ΛΥΠΗΣΟΥ ΜΑΣ ΚΩΣΤΗ...

Το κείμενο που ακολουθεί, το χρωστάω εξ ολοκλήρου στον Κωστή Σιμιτσή. Ήταν τέτοια η «ρέντα» του στη συνέντευξη που έδωσε πριν λίγες ημέρες στον Νίκο Χαζαρίδη (τι ακούει κι αυτό το παιδί!) που τα όσα είπε εκεί αξίζουν ιδιαίτερης τιμής και… περιποίησης! Ξεκινάμε:

Σχετικά με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στην Καβάλα: Θα πρέπει να ξέρετε ότι εμάς μας προβληματίζουν και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ενός ψηφοδελτίου… Τι να σου πω! Βαριά κουλτούρα! Βαβαλέσκος Τέλης, Βερζαμάνης Παναγιώτης, Παπουτσής Δημήτρης, Τζιτζιός Λάκης, Χειμώνα Μελίνα, Χοροζίδης Ιωάννης… Το λες και… άπατο!

Περί… ταπεινότητας: Η διαφορά μας με τα υπόλοιπα κόμματα είναι ότι δεν υπάρχει η αυθόρμητη προσέλευση υποψηφίων που υπήρξε, για παράδειγμα, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό ωστόσο δεν υπήρξε ποτέ στο ΠΑΣΟΚ! Δεν εμφανίστηκαν ποτέ 20 υποψήφιοι για να «κερδίσουν» τη θέση ενός βουλευτή. Ίσως ήταν και μια ταπεινοφροσύνη των μελών του ΠΑΣΟΚ που πίστευαν ότι δεν είναι όλοι άξιοι και ικανοί για να γίνουν βουλευτές… Κλαίωωωω! Ποιος θα πήγαινε, Κωστή μου, να μπει υποψήφιος, με τις θέσεις ρεζερβέ και καπαρωμένες; Είπαμε, ΠΑΣΟΚ ήταν οι άνθρωποι, αλλά μια στάλα νιονιό το είχαν.

Αποκάλυψη… μεγατόνων: Δεν θα ήθελα να «χρωματιστεί» έντονα η πολιτική μου παρουσία με τη συμμετοχή μου σε ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ… Αυτό με τα ποντικάκια και το βυθισμένο πλοίο το ξέρετε;

Κι αμέσως παρακάτω: Ένα ψηφοδέλτιο στο οποίο μαζί με τον Δημήτρη Παπουτσή θα συμμετείχε και ο Μιχάλης Τιμοσίδης, ο Αρχέλαος Γρανάς κι εγώ προσωπικά, 4 άνδρες δηλαδή, θα βρίσκαμε και 2 γυναίκες –την κ. Σπανδώνη για παράδειγμα– θα ήταν πολύ πιο δυνατό και ενωτικό… Μα, ναι! Άσε που θα αποτρέπονταν και ο κίνδυνος του… χρωματισμού! Για την… τρικυμία, θα σας γελάσω!

Ηρωικόν: Μαζί με τον Αρχέλαο Γρανά αναπληρώνουμε το κενό του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, Ιορδάνη Χοροζίδη που βρίσκεται στο εξωτερικό… Κοινώς, προκόψαμε! (Μεταξύ μας και τι δε θα ‘δινα να δω και τον Γρανά σε εγρήγορση…).

Και… πολιτικοθρησκευτικόν: Διατηρώ φιλικές σχέσεις με τον Σάββα Εμινίδη. Προχθές στη λιτανεία των Φώτων περπατούσαμε μαζί, έχοντας στο πλευρό μας και τον Δημήτρη Εμμανουηλίδη… Πάει, τον μαγαρίσανε τον σύντροφο!

Εσώψυχα γενικώς: Ο καθένας έχει το δικαίωμα να αποστασιοποιηθεί. Αν είναι δυνατόν να μένουμε σταθεροί και μονολιθικοί. Αν μένουμε σταθεροί σε θέσεις που δε μας εκφράζουνε πια στο τέλος δημιουργείται μια εσωτερική αντίθεση, μια ψυχοπαθολογία. Ενδεχομένως και ένας φοβερός κλονισμός… Πςςςςςςςς! Συγκλονίστηκα! Όχι τίποτε άλλο, αλλά έβλεπα τόσους «πειραγμένους» γύρω μου και δε μπορούσα να καταλάβω από τι στην ευχή είχαν «χτυπηθεί». Η άτιμη η «σταθερότητα» τούς βάρεσε τελικά. Και ξανά… πςςςςςςςςςςςςςςς!

Αυτοκριτική: Είναι δυνατόν να μας πιάνει τέτοια τρέλα με τη θέση του βουλευτή; Σιγά! Μια χαρά είμαστε στη δουλειά μας! Εγώ, για παράδειγμα, γύρισα στη δικηγορία. Ο Αρχέλαος Γρανάς γύρισε στα χειρουργεία του. Νομίζω ότι βρήκαμε λίγο την ησυχία μας και την προσωπική μας ηρεμία… Δε θέλω να στο «χαλάσω», Κωστή μου, αλλά δε μας λείπετε και πολύ! Ειλικρινά μιλώντας…

Και κάτι το… βαθύ: Η κ. Διαμαντοπούλου έχει κάνει ένα Think Tank –μια δεξαμενή σκέψης όπως λέγεται στα ελληνικά– το Δίκτυο Πολιτών… Λυπήσου μας, Κωστή. Πόσο άλλο να αντέξουμε οι άνθρωποι;