ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΠΙΓΝΩΣΗ

Οι προεκλογικές επισκέψεις των υποψηφίων δημάρχων σε διάφορες ευαίσθητες κοινωνικές δομές, ενίοτε κρύβουν και αρκετές πολιτικές παγίδες. Κάποιες φορές δε, αποκαλύπτουν και την «επικοινωνιακή τους ιδιοτέλεια». Ειδικά όταν μετά το –συνήθως σύντομο– πέρασμά τους από αυτές, ξεχύνονται για… πόζες και δηλώσεις και για να πουν το κοντό τους και το μακρύ τους.

Για να μην παρεξηγηθώ: δικαίωμα στην ενημέρωση έχουν όλοι. Κι επειδή είναι αδύνατον ένας υποψήφιος να γνωρίζει τα πάντα (που αλίμονο, δηλαδή), είναι πολύ λογικό να απευθύνεται στους ειδικούς και τους «μάχιμους» για να μάθει από «πρώτο χέρι» το περιεχόμενο της εργασίας τους, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, τα αποτελέσματα των εφαρμογών τους και πάει λέγοντας. Αυτό ναι, είναι θεμιτό και απαραίτητο.

Το πράγμα «χαλάει» και γίνεται από φαιδρό έως επιπόλαιο (άρα πολλαπλά επικίνδυνο), όταν –παρότι άσχετοι και «άβγαλτοι» με το αντικείμενο– σπεύδουν να νοηματοδοτήσουν την επίσκεψή τους και με… άποψη!

Και γίνομαι αμέσως πιο συγκεκριμένος.

Ο κύριος Βαγγέλης Παππάς, μετά την επίσκεψή του στην Ανοιχτή Θεραπευτική Κοινότητα του ΚΕΘΕΑ Κιβωτός, εξέδωσε ένα δελτίο Τύπου στο οποίο, αφού περιγράφει εν τάχει το πλαίσιο της ενημέρωσης και δηλώνει την πλήρη κι αμέριστη υποστήριξή του στη λειτουργία της, καταφεύγει στην «έκδοση πορισμάτων» που αφορούν στην απεξάρτηση! Χωρίς καμία τεκμηρίωση, χωρίς καμία γνώση και χωρίς καμία αντίληψη για το τι συμβαίνει γύρω του. Τι γράφει; Ότι ο κύριος Παππάς δήλωσε υπέρ των στεγνών προγραμμάτων κι όχι αυτών που προσφέρουν Υποκατάστατα.

Είναι προφανές ότι ο κύριος Παππάς αγνοεί πολύ σημαντικές κοινωνικές παραμέτρους που συνδέονται με την απεξάρτηση, γεγονός που τον εκθέτει και σε πολιτικό επίπεδο. Αγνοεί –με βάση πάντα τη μονομέρεια της «συμπαράστασής» του– ότι ένας μεγάλος «πληθυσμός τοξικομανών» (κυρίως μεγάλων ηλικιών) που δε μπορεί να ακολουθήσει «στεγνά» προγράμματα απεξάρτησης, βρίσκει ανακούφιση στα προγράμματα υποκατάστατων του ΟΚΑΝΑ, μέσω αυτών εντάσσεται σιγά–σιγά στον κοινωνικό ιστό, περιορίζει τις βλάβες, απεγκλωβίζεται από τη «μαύρη αγορά» και τις συνέπειες που αυτή επιφέρει και γενικά αρχίζει σταδιακά να ζει σε φυσιολογικούς ρυθμούς.

Αγνοεί επίσης ο κύριος Παππάς ότι υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα ανθρώπων που έχουν απεξαρτηθεί πλήρως ακολουθώντας πιστά τα προγράμματα υποκατάστατων. Θα αρκούσε μόνο μία επίσκεψη στην κοινότητά τους στην Αθήνα για να διαπιστώσει και ο ίδιος τα αποτελέσματα μιας θεραπείας που με τόση ευκολία ξορκίζει και απορρίπτει.

Το κακό δεν είναι ότι ο κύριος Παππάς μοιάζει να τα αγνοεί όλα αυτά. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί και στον «καλύτερο υποψήφιο». Το κακό ξεκινάει από τη στιγμή που δεν υπάρχει η επίγνωση της αγνοίας (τι πιο χειρότερο) με αποτέλεσμα να εκφράζει άποψη για κάτι που δεν «κατέχει» διόλου και να προσεγγίζει ένα τόσο σύνθετο και πολύπλοκο θέμα με απίστευτη απολυτότητα και «πολιτικά τετελεσμένα».

Δεν ξέρω αν το έχει στα υπ’ όψιν του ο κύριος Παππάς, αλλά όφειλε να γνωρίζει ότι αυτήν τη στιγμή στην Καβάλα λειτουργεί στο Νοσοκομείο μονάδα του ΟΚΑΝΑ που παρέχει υποκατάστατα –εν προκειμένω, βουπρενορφίνη– σε έναν μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας που προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να «βγει» από την «κόλαση της εξάρτησης». Γι’ αυτούς τι θα κάνει αν αύριο εκλεγεί δήμαρχος; Θα τους στερήσει την όποια βοήθεια θα μπορούσε να δώσει ως δήμαρχος επειδή δεν ακολουθούν το «πρόγραμμα της αρεσκείας» του; Ή θα «πατήσει» πάνω στο ανήκουστο επιχείρημα που εντελώς αυθαίρετα εξέφρασε (ότι δηλαδή δικαίωμα σε δημοτικά προγράμματα απασχόλησης έχουν όσοι αποφοίτησαν από τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ) και θα τους αποκλείσει από το πλέον σημαντικό κομμάτι επανένταξης που δεν είναι άλλο από αυτό της εργασίας;

Τα λέω όλα αυτά, γιατί οι καιροί δεν επιτρέπουν πομφόλυγες και λαϊκισμούς. Απαιτούν σοβαρότητα και «εκγύμναση». Γνώση και ευαισθησία. Κατάρτιση και προγραμματισμό. Χωρίς αυτά, μια τρύπα στο νερό.

Δύο–τρεις επισημάνσεις:

Αυτός που θα εκλεγεί δήμαρχος μπορεί να βοηθήσει ΤΩΡΑ τους νέους που βρίσκονται στο στάδιο της επανένταξης με τη λειτουργία του Δημοτικού Θερμοκηπίου (το οποίο χάσκει έρημο και λεηλατημένο στις παρυφές του Χαλκερού) δίνοντάς τους δουλειά και την αυτοπεποίθηση που τόσο χρειάζονται. Τέσσερα χρόνια εγκατάλειψής του (μέσω αεριτζίδικων υποσχέσεων από τη σημερινή διοίκηση) συνιστά σκάνδαλο ολκής που καταρρίπτει όλα τα επιχειρήματα περί «κοινωνικής πολιτικής».

Καλώς ή κακώς, οι μόνες παρατάξεις που εκφράζουν σήμερα σοβαρές και ολοκληρωμένες προτάσεις για το ζήτημα της πρόληψης και της απεξάρτησης και τη συμβολή σε αυτά του δήμου είναι αυτές του κυρίου Βέρρου και του κυρίου Ποτόλια. Το σηματοδοτούν άλλωστε και συγκεκριμένα πρόσωπα που κοσμούν τα ψηφοδέλτιά τους.

Τέλος, καλό θα ήταν να γνωρίζει ο κύριος Παππάς ότι στις τάξεις του συνδυασμού του υπάρχουν και μερικοί υποψήφιοι που, σε ανύποπτο (και όχι προεκλογικό) χρόνο, ταυτίζονταν με απόψεις που ήθελαν τους τοξικομανείς σε ξερονήσια. Κάτι σας Σπινολόγκες ένα πράμα. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να μη νομίζουν κάποιοι ότι μπορούν με τόση ευκολία να μας «χρυσώσουν το χάπι».