ΤΟΠΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ (συνέχεια)

Προφανώς ενοχλημένος και θιγμένος από τα όσα έγραψα γι’ αυτόν στο κείμενο της Τετάρτης, ο κύριος Δημήτρης Έλληνας ανάρτησε το απόγευμα της ίδιας ημέρας στο διαδίκτυο τη δικιά του απάντηση. Επειδή οι περισσότεροι από τους αναγνώστες της «Νέας Εγνατίας» δεν είχαν τη δυνατότητα να διαβάσουν τις απόψεις του και για λόγους που άπτονται του πλουραλισμού και της δημοκρατίας, θεωρώ απαραίτητο να τη δημοσιεύσω κι εδώ. Την παραθέτω και επανέρχομαι.

 

Είναι βέβαιο ότι θα μελετήσω εμπεριστατωμένα το κείμενο του κ. Γαμβρέλη και θα πορευτώ ανάλογα. Όμως δεν μπορώ να μην καταθέσω μερικές άμεσες σκέψεις.

Η μεγάλη περισυλλογή και αφού ξεθύμαναν οι «συναισθηματικές θερμοκρασίες» του πεφωτισμένου πολιτικού αναλυτή–ψυχαναλυτή συντάκτη του κειμένου, τον βοήθησε να αποστασιοποιηθεί και ανεπηρέαστος να βγάλει όση χολή μπορούσε πάνω στην υποψηφιότητά μου. Αναμφισβήτητα είναι πολύ καλός χειριστής του λόγου όμως η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί.

Τον δικαιολογώ όμως γιατί ανήκει στη συνομοταξία των ευπατρίδων που αγαπούν τη Θάσο εκ περιτροπής (προεκλογικά) και νοιάζονται γι’ αυτήν εξ αποστάσεως. Διότι διαφορετικά θα γνώριζε ότι :

• Όταν ήμουν αντιπρόεδρος της Κοινότητας Παναγίας και από τη θέση μου αυτή προσπάθησα να βάλω αυστηρούς όρους στον έλεγχο των λατομείων δεχόμενος μάλιστα και προσωπικές απειλές από λατόμους. Ας ρωτήσει του συντρόφους του που γνωρίζουν.

• Η Κοινότητα Παναγίας ήταν η μοναδική Κοινότητα που εξέδωσε ψήφισμα ενάντια στον Καποδίστρια και προσωπικά εγώ διαχώρισα τη θέση μου από τις Αυτοδιοικητικές επιλογές του 1998, δεχόμενος μάλιστα μύδρους από συντρόφους μου. Ο ίδιος και μερικοί από τους συνυποψηφίους του τι έκαναν τότε;

• Επαίρομαι ότι ήμουν παρών σε όλους τους αγώνες που έκανε η Θάσος, κόντρα τις περισσότερες φορές στην κυβέρνηση τότε του ΠΑΣΟΚ (Ραντάρ, πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία, ΤΡΙΖΑΝ, δρομολόγια πλοίων κλπ.) πράγμα που από μόνο του δείχνει ότι μόνο διχαστικά δε σκέφτομαι και λειτουργώ. Μαζί με συντρόφους του ήμουν όμως τον ίδιο υπογράφοντα τιμητή πουθενά και σε κανένα αγώνα για το νησί δεν τον συνάντησα.

• Σαν αντιπρόεδρος του camping κατάφερα με όλο το Δ.Σ. όχι μόνο να διατηρηθεί ο Δημοτικός χαρακτήρας του, όταν πολλοί άλλοι απεργάζονταν σχέδια ιδιωτικοποίησής του, αλλά και να αυξήσει τα κέρδη του σε εποχές μάλιστα πολύ δύσκολες, όταν κάποιοι άλλοι πολιτικοί φίλοι του κ. Γαμβρέλη ενδιαφέρονταν μόνο για τα έσοδά του.

• Φυσικά κατά τον κ. Γαμβρέλη η συλλογική προσπάθεια θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με τον αποκλεισμό μου. Δεν ξέρω όμως αν οι σύντροφοί του έχουν την ίδια άποψη.

• Βέβαια τον ευχαριστώ που και ο ίδιος αναγνωρίζει την αξία μου και γι’ αυτό με «έχει για κάτι παραπάνω» μόνο που δεν μας λέει πώς θα το πετύχω αυτό. Θα προσπαθήσω λοιπόν να βρω εγώ τον τρόπο.

Πλην εμού του πεφωτισμένου πολιτικού αναλυτή–ψυχαναλυτή το λένε και άλλοι: ο εκνευρισμός δεν είναι καλός σύμβουλος. Πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται και με απειλητικά υπονοούμενα του στυλ θα πορευτώ ανάλογα. Διά τούτο, ψυχραιμία!

Κατ’ αρχάς, θα ήταν πρέπον και φρόνιμο να σταματήσει ο κύριος Έλληνας να μονοπωλεί την αγάπη του για τη Θάσο. Ας κοιτάξει πρώτα πώς την κατάντησαν όλοι αυτοί οι… αγαπησιάρηδες και ύστερα να αρχίσει να παραδίδει «μαθήματα εντοπιότητας». Χορτάσαμε από τέτοιου είδους «συνομοταξιακούς διαχωρισμούς». Αφήστε που, στο βάθος–βάθος, παραπέμπουν σε «υπόγειους ρατσισμούς».

Και πάμε εις τα… τρέχοντα:

Είναι φανερό ότι ο κύριος Έλληνας αποφεύγει να απαντήσει στο κύριο ζήτημα που «διαπραγματεύονταν» η κριτική μου, αποσιωπώντας πλήρως το επίδικο: ήγουν, την «τοπικιστική του εμμονή» και την αναθέρμανση εν μέσω προεκλογικής περιόδου του «γεωγραφικού διχασμού» που εκπορεύεται από το λαϊκίστικο πολιτικό δίλλημα «Βορρά–Νότου». Περί αυτού, κουβέντα.

Τι αντιπαραβάλλει για να… ξεφύγει από το θέμα; Τις κοινωνικές και κινηματικές του δραστηριότητες τις οποίες μάλιστα προβάλλει με τη φροντίδα «προεκλογικού πορτραίτου». Ειλικρινά, εκτιμώ παρά πολύ που ο κύριος Έλληνας –παρότι του ΠΑΣΟΚ– βρέθηκε στα «αγωνιστικά μετερίζια» που αναφέρει. Αλλά, αν δεν κάνω λάθος, για τα συγκεκριμένα θέματα υπήρξε «θασίτικη ομοψυχία» και, κατ’ επέκταση, η παρουσία του σε αυτά ήταν εκ των ων ουκ άνευ. Διά τούτου, λίγη αυτοσυγκράτηση και ταπεινότητα. Και λιγάκι σεβασμό όταν απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν «φάει τους δρόμους με το κουτάλι».

Όμως κάποιες «μικρές λεπτομέρειες» από τις απαντήσεις του είμαι υποχρεωμένος να τις επισημάνω. Λέει ο κύριος Έλληνας ότι όταν ήταν αντιπρόεδρος στην Κοινότητα της Παναγίας, προσπάθησε να βάλει αυστηρούς όρους στο έλεγχο των λατομείων. Δε μας λέει όμως για το αποτέλεσμα. Διότι, καλές οι προθέσεις (με αυτές, όλοι μια χαρά τα πάμε), αλλά στο διά ταύτα… κρανίου τόπος η γη του. Οπότε, ποιος ο λόγος να ρωτήσω τους… συντρόφους μου. Έχω μάτια και βλέπω.

Λέει (και επαίρεται) ότι η Κοινότητα της Παναγίας ήταν η μοναδική που εξέδωσε ψήφισμα ενάντια στον νόμο του Καποδίστρια. Βέβαια, εγώ ως «τουρίστας» και όχι ως «γηγενής», είχα ακούσει και για κάποιες αντιδράσεις από το γενέθλιο Θεολόγο, αλλά ας μην σας μπερδεύω τώρα με τους… Νότιους. Αυτό που έχει ιδιαίτερη (πολιτική) αξία στον ισχυρισμό του κυρίου Έλληνα είναι η επιμονή του σε «Γαλατικά χωριά», την οποία εκφράζει απερίφραστα με την εν λόγω υπενθύμιση. Διότι η αντίδραση του ιδίου και της κοινότητάς του ήταν (από τότε) στο να μη δημιουργηθεί ενιαίος δήμος αφού κάτι τέτοιο θα διατάραζε τα «οικονομικά κεκτημένα» της περιοχής του. Δυστυχώς –και μακάρι να κάνω λάθος– άλλη εκδοχή δε βλέπω στο επιχείρημά του.

Πληροφοριακά μόνο να του πω –και ξέχωρα με το τι έκαναν τότε οι συνυποψήφιοί μου– ότι εγώ ήμουν και είμαι υπέρ του ενός δήμου. Και για να μην υπάρξουν παρερμηνείες και παρεξηγήσεις, αυτό «δεσμεύει» μόνο εμένα.

Τέλος, καλό θα ήταν να διαβάσει ξανά ο κύριος Έλληνας τα όσα έγραψα για το camping της Παναγίας, διότι διακρίνω μία (περίεργη) σύγχυση. Ποτέ δε μίλησα εγώ για το οργανωτικό και διοικητικό του έργο και ουδόλως αμφισβήτησα τα διαχειριστικά αποτελέσματα της θητείας του. Αυτό που (ναι, με έμφαση) τόνισα, ήταν ότι η εκεί αντιπροεδρία του στάθηκε το βασικό μέσο για να οικοδομήσει την εκλογική του συνεργασία με τον κύριο Χατζηεμμανουήλ. Και φυσικά αυτό δε θα δημιουργούσε την παραμικρή εντύπωση (έχουν δει κι έχουν δει τα μάτια μας) αν δεν «επενδύονταν» με το «αντιμνημονιακό προφίλ» του σημερινού δημάρχου της Θάσου. Πάντως –και πέρα από την όποια «αθωότητά» μου– μία τόση δα υποψία για τα πολιτικά παιχνίδια που «παίζονται» στις δημοτικές επιχειρήσεις την έχω. Όσους πίνακες αξιοκρατίας κι αν προσκομίζουν ορισμένοι.

Κι ένα υστερόγραφο.

Καλό θα ήταν να γνωρίζει ο κύριος Έλληνας ότι δεν είναι ο πρώτος που δέχεται κριτική για τα περί «Βορρά και Νότου». Τα ίδια είχα επισημάνει και πριν από δύο μήνες (και με την ίδια πιθανόν δηκτικότητα) στα όσα υποστήριζε ο κύριος Βλαστάρης για το άλλο «βασίλειο». Άρα, αυτό που προέχει σε αυτήν τη συζήτηση είναι να καταλήξουμε αν ωφελεί ή όχι το νησί η διατήρηση μιας τέτοιας «βεντέτας». Όλα τ’ άλλα, για να ‘χαμε να λέγαμε. (Ή επειδή δεν έχουμε να πούμε τίποτε;).