Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ...

Δε μπορώ να ξέρω τι του ξημερώνει αύριο πολιτικά του Γιώργου του Καλαντζή (προσωπικά εγώ του εύχομαι τα καλύτερα), αλλά αν τυχόν και δεν εκλεγεί βουλευτής και έχοντας κατά νου τις τόσες επιτυχείς του προβλέψεις, του έχω πρόταση: να πάει σε μία εφημερίδα και να γράφει τα… άστρα. Ενίοτε και τον Καζαμία.

Θυμίζω ότι ο τιτανομέγιστος Γιώργος προέβλεψε πρόσφατα: την ψήφιση του Προέδρου της Δημοκρατίας ΚΑΙ από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και, στο καπάκι, ότι ο αριθμός των βουλευτών που –καθώς εγειρόμενοι των εδράνων θα βροντοφωνάζουν (ως άλλοι Μπούκουροι), το όνομα του Σταύρου Δήμα– θα είναι πάνω από 180!

Δύο στα δύο δεν το λες, αλλά αυτή του η τάση και επιμονή να μαντεύει με τόση ευκολία (και… ακρίβεια) τα μελλούμενα, τον καθιστούν από τώρα ως τη μόνη αξιόπιστη πηγή για να εκτιμήσουμε και το αποτέλεσμα των ερχόμενων εκλογών. Με μία προϋπόθεση: να «ποντάρουμε» στα εντελώς αντίθετα από τα λεγόμενά του! Οπότε, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και την τελευταία του πρόβλεψη στην εφημερίδα Ενήμερος, βάσει της οποίας η Νέα Δημοκρατία θα είναι το πρώτο κόμμα των εκλογών, νομίζω ότι έχετε «δέσει» από τώρα τον νικητή…

Πέραν της πλάκας: αν εκτιμήσουμε ότι ο μέσος όρος σοβαρότητας των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας «εκφράστηκε» από την «περίπτωση Καλατζή», ο καθένας μπορεί να καταλάβει σε ποια ποιοτική κλίμακα κυμάνθηκε και το πολιτικό επίπεδο της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας. Και για να μην «τρέχουμε» μακριά, πάρτε παράδειγμα τους «εγχώριους».

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, προσπάθησε να περιβάλλει με πίστη και εμπιστοσύνη, πράγματα και καταστάσεις που ελάχιστα τον έπειθαν. Μοιραία, η κάθε του κίνηση, η κάθε του εμφάνιση, η κάθε του παρέμβαση αντανακλούσε τον «βιασμό των επιθυμιών» του. Ειδικά μετά την απομάκρυνσή του από το κυβερνητικό σχήμα, έχασε τα «αυγά με τα πασχάλια». Χωρίς ηθικό, χωρίς πειστικό λόγο, χωρίς καν εκείνη την «αστική αίγλη» που του «παρείχε» η οικογενειακή προϊστορία, «έσβησε» από διάθεση και ταπεραμέντο.

Ο Γιάννης Πασχαλίδης πήγε να «σώσει την παρτίδα» με το τρέξιμο, αλλά… δεν! «Έφαγε» τον τόπο ο δύσμοιρος, όμως από αποτελέσματα, μία τρύπα στο νερό. Τι ‘χες Γιάννη ‘μ, τι ‘χα πάντα. Η αλήθεια είναι ότι μία συμπάθεια στην «έβγαζε», αλλά –όπως και να το κάνουμε– μόνον με αυτή, προκοπή κανένας δεν έκανε. Στην καλύτερη, άντε να κέρδιζε κάποιο δευτερότριτο ρόλο σε κανένα ελληνικό μελό. Και μέχρις εκεί.

Για τον Κωνσταντίνο Κλειτσιώτη, η επιστήμη –εν προκειμένω η πολιτική– σηκώνει τα χέρια της ψηλά! Η απόλυτη έκφραση του: αλλού ντ’ αλλού! Η κάθε του εμφάνιση και ένα… επιθεωρησιακό σουξέ. Τον άκουγες να μιλάει και αναρωτιόσουν: βουλευτής είναι τώρα αυτός ή ο Σεφερλής σε τρελά κέφια; Αν μη τι άλλο, αφήνει πίσω του μία λαμπρή συλλογή δηλώσεων, ισοδύναμης πνευματικής και αφηγηματικής αξίας με εκείνη τη μνημειώδη του προέδρου του Εδεσσαϊκού!

Με δύο λόγια: είχε που είχε τα μαύρα της πολιτικά χάλια η Νέα Δημοκρατία, την αποτέλειωσαν και οι εκπρόσωποί της. Πάμε γι’ άλλα; Χμμμμ…