανέλλη.

Το ότι αυτή η «ειδική περιποίηση» που απολαμβάνει το ΚΚΕ από το πλέον καθεστωτικό Μέσο Ενημέρωσης, μοιάζει να μην ενοχλεί και να μην προβληματίζει κανέναν στον παρηκμασμένο Περισσό, φανερώνει ολοκάθαρα και την πολιτική του επιλογή: να χτυπηθεί ανηλεώς ο ένας και μοναδικός αντίπαλος: ο τρισκατάρατος (συν, ρεφορμιστικός, οπορτουνιστικός και ρεβιζιονιστικός) ΣΥΡΙΖΑ!

Βέβαια –και για όσους έχουν ζήσει «από μέσα» τις «τακτικές των ψιθύρων»– αυτό το «έργο» έχει παιχτεί δεκάδες φορές στον παρελθόν από την ηγεσία του ΚΚΕ. Διάβαζα πριν από λίγες ημέρες στο υπερπολύτιμο Ο Καθρέφτης και το Μαχαίρι τού Μάνου Χατζιδάκι, μία συνέντευξη που είχε πάρει ο ίδιος ο συνθέτης από τον Λεωνίδα Κύρκο, το μακρινό (;) 1985, και «ζωντάνεψε» ξανά μπροστά μου όλος εκείνος ο «μεταπολιτευτικός εμφύλιος» που, με περίσσια τεχνική, έστησε η «κομματική διαφώτιση» ενάντια στο ΚΚΕ Εσωτερικού. «Πέρασαν» ξανά από μπροστά μου οι ύβρεις και οι λοιδορίες περί «προδοτών» και «ταξικών εχθρών». Τα ερεβώδη μίση. Η απαξίωση εκατοντάδων αγωνιστών της Αριστεράς. Τα απίστευτα «ιδεολογικά ικριώματα» που στήνονταν καθημερινά από τις σελίδες του Ριζοσπάστη.

Αντίστοιχης πολιτικής και αισθητικής «καλλιέργειας» είναι και όλα αυτά που «δοκιμάζει» σήμερα η προπαγάνδα του ΚΚΕ. Έχει τα ίδια φοβικά χαρακτηριστικά, χρησιμοποιεί τα ίδια μέσα αυτοσυντήρησης, αναπαραγάγει τις ίδιες θεωρητικές μονοτονίες και –ω, της εκπλήξεως– εκτοξεύει τις ίδιες λάσπες και τις ίδιες συκοφαντίες. Παλιά μου τέχνη, κόσκινο…

Μόνον που αυτήν τη φορά, η χτυπητή (πια) αδυναμία των επιχειρημάτων του ΚΚΕ, είναι αδύνατο να «σταθεί» χωρίς την επικουρία του… σύμμαχου διαβόλου. Είναι απείρως πιο δύσκολα να τα βγάλει πέρα χωρίς το «γλυκό σπρώξιμο» του εκδοτικού κατεστημένου. Να ανταπεξέλθει χωρίς τις γαλιφιές και τα εύσημα των κυβερνητικών εταίρων (μηδέ του Αδώνιδος και του Βορίδη εξαιρουμένων).

Ναι. Για το ΚΚΕ, ο σκοπός θα αγιάζει πάντα τα μέσα του. Αρκεί αυτά να το κρατάνε στο 5 με το 6 τοις εκατό. Άλλωστε, η επανάσταση υπήρξε πάντοτε υπομονετική απέναντί του. Τι είναι άλλα πενήντα (και βάλε) χρονιά μπροστά στην αιωνιότητα…

Κι ένα μικρό, τοπικό, υστερόγραφο:

Αν ο (σεμνός και σοβαρός) Χρήστος Ποτόλιας θέλει (καθότι και η… γραμμή) να «χτυπήσει» τον Άρη Βέρρο (άρα τον… ΣΥΡΙΖΑ), ας ψάξει να βρει άλλα επιχειρήματα από αυτά που καταλόγισε τις προάλλες στον αντίπαλό του. Γιατί, όσο και να έψαξα, θέση του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ των Δημοτικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων, δεν είδα να εκφράζεται από κ α ν έ ν α ν και από π ο υ θ ε ν ά. Πόσω μάλλον από τον Άρη Βέρρο που έχει και δύο παιδιά στην ανεργία. 

Πέμπτη 3 Απριλίου

Έχω μπροστά μου το «προεκλογικό μανιφέστο» της Λαϊκής Συσπείρωσης, της οποίας –στη μετά «Λιόγκα εποχή»– ηγείται πλέον ο φίλτατος Χρήστος Ποτόλιας. Στην πραγματικότητα, δεν κάνω τίποτε άλλο από το να διαβάζω την «αυτοδιοικητική μπροσούρα» του ΚΚΕ και τον τρόπο που αυτή «προσαρμόζεται» στα τοπικά δεδομένα. Μία τακτική που εμπίπτει στις αναλλοίωτες «παραδόσεις» του κόμματος και που, βεβαίως (αυτό μπορώ να το πω με σιγουριά), διατηρεί εξ αρχής το στοιχείο της ειλικρίνειας και του «ξεκαθαρίσματος». Ενίοτε και της… καθαρότητας.

Το ότι το ΚΚΕ επιμένει (πεισματικά) σε κομματικά χρίσματα και σε υποψηφίους από το «βαθύ κόμμα», είναι κάτι που συνυπάρχει με το δικό του «ιδιαίτερο διάβασμα» των κειμένων της μαρξιστικής γραμματείας. Το αν τώρα αυτές του οι «αναγνώσεις» είναι σωστές ή λάθος, επαναστατικές ή μη, γόνιμες ή στείρες, έχουν ή όχι «επαφή» με τα κλασικά εγχειρίδια των «γενειοφόρων πατέρων», την απάντηση στους (τυχόν) αγωνιούντες συντρόφους μπορούν να τη δώσουν οι προσεκτικές αναλύσεις των είκοσι τελευταίων σελίδων του άλλου Μανιφέστου, του Κομμουνιστικού. Με μια απαραίτητη επισήμανση–προειδοποίηση: αυτή η «διάθεση έρευνας», πολύ πιθανόν να θέσει εν αμφιβόλω και όλο το… κομματικό στερέωμα.

Στις καθ’ ημάς αναγνώσεις, το ενδιαφέρον προκύπτει από το σημείο εκείνο όπου ο Χρήστος Ποτόλιας αρχίζει να «αναμετριέται» με την πραγματικότητα. Τότε δηλαδή που έχουν «τελειώσει» οι (αναμενόμενες και απαραίτητες) «κομματικές ηχογραφήσεις» και φτάνει η στιγμή της «ωρίμανσης». Η ώρα που θα πρέπει να «βγει» από τα θεωρητικά και αγωνιστικά πλεονεκτήματα (που όντως υπάρχουν) και να περάσει στα «σίγουρα» και τα «χειροπιαστά».

Είναι αλήθεια ότι ο Χρήστος το… προσπαθεί. Πότε με τη γλωσσική του απλότητα (δείγμα ίσως και της πανθομολογούμενης σεμνότητάς του), πότε με την «ιδεολογική του σταθερότητα» (έτσι κι αλλιώς επιβεβαιωμένη) και πότε με τα καλοδουλεμένα δομικά χαρακτηριστικά του λόγου του, καταφέρνει να «τρέξει» ένα κείμενο δύο χιλιάδων λέξεων με ελκυστικούς ρυθμούς και με «ορμητική στιβαρότητα». Αυτά, ως προς την «τεχνική»…

Στο περιεχόμενο, ο υποψήφιος του ΚΚΕ οδεύει στην… πεπατημένη. Στις γνωστές «σταθερές». Αυτές που πιθανόν να μη σε εκθέσουν ποτέ, αλλά που παραμένουν στο ίδιο μανιχαϊστικό (ενίοτε και μαξιμαλιστικό) πλαίσιο που μας έχει συνηθίσει η «ρητορική μονοτονία» του Περισσού. Απτό παράδειγμα αυτής της αντίληψης (που, στην ουσία, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα «ξεφόρτωμα ευθυνών») αποτελούν και τα όσα περιέχονται στην ενότητα των… διεκδικήσεων.

Το ΚΚΕ, έχοντας εγκλωβίσει το ανθρώπινο δυναμικό του σε μία μεταφυσική ερμηνεία της ζωής και (κατ’ επέκταση της πολιτικής), είναι πολύ εύκολο (μα και βολικό) να σχεδιάζει τις προτάσεις του επί του… οράματος και να προτείνει λύσεις που αφορούν στους… σοσιαλιστικούς παραδείσους. Μοιραία, ένας τέτοιος «προσανατολισμός» προσδίδει στις προτάσεις του και το αίσθημα της ουτοπίας. Προφανώς και εκείνου του «απραγματοποίητου». Αποτέλεσμα; Να περισσεύει ο ανέξοδος τεχνοκρατισμός και να λιγοστεύει η αγωνία της εφαρμογής (βλέπε θέσεις για τα τιμολόγια της ΔΕΗ, το Αστικό ΚΤΕΛ, την αξιοποίηση των καπναποθηκών και των διατηρητέων…).

Από την άλλη, ένα μέρος των προτάσεων της Λαϊκής Συσπείρωσης παραμένει επίκαιρο και «ζωντανό». Προπάντων δε, άμεσα υλοποιήσιμο. Αναφέρω εν τάχει: τον περιβαλλοντικό σχεδιασμό των αντιπλημμυρικών έργων και την αποκλειστικά κρατική και ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων… Την προστασία των ελεύθερων χώρων (Στρατόπεδο Κωτσάλου, Εσκί Καπού, παλιό Νοσοκομείο) από την ιδιωτικοποίηση, την τσιμεντοποίηση και τη βιομηχανική ρύπανση… Την  ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων από κρατικές δομές, μακριά από την επιχειρηματική εκμετάλλευση…

Το ότι στα «πρακτικά» και τα «υλοποιήσιμα» οι θέσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης συμβαδίζουν (και προσμετρούνται) με τις αντίστοιχες της (π.χ.) Συμπαράταξης Πολιτών, ας μη θεωρηθεί… προβοκάτσια. Απλά, έτυχε! Και μέχρις εκεί…

Υ.Γ.:

Λίγο μετά την παράδοση του παραπάνω κειμένου στην εφημερίδα, έλαβα από την Τομεακή Επιτροπή Καβάλας του ΚΚΕ απάντηση για το χθεσινό δημοσίευμα. Όποτε… ες αύριον τα σπουδαία. 

Παρασκευή 4 Απριλίου

Με δελτίο Τύπου (!), η Τομεακή Επιτροπή Καβάλας του ΚΚΕ «αντιπαρατίθεται» στο κείμενο της Τετάρτης, ακολουθώντας (και πάλι) την ίδια άκομψη και απαράδεκτη τακτική της: να μην απαντάει αποκλειστικά –όπως οι κανόνες της δεοντολογίας ορίζουν– στο Μέσο όπου έχει δημοσιευθεί το υπό κρίση άρθρο (εν προκειμένω στη Νέα Εγνατία), αλλά να «μοιράζει» τις απόψεις της σε όλες τις εφημερίδες της πόλης, χωρίς βεβαίως να μπει στον κόπο να προσκομίσει και τις «αντίπαλες» τοιαύτες. Δείγμα και αυτό του πώς αντιλαμβάνονται ορισμένοι το διάλογο και τη δημοκρατία.

Σε αντίθεση με τον «τρόπο του ΚΚΕ», δημοσιεύουμε –ως οφείλουμε– την απάντηση της Τομεακής Επιτροπής Καβάλας, σεβόμενοι τις αρχές της αντικειμενικής ενημέρωσης και του πλουραλισμού. Τα υπόλοιπα, στη συνέχεια…

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ Κ. ΓΑΜΒΡΕΛΗ»

Ο εκτελών χρέη γραφείου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γαμβρέλης  ¨ξαναχτύπησε¨ χρησιμοποιώντας τα πολυχρησιμοποιημένα όπλα που κατά καιρούς έχει εξαπολύσει κατά του ΚΚΕ και το περιβόητο συγκρότημα του ΔΟΛ( mega, Το Βήμα.). Ο κ. Γαμβρέλης φτιάχνει την αλήθεια στα μέτρα του, εφόσον αυτή δε συμφωνεί μαζί του.

 Άλλωστε πώς να χαρακτηρίσει κανείς την αγωνιώδη προσπάθεια του να μας πείσει πως το mega ούτε λίγο ούτε πολύ είναι ο νέος τηλεοπτικός σταθμός του ΚΚΕ. Το ότι το μεγάλο κανάλι δείχνει την ιδιαίτερη αγάπη του στην κυβέρνηση, κανείς δεν το αμφισβητεί, αλλά να φτάνει ο κ. Γαμβρέλης να εννοεί πως γίνεται και σε συνεννόηση με το ΚΚΕ, είναι η γνωστή Πασόκικου τύπου βρωμιά «όποιος δεν είναι μαζί μας δουλεύει για τον αντίπαλο μας». Άλλωστε ο περισπούδαστος κ. Γαμβρέλης στα χρόνια που κάποτε πέρασε από το ΚΚΕ, θα θυμάται το ΔΟΛ και την Αυριανή να επιτίθενται στο ΚΚΕ γιατί «κάνοντας κριτική στο ΠΑΣΟΚ δήθεν στήριζαν τη ΝΔ».

Συγχαρητήρια, αυτό το δρόμο σήμερα τραβάει με τη δημοσιογραφική του πένα.

Αλήθεια κε Γαμβρέλη την επομένη της εκπομπής του κου Πρετεντέρη δεν πήρατε είδηση πως το ηλεκτρονικό Βήμα του ΔΟΛ, ανήρτησε μια βρώμικη είδηση κατασκευασμένη πως δήθεν «η Κανέλλη ζητάει αλλαγή ηγεσίας από το ΚΚΕ», την οποία αναγκάστηκε μετά από δημόσια ανακοίνωση του ΚΚΕ να κατεβάσει από την ιστοσελίδα του.  Τέτοια η αγάπη του ΔΟΛ στο ΚΚΕ που κάθε μήνα περίπου αναμασάει διαδικτυακά δημοσιεύματα που  αναρτούνται σε φίλα προσκείμενες στο ΣΥΡΙΖΑ ιστοσελίδες για δήθεν «κρίση στην ηγεσία του ΚΚΕ». Αλήθεια μια και μιλάει για δημοσκοπική έκρηξη του ΚΚΕ που παίχτηκε σε ένα δελτίο, ξεχνάει ο κ. Γαμβρέλης το «φαινόμενο Τσίπρα» που έπαιζε βδομάδες για τα δημοσκοπικά άλματα από το 2009;

Αλλά αφού ο κος Γαμβρέλης μας εγκαλεί στην κομμουνιστική ηθική και λίγο πολύ μας αποκαλεί και ψεύτες του ανταποδίδουμε:

Η γρήγορη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από οπορτουνιστικό κόμμα, σε νέο ΠΑΣΟΚ με τα χειρότερα υλικά του, δεν είναι αποκύημα της φαντασίας των Κομμουνιστών.

Δεν κατασκευάσαμε εμείς τους όρκους πίστης στην Ευρωζώνη, από τον κ. Τσίπρα στο Τέξας, τη ¨δύναμη συστημικής ευθύνης¨ και το ¨η κρίση είναι δική μας¨ από τον υπεύθυνο οικονομίας κ. Δραγασάκη. Δεν αλλάξαμε εμείς τη θέση μας για το ΝΑΤΟ ανακοινώνοντας το στην εκπομπή «στον Ενικό»  του κ. Χατζηνικολάου από τον κ. Τσίπρα. Δεν υπογράψαμε εμείς μείωση στη σύμβαση των ιδιωτικών υπαλλήλων από 6 ως και 16% αλλά ο κ. Βασιλόπουλος, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομοσπονδία ιδιωτικών υπαλλήλων και τη ΓΣΕΕ.

Στην ηθική του ΚΚΕ κύριε Γαμβρέλη, στην ηθική των χιλιάδων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, των μετέπειτα δημοκρατικών αγώνων, δεν ταίριαξαν ούτε τα χάδια ούτε οι προβολές. Εμβληματικές προσωπικότητες του κινήματος και της αριστεράς, δε δέχτηκαν να γίνουν ντοκιμαντέρ πριν το θάνατο τους, δε δέχτηκαν ούτε καν να δουν τον εαυτό τους σε αφίσα. Τους ταίριαζε η σεμνότητα του κομμουνιστή που είναι στη διάθεση του λαού με κάθε τρόπο, που δε διεκδικεί δάφνες και καλοπιάσματα. Να χαίρεστε την ηθική του ΠΑΣΟΚ που έχει μετακομίσει, μαζί με πρώην στελέχη του στην Κουμουνδούρου. Μπορείτε κε Γαμβρέλλη να αναδείξετε την υπέροχη ηθική σας προβάλλοντας το ντοκιμαντέρ για τον κ. Τσίπρα και τη δημοσκοπική του έκρηξη και να παίξετε 10 και 15 φορές τη σκηνή με το χαστούκι του Κασιδιάρη στην Κανέλλη, μόνο να μην ξεχάσετε να κάνετε ζουμ στο μειδίαμα του κ. Τσίπρα. Εκεί ο βασιλιάς σας είναι ολόγυμνος!

Όσο για το «ιδεολογικό ικρίωμα του ΚΚΕ» και την «αντιΣΥΡΙΖΑ στάση του με ψεύδη», σας απαντούμε και μπορείτε άνετα αυτά να τα βρείτε ρωτώντας του συντρόφους σας εδώ στην περιοχή μας.

Στελέχη και μέλη του Σύριζα στήριξαν και ορισμένοι ακόμη στηρίζουν το νυν δεξιό δήμαρχο της Θάσου.

Ο υποψήφιος της Αλεξανδρούπολης κύριε Γαμβρέλη, από ποιο κίνημα βγήκε εκτός από το κόμμα του κου Αβραμόπουλου; Μήπως σας διέφυγε ότι στηρίζεται εκτός του ΣΥΡΙΖΑ και από το Κόμμα του κου Πολύδωρα για την πατριωτική του πορεία; Στη Δράμα πριν τρεις μήνες στους εκπαιδευτικούς κατεβάσατε κοινό ψηφοδέλτιο με ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ, όπως είχατε κάνει στο Εργατικό Κέντρο πριν τρία χρόνια. Εδώ στην Καβάλα στη συγκέντρωση του κ. Τσίπρα ποιο σωματείο για πρώτη φορά σε συγκέντρωση πολιτικού αρχηγού είχε πανό και συμμετείχε πέρυσι την Άνοιξη, του οποίου τα στελέχη σήμερα είναι σε κοινό ψηφοδέλτιο με γνωστή εθνικιστική φασιστική οργάνωση της πόλης μας; Ή και αυτό δεν το γνωρίζετε;

 Όσο για αυτό που απευθύνατε για τον κο Ποτόλια «πως δεν υπάρχει πουθενά θέση του κου Βέρου ή του ΣΥΡΙΖΑ για τις συνεταιριστικές κοινωνικές επιχειρήσεις», σας παραπέμπουμε αφού την ψάξατε και δεν τη βρήκατε στα εξής κείμενα:

-          «Για να γίνει η περιφέρεια της Αττικής πρότυπο της Ευρώπης» - Ρ.Δούρου,

-           Συνέντευξη Σταθάκη στο Ράδιο «Θεσσαλονίκη»,

-          Συνέντευξη υπεύθυνου για τις ΜμΕ μια μέρα πριν την ημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ στο ρ/σ  «Κόκκινο»

-           και τέλος καμιά 50-60 κείμενα ακόμη στο διαδίκτυο που δεν μπορέσατε να βρείτε!!! Μάλιστα σε αυτά θα διαβάσετε πως αξιοποιείτε τη θετική πείρα στη Γαλλία όπου το κράτος αποσύρεται από κοινωνικές δομές και αναλαμβάνει η λεγόμενη «κοινωνική οικονομία»

  

Και αν όλα αυτά σας πέφτουν λίγο μακρινά, ζητήστε από τη δημοτική σας παράταξη στην Ξάνθη να 

σας καλέσουν την επόμενη φορά που θα ξανακάνουν εκδήλωση με τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ «για το ρόλο 

των ΚΟΙΝΣΕΠ στους Δήμους»!

 

Αυτά γιατί το ΚΚΕ δεν κάνει κωλοτούμπες.

Υ.Γ: Αλήθεια κύριε Γαμβρέλη, προσέξτε γιατί ο άνεμος της αλλαγής στην Ευρώπη που πρωτοφύσηξε με Ζοσπέν και Ντ’ Αλέμα, πρόσφατα με Ολάντ και λίγο παραπέρα με Ομπάμα, θερίζει αριστερές θύελλες για τους εργαζόμενους.

2/4/2014

ΤΟΜΕΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΒΑΛΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Πριν απ’ όλα, θα προέτρεπα τους «συντρόφους» που «διαχειρίζονται» τις «πολιτικές τύχες» του ΚΚΕ στην πόλη και το νομό, να είναι προσεκτικοί και κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς και τις «ταμπέλες». Ιδίως όταν αυτές εμπεριέχουν και το «προσωπικό». Και θα τους συνιστούσα το μείζον: σεβασμό στην αλήθεια!

Ως εκ τούτου, αντιπαρέρχομαι τις «πονηριές» (στα επίπεδα του λαϊκισμού και της προβοκάτσιας) περί γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και απαντώ σε εκείνα που με… προκαλούν.

Πρώτον: καμία αγωνιώδη προσπάθεια, αγαπητοί μου, να σας «πείσω» για κάτι. Οι αντοχές μου απέναντι σε τέτοιου είδους εγχειρήματα έχουν εξαντληθεί από τότε που η καθοδήγηση μού κουνούσε το «δάχτυλο της συμμόρφωσης». Και όταν λέω για καθοδήγηση, μιλάω από… Τασκένδη και πάνω! Και ο νοών, νοείτω.

Δεύτερον: πάψτε να διαστρεβλώνετε τη διαφορετική άποψη και να βάζετε στο στόμα του άλλου πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί. Όπως, για παράδειγμα, το ότι εγώ ισχυρίστηκα πως το MEGA είναι ο νέος τηλεοπτικός σταθμός του ΚΚΕ. Εξ άλλου, δε σας έχω για τόσο ικανούς. Εδώ έναν 902 δεν μπορέσατε να κρατήσετε ζωντανό, με το MEGA θα τα βγάζατε πέρα;

Τρίτον: πουθενά στο κείμενό μου δεν εννοώ ότι υπάρχει συνεννόηση του ΚΚΕ με το MEGA για να «χτυπηθεί» ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχω εντρυφήσει ποτέ σε τέτοιου είδους… συνομωσιολογίες. Αυτό που ισχυρίστηκα –και επιμένω– είναι ότι το ΚΚΕ μοιάζει να απολαμβάνει τα «προνόμια επικοινωνίας» που (απλόχερα) του παρέχει το συγκεκριμένο Μέσο Ενημέρωσης. Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά και μόνον που σε αυτές τις βάρβαρες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, ένα Κομμουνιστικό Κόμμα βρίσκεται στο «απυρόβλητο» της κριτικής των καθεστωτικών καναλιών, φτάνει για να αποδείξει πόσο… επικίνδυνο είναι για το σύστημα.

Τέταρτον: τα συγχαρητήριά σας για το δρόμο που τραβάει σήμερα η δημοσιογραφική μου πένα με συγκινούν. Ιδίως όταν συνοδεύονται και με ενθυμήσεις από το «πέρασμά» μου από το ΚΚΕ. Να σας ενημερώσω μόνο (καθότι και νεόκοποι) ότι τα θα χρειαστείτε πολλά χρόνια ακόμη για να με περάσετε σε… κομματικά ένσημα. Διά τούτο, λίγη αυτοσυγκράτηση και ταπεινότητα δε θα έβλαπτε.

Πέμπτον: δεν ξέρω αν θα πρέπει να πανηγυρίσετε, αλλά ναι, με πιάσατε αδιάβαστο! Όντως δεν πήρα είδηση τη «μαμουνιά» του ηλεκτρονικού Βήματος εις βάρος του ΚΚΕ. Πιθανόν όμως να ευθύνεται και εκείνο το «επικοινωνιακό overdose» που υπέστην από το «μεταμεσονύχτιο διάγγελμα» της συντρόφισσας Λιάνας περί… τσόγλαν boy. Ή μήπως να με απορρόφησε η παρουσία της στο βιβλίο του εντιμότατου κυρίου Μπαλτάκου; Θα το ψάξω…

Έκτον: κανένα λόγο δεν έχω να «απολογηθώ» για τις πολιτικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν άλλοι αρμοδιότεροι από εμένα γι’ αυτό. Να σας πληροφορήσω μόνο –μιας και υπήρξα αυτήκοος μάρτυς– πως ο κύριος Δραγασάκης ΔΕΝ είπε ΠΟΤΕ το περίφημο η κρίση είναι δικιά μας (δηλαδή του ελληνικού λαού) που τόσο έμοιαζε να σας χαροποιεί. Αυτό που είπε ο παλιός σας σύντροφος (και παρ’ όλιγον Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, αν την τελευταία στιγμή δεν έπαιρνε το «δαχτυλίδι» η Αλέκα από τον Χαρίλαο) ήταν το αυτονόητο: πως ένα μεγάλο μέρος της κρίσης οφείλεται και στο δικό μας καπιταλιστικό σύστημα. Ξέρω, σας το «χάλασα», αλλά με τις διαστρεβλώσεις είχα πάντα σοβαρό θέμα. Και εξακολουθώ…

Έβδομον: άσχετα με τη «χρησιμότητά» του –προσωπικά είχα «πάρει αποστάσεις» από την πρώτη στιγμή– το ντοκιμαντέρ για τον Τσίπρα δεν έχετε δικαίωμα να το κρίνετε (πόσω μάλλον να το λοιδορείτε) μιας και δεν έχει ακόμη προβληθεί. Εκτός αν είστε τόσο πολύ του «θεάματος» (που δεν σας… κόβω) και βρεθήκατε στη μία (και μοναδική) προβολή του στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης. Καλό και φρόνιμο, λοιπόν, να περιμένετε. Και πάρτε λίγο υπ’ όψιν σας και τις δηλώσεις των δημιουργών του. Μπορεί και να σας προφυλάξουν.

Όγδοον: όσο και να έψαξα στα «ντοκουμέντα» που μου υποδεικνύετε, δε βρήκα κάτι που να παραπέμπει σε απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ που συνηγορούν υπέρ των «Συνεταιριστικών Κοινωνικών Επιχειρήσεων». Εκτός κι αν τα συμπεράσματά σας είναι της ίδιας «ποιότητας» με αυτά που βγάλατε για τις δηλώσεις Δραγασάκη. Σε μία τέτοια περίπτωση, πάω.. πάσο.

Τέλος, δύο–τρεις παρατηρήσεις και πληροφορίες που ίσως σας φανούν χρήσιμες: ο ΣΥΡΙΖΑ της Θάσου (όπως και η ΔΗΜΑΡ) υποστηρίζει το συνδυασμό του κυρίου Βασίλη Παπαφιλίππου. Έχετε να προσάψετε κάτι το «συστημικό» και «φιλοκαπιταλιστικό» στο πρόγραμμά του; Να το συγκρίνετε ίσως με το αντίστοιχο του κυρίου Χρυσάφη; Ή μήπως να εξηγήσετε στους ανθρώπους του νησιού –και όχι στα στελέχη και τα μέλη σας– το «γιατί πάλι μόνοι»; Το ξέρω, σας βάζω δύσκολα, αλλά «έφαγα» μεγάλη πρόκληση και είπα να ανταποδώσω.

Αφήστε που δε σας είπα και το καλυτερότερο: ότι τον κύριο Παπαφιλίππου τον είχατε προτείνει σε ανύποπτο χρόνο να ηγηθεί του ψηφοδελτίου της Λαϊκής Συσπείρωσης στη Θάσο! Αλλά αυτό ας μείνει μεταξύ μας. Δεν είναι ώρα για… φορτίσεις.

Με τους (ολόθερμους) συντροφικούς μου χαιρετισμούς.