Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013



Όταν σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε συγγραφέα το Χρήστο Χωμενίδη, τη Σώτη Τριανταφύλλου, τον Αύγουστο Κορτώ και το Θανασάκη το Χειμωνά, γιατί να μην τολμήσει εις την… συγγραφική τέχνη και η Γιάννα Αγγελοπούλου–Δασκαλάκη; Χάθηκε μήπως το… πνευματικόν λίπος; Εξ άλλου, όλοι (πια) έχουν αποκτήσει δικαίωμα στην αμετροέπεια. Γιατί όχι και στις.. εκδόσεις!

Εντάξει. Η Γιάννα μπορεί να το είδε λίγο πιο βιπεράκι το προσωπικό της στόρυ σε σχέση (ας πούμε) με τις σοφιστικέ περιπετειούλες της Σώτης μας και τα ερωτικοπεριθωριακά ρομάντζα του Θανάση, αλλά όλοι τους διαβάζονται το ίδιο άνετα κάτω από μία ομπρέλα μοδάτου beach bar, συνοδεία mojito, dj Tiesto και ηλιοκαμένου σταρχιδισμού. Η διαφορά της γαλαζοαίματης με τους «συναδέλφους» της, είναι ότι οι δικές της αφηγηματικές ικανότητες εκτοξεύουν τον «κοινωνικοπολιτικό celebritισμο» στα ύψη δελτίου ειδήσεων του STAR. Διότι, άλλο πράμα να σε ξελογιάζουν οι συμβολισμοί των προοδευτικούληδων (που, δε λέω, τρελαίνομαι και με αυτούς) και άλλο να «ψήνεσαι» με το ρεαλισμό της κυρίας… ήρθα για να μείνω. Πόσο μάλλον όταν το «λογοτεχνικό πάθος» μιας ξεπεσμένης ντίβας συνυπάρχει ιδανικά με την έμφυτη κατινιά και τον μυθώδη ξιπασμό της.

Η εκ του Χάρβαντ προερχόμενη (και αυτοχρηματοδοτούμενη) έκδοση του My Greek Drama (που, για τις νεοελληνικές αναγνωστικές ανάγκες, «μεταφράστηκε» εις… άπταιστον αλαζονική, απλά… Γιάννα) είναι μία αυτοβιογραφική προσπάθεια πολιτικού εξαγνισμού. Μία «δημόσια εξομολόγηση» εν μέσω καρφωμάτων, μπηχτών, υπονοούμενων, παραλειπόμενων, εξυπνάδων και κυκλοθυμιών. Ένα υστερικό ξέσπασμα μιας υπεροπτικής και μεγαλομανούς κυράτσας που κανάκευε τις φιλοδοξίες της με αγορές σπιτιών και κήπων 30.000 τετραγωνικών μέτρων δίπλα στο Μπάκιγχαμ και έτρεφε τη ματαιότητά της σε μαθήματα… περπατήματος, με τον δάσκαλο (και εκλεκτό της χορογράφο Δημήτρη Παπαϊωάννου) να της μαθαίνει πώς να κουμαντάρει την αγαρμποσύνη της, έτσι ώστε να μοιάζει πως… βαδίζει στα σύννεφα!

Η «αχάριστη Γιάννα» δε διστάζει να ιντριγκάρει το προσωπικό της success story με απανωτά «χωσίματα» στους ήδη «τελειωμένους» πολιτικούς, τις ικανότητες των οποίων αξιολογεί μέχρι του… ανακατέματος του τσουκαλιού! Από Τσουκάτο μέχρι Αβραμόπουλο και από Μπακογιάννη μέχρι Χριστοδουλάκη. Από τις ελάχιστες εξαιρέσεις του… χυλού; Ο «καλός της σύμμαχος» Κώστας Σημίτης! Οι λόγοι ευνόητοι…

Στο Γιάννα, η «Σταχτοπούτα της Κρήτης», επανέρχεται στο «μύθο» των Ολυμπιακών Αγώνων με την έπαρση και την υστεροβουλία μιας κακομαθημένης «αθάνατης». Η προσωπική της ονείρωξη μοιάζει να έχει σταματήσει στον Αύγουστο του 2004. Σε εκείνο το θριαμβευτικό φινάλε του δικού της στοιχήματος. Στον ηγεμονικό της χορό κάτω από τα εκτυφλωτικά πυροτεχνήματα της εθνικής μας φενάκης. Τι κι αν γύρω της έχουν ρημάξει τα πάντα; Τι κι αν η μεταολυμπιακή μελαγχολία και η συλλογική μας κατάρρευση μετεωρίζουν έναν ολόκληρο λαό στην αβεβαιότητα και την απελπισία; Η Γιάννα Αγγελοπούλου–Δασκαλάκη μπορεί ακόμη να επικαλείται ως μοναδική αιτία του κοινωνικού λοιμού, την… κρίση ταυτότητας. Υποθέτω, ως μέρος και αυτή του Ελληνικού Παράδοξου.

Θα μου πείτε: εδώ τόσοι και τόσοι έχτισαν καριέρες με κάτι τέτοια θολά και βαρυσήμαντα, στη Γιάννα πήγες και κόλλησες; Εντάξει, να το παραδεχτώ, αλλά κι αυτή πολύ… κουντούρντισμα, ρε παίδες. Αφήστε που φοβάμαι ότι μπορεί να αγριέψει και η Σώτη και να έχουμε και άλλα Drama-τα μέσα στο κατακαλόκαιρο.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου