ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΙ ΞΩΤΙΚΑ (ΓΕΝΙΚΩΣ)

Θα το «πιάσω» από την ιλαρή του πλευρά. Πριν από είκοσι περίπου ημέρες, ένας συμπολίτης μας –και συγκεκριμένα ο παλαιός δικηγόρος Αναστάσιος Παπαελευθερίου– συνέταξε μία επιστολή–εγκώμιο για την κυρία Μαρία Καραβία, την οποία και διένειμε στον ημερήσιο Τύπο της πόλης. Σε αυτήν, εκτός από τα διάφορα «καρφιά» προς όλους εκείνους (δημοσιογράφους και μη) που έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να μειώσουν την καλλιτεχνική πορεία της προέδρου του ΔΗΠΕΘΕ, εκτός από τους «βιογραφικούς επαίνους» και τα ολόψυχα σιγονταρίσματα, εκτός από τις συμβουλές για τη «βιωσιμότητα» του οργανισμού, υπάρχει κι ένας μικρός επίλογος που αξίζει να αναπαραχθεί ατόφιος. Λέει ο –κατά πώς ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται– επιφυλλιδογράφος:

Την παρακαλώ (την κυρία Καραβία φυσικά), οι παραστάσεις να αρχίζουν στις 7μ.μ. και όχι αργότερα, διότι στις συνοικίες της Καβάλας δεν υπάρχει αστυνόμευση για τους μεσονυκτίως επιστρέφοντες θεατές.

Έχω τη γνώμη ότι η παραπάνω παραίνεση «περιγράφει» με απόλυτη σαφήνεια το «θεατρόφιλο είδος» που ενθέρμως θα τρέξει να στηρίξει τις επιλογές της νέας προέδρου και, χωρίς καμία αμφιβολία, αυτό δεν είναι άλλο από εκείνο που γαλουχήθηκε καλλιτεχνικά με τις ταινίες του Τζαίημς Πάρις (με τον γνωστό πρωταγωνιστή), τα ασπρόμαυρα σήριαλ της ΥΕΝΕΔ, το σαξόφωνο του Γιώργου Κατσαρού, άντε στην καλύτερη και με τον αρχαιοπρεπή στόμφο του Μινωτή και του Βασταρδή.

Για να πω την αλήθεια, κάπως έτσι σκεφτόμουν τις εξελίξεις στο ΔΗΠΕΘΕ, αλλά κρατούσα και μία «πισινή». Έλεγα, ας πούμε, ότι πού θα πάει, κάποια στιγμή θα κοπάσει η θέρμη του πρωτάρη και ο ενθουσιασμός του νεοφώτιστου και το πράγμα θα αρχίσει να «καλμάρει». Ήγουν, θα είναι τόσο αδιάφορο που δε θα σου κάνει κέφι ούτε για… κάζο.

Προς το παρόν όμως –και προς μεγάλη χαρά ημών των χαιρέκακων– κάτι τέτοια… επιφυλλιδογραφήματα, συν κάποιες ανακοινώσεις της προέδρου, κρατάνε άσβεστη τη «φλόγα του ενδιαφέροντος» και συμβάλλουν τα μάλα στο να κρατιέται το «σουξέ» στην επικαιρότητα. Τελευταίο δείγμα αυτής της φαιδρότητας, τα όσα «παιδαριώδη» περιέχονται στο… Χριστουγεννιάτικο project του ΔΗΠΕΘΕ.

Δύο διαδικαστικά θεματάκια πριν περάσουμε στα… σουξεδιάρικα: το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΗΠΕΘΕ συναίνεσε ομόφωνα στις προτάσεις της κυρίας Καραβία; Και το άλλο: η απόφαση ελήφθη ερήμην του Καλλιτεχνικού Διευθυντή; Απορίες με πολιτικό και θεσμικό… ζουμί που, αν και δεν το βλέπω, «απαιτούν» άμεσες απαντήσεις.

Ας «χαλαρώσουμε» όμως με ολίγον από… θεωρία: Πιστεύοντας πως το θέατρο ξεκινάει από την παιδική ηλικία σαν ένα παιχνίδι ονείρου και φαντασίας, με αφορμή τις γιορτές των Χριστουγέννων και θέλοντας να δραστηριοποιήσει τα παιδιά και γονείς, αλλά και να δώσει μια εορταστική ατμόσφαιρα τις μέρες αυτές, το ΔΗΠΕΘΕ διοργανώνει Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση με τίτλο «Το μονοπάτι των Χριστουγέννων» με τη συμμετοχή μαθητών των σχολείων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Εμένα μου αρέσει αυτό το «παιδαγωγικό» που έχει μέσα της η κυρία πρόεδρος. Ειδικά όταν το «μπερδεύει» με «όνειρα και φαντασίες». Εικάζω όμως ότι κάποια βοήθεια θα πήρε και από τον δημοδιδάσκαλο–σκηνοθέτη που συνοδοιπορεί μαζί της στο… όραμα. Κι εδώ δε μιλάνε οι… κακές γλώσσες, αλλά το (αλάνθαστο) πολιτιστικό μου ένστικτο.

Τι μας περιμένει; Αμέσως: Με την ευκαιρία αυτή, σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα που θα εφαρμοστεί στην πόλη της Καβάλας και σε μικρογραφία στις Κρηνίδες, ομάδες 10-15 μαθητών από τμήματα σχολείων, με τη βοήθεια των δασκάλων μουσικής θα παρουσιάσουν χριστουγεννιάτικα τραγούδια δικής τους επιλογής, με κοστούμια συγκεκριμένης θεματολογίας για κάθε ομάδα, όπως άγγελοι – χιονάνθρωποι – Αη Βασίληδες – ξωτικά – τάρανδοι – αστεράκια – καλικάντζαροι.

Το ξέρω, έχετε ξετρελαθεί με την ιδέα (η πρωτοτυπία της οποίας δε βρίσκεται στα ξωτικά και τους ταράνδους, αλλά στην… Κρηνιδιώτικη –υποθέτω και ποντιακή– μικρογραφία), αλλά θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος: τι θέλει να πει η… ποιήτρια με αυτό το «πιλοτικό»; Γιατί καλά τα βαρύγδουπα, αλλά αν δεν «πατάνε» κάπου, βγάζουν μία… ελαφράδα. Ήπιας μορφής, αλλά, ελαφράδα.

Και η… κορύφωση; Κατόπιν, οι ομάδες των παιδιών που θα συνοδεύονται από δασκάλους μουσικής ή άλλους συντονιστές θα διασκορπιστούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις και θα διασχίσουν το εμπορικό κέντρο της πόλης (πεζόδρομους), την πλατεία Ελευθερίας, την αγορά του Αγίου Νικολάου, την αγορά του Αγίου Γεωργίου, την Ομονοίας μέχρι τον Άγιο Παύλο, με τελική κατάληξη την Πλατεία Καπνεργάτη, όπου θα έχει στηθεί μια μικρή γιορτή με χριστουγεννιάτικα κεράσματα από χορηγούς και ζεστό κρασί, αλλά και μικρή συναυλία με χριστουγεννιάτικα τραγούδια.

Ε, ναι! Γι’ αυτό ζω! Να δω τα πιτσιρίκια ντίρλα από το ζεστό κρασί (που αν το συνδυάσουν με σφηνάκι από σαλέπι θα γίνει το «έλα να δεις») κι ας μη μου φέρει τίποτε για φέτος ο Άγιος Βασίλης. Ντεφ’ να γίνουν τα αφορολόγητά του…

Μία μόνο θερμή παράκληση: στις 9 να έχουμε ξεμπερδέψει γιατί πάσχουμε και από… αστυνόμευση.